apud feruos ipfa ¿onfuetudine metus exolefcit: ' nouìta*
tibus excitantur, probarique dominis per alios magis
quam per ipfos laborant. Vale.
V , C. PLINIVS VOCONIO ROMANO SVO S.
ARGVMENTVM.
M. Aquilius Regulus càuflìdieus, vir malus et dicendi
imperi tus, (IV Ep. 7) vnus e famofis illis delatoribus,- qui
fub Nerone et Domitiano multis viris bonis exitium attule-
rant, etiam Pfinium qlim in iudicio infidiofae interrogationis
laqueis inuoluere voluerat, eiusque -amicorurn pericula foue-
vat. , Hunc ergo Nofter iufto profequebatur odio; atque et*
jam in his epiftolis flagitia eius paflim infeftatur. II Ep, 20.
IV Ep. 2 et 7. VI Ep. 2. Sed mutatis fub Nerua et Traiano
temporibus, in gratiam ille cum eq redire voluit. , Emi
cmatus atque etiam infidiarum priftinarum na.trattonem perfoi*
cua-m, acrem et meratam haec epiftola habet. Crudelitas
enim, impudentia, verfutia et, mutatis temporibus* humili-
tas Reguli bene notantur; fed et Plinii mores fideliter e .-
primuntùr. Amicorum mortuorum iamam curat, caute eui
tat laqueos adueriarii, honorem habet viris grauibus, eorum-
que confilia fequirur, malos odit quidem, fed nec recufit,
quo minus iis reconcilietur. Perfonae, quae rebus interiue-
rant, loquentes inducuntui'5 vt res agi videatur; interponun-
Tur fubinde iudicia Plinii, et alia, quae rebus illuftrandis in-
feruiunt. Forma orationis eft el, quae conuenit narration!
amicorum confabulantium.
Sed quem nobis; tamquam peflimum nebulonem, de-
Icribit Plinius, eura fummis laudibus paflim extollit Martia-
lis. Etenim I Epigr. 13 et 83- Reguli virtutem Diis carif-
fimam, I Epigr. 112. eius fophiam, pietatem et ingeniunV
celebrat; IV Epigr. 16. autem eloquentiam eius Tulli an ae
adeo praefert. Magnus ah infernis reuocetur Tullius vmbris,
Et te defendat Regulus IPSE licet, Vtri igitur fides habenda
eft ? Plinium, cuius animus ab ornili maleuolentia et liuore
fcire laboro.) aut operam dant, fcripfit. Huic et II Ep. I.
Vt prob. vt I Ep. IO, 2. natrat Vergimi Rufi funus, et
■ III Ep. 13. Panegyricum mit-
1 V. Voconiutn Romanum,. tit emendandum. Hunc II Ep-
cojntubernalem fuum, fatis no- 13. commendar Prifco, et X
bis Plinius ipfe II Ep. 13 de- Ep, 3. Traiano. v
E p is t. V . /.> 1 5 -
á I ,'L. ; - '■ 1
! fait alieniftimus, (v. Difp. noftram de moribus Plinii) qui-
Ique In Epiftolis nqminem fere praeter Regulum infeftatur^
tot ei, crimina et (celera affinxiiTe, parum eft crédibíLe.
’Adde, quod et el, quae Montanos ap. Tacit. H. IV, 42. de
1 horrendi« eius fceleribus nartat, bene cum his Pliniard»
confentiunt. Potius Martialis fides dubia nobis videri debet,
qUippe qui multis carminibus ipfum Domitianum in coelum
tollit., VII Epigr. 4. 5. 6 et 7. VIII Epigr. 4. II. etc. Ex
fíne noftrae epiftolaé videmus, m ultos fuiffe | " qui. Regulurrr
propter ingentes diiiitias, hereditaiibus captatis aliisque pra-:
vis artibus congeftaS, vel colerent, vel timerent, Non igitur
feft quod miremur, his fe adiilnxiiTe poetam pauperem,
cuius ag elli5 nil, nifi dominum, ferebant* ;(VII'Epigr. ^ 30}
cuius inopia fubléuárida fubinde erat aliorum facultatibus,
ét quem Roma fecedentem etiam Plinius viatico profecutus
eft. IIIEp. 21. FbrtaiTe nee fatis no tus Mar tiali homoifuit,
qui teñe flagitia fua committei-e folqbat.
Vidiiline quemquam Marco Regulo tinjidiorem
humiUoreinque pod Domitiani mortem? fub quo non
minora flagitia commifertrt, quam fub Nerone, fed te-
diotái Coepit vereri, ne fibi irafcerer: nec falleba-
tur; irafcebar. Ruibci Aruicm periculum fouerat, ex- 2
I. Pdft Domitiani mortem Dom. tefte peccaret. Imma
delatoribus grauiflima fuppli- multi incoíumitatem turpitu¿
eia metuenda erant. Pan eg. dine rependere cogebantur.
34. Atque ille timar etiam Paneg. 44, 5. et ibi nor. Ve-
Regulo incuiTus, eum redde- ram cauilam reddit Nofter
bat huniilem, detrudebat ad II Ep. 11, 22. Ejt R.guio tarn
res et preces viro bono indi- mobile ingenium, vt plunmtm
gnas. Mox f. 8- vt eft> cum au^eat - plunmum timeat. Adtimet,
abiect'ffimus Ibi fermo-de, quod fub Vefpafiand prio-
eft de precibus fupplicibus, de res delationes magnum ei pe-
q u i b u s e t i a m ap. Cic. riculum crearunt, magnum
vt I Or. 53. te ¿tus et de faci- odium conflarunt. Tacit. Hift.
noribus clandeftinis, et de ho- IV, 42.
! mine confilia fua et facinora 2. Rufticus Arulenus vir
diflimulante. Cic. II Or. 73. bonus, quem Plinius et ado-
Cur autem fub Domitiano lefcentiae monitorem habue-
teclior erat ? Catan, caufam rat, et magnopere admiratus
quaerit in ingenio Domitiani. fuerat. I Ep. 14, I- Is íub
Verum non erat,-cur quis fub Nerqne flagrans juuenis et tri