2 tarnen ceras repor tarem. Non eil:, cjuod contemnas hoc
ftudendi genus. Mirum eft, vt animus agitation© mo-
tuque corporis excitetur, Iam yndique filuae et folitudo,
ipfumque jllud filentium, quod venationi datur, magna
3 cogitationis incitamenta funi. Pròinde cum venabere,
licebit, aucftore me, vt panarium et iagunculam, fic
etiam pugillares feras. Experieris non Dianam magia
montibus, quam Mineruam inerrare. Vale,
VII, C. PLINIVS OCTAVIO RVFO SVO S.
■ ARGVMENTVM.
Epiftola, fi quid fapio , praeftantiffima, Baetici, quo,
rum cauflas Plinius iàm bis egerat, eìusdem opera vri rurfas
vojebant in accufando Gallo, Hie autem, qui nouerat elo*
, negotiorum in republica ad- Ep od, 5, 28*
miniftranda, tribuitur iis, qui 2, fludere Plinii aetate fim-
fblis iiteris vacant. V ili Ep. 9, piicitèr pro, literis vacare,
I, IX Ep. 6, r, Cic. II Fin. Mox Heinf, fuadet, bac agita-
34, Seä luflremus tioii bas maxi- rione, atque ita Mf, Vofl’ Editt.
idas artes, quibus qui carebant Siçhardi, Glyph, Hack. Sed
Hiietre s' a maiorïbus nominabanl Plinius vniuerfe loquitur.f ni-
tur,‘ad Diu, XV, 4. extr, phi- hil enim praecedit, quo refe-
io fophia , quae quibus dam otii ratur to' bete,
ejje ac defidiae videtur. — aut .3. auctore me, vel ad.excm-
lancea, MiT. Afnz, Helmft, Pa- plum meum, vel me fuadente,
rif, A, non lancea, quod h. 1* non Dianam etc. Sic multo
non probe, quamquam Plinius, melius, quam lì dixiffçt, meum
x^öam in Epiftolis anaphqram còniilium non eflCe malum.
frequentai, motore. fimpliciter; IX Ep, io, vt Mineruae et
fcribere, Quinçtil, I, 7, 27, Dianae, quas oisparìtercolen-
Uttris motore, f i mantis été, dàs, tdnuénire non poßit.
Similiter IX Ep, 36, 6, Venor Vii, Qctauius Ruf us poeta,
aliquando ; fed non ßne pugilla- quem Nofter ad carminimi
ribus, vt, quamuis iUbWceperim, fuovum editionem etiam, i l
nonnìbil referain. Loquitur ibi Ep, IO. grauiter excitât, À
de feceiTu in Tufcis ; inde er- Suéton, Aug. 2, çommemorà-
go et haec epift. fcripta vide- tur C. Ruf us, qui primus -è
tur > quamquam et Laurenti- gente Ociauia magiftratum ce-
nus agèr abundabat aprisj perat, Ab eo duplbx P$aiuó-
hinc faepe ap. moëtas rutn familia. Ruß èuiusdam
eper* v, Beutlej, àd Horat, liber laudàtur IX Ep, 38.
»uentiamyfidem, conftahtiam iilius patroni , eum libi potius
Ideffe in periculo fuo cupiebat, idque 0 bri neri polTe fpera-
fbat per Octauium Rufujn, quicum Plinio fu rara a intercedebat
■amijiaritas, Verum ille,, vt lubentev Baeticis excufabat Juaitt
mduócationem, ita Galli cauffam fufeipere riólcbat. Vide igi tur,
aua prùdentia, qua colmiate, qua deifiqué vrbanitate fe ex-
Jeufet, ne laedat Octauium pro altero deprecantém, atque ob-
jefùa etiam animi eius conjlantiam. Opportune .fuccurrit viro
«octiiiiiTio verfus Homéricas, in quo lupirer Achilli ex duo-
Bus, quae petierat, alterum concedit, alterum abnuit. Hunc-
iuauiter fatis et commode in rem fuam transferendo animum
®)ctauiivita afficit, vt molli ter accipiat excufationem fequen-
|em. Eam .Vero adiuuat argunlentis grauiilimis, ab animi
■ui indole fumtis, admifcetque et alia, quae blandiuntur
■Dctauio, eumque amice, et" fecte cotninonèfaciunt, quid
Ronò viro conueniat. De iiiiuiVa Galli cauiìa, quae fortaflb
i ; ipfa aliquid momenti alì’erebat ad ili am excufationem, né
#erb.um : quidem oceuvrit ; qtiod et ipfum liumanitatis eft,
A lo x alius verfus Homericus non modo iucùndillime adhibé-
lur ad fìdem faciendam proniiilìs, fed commode etiam aucto-
■em deducìt ad funi mam cupiditatem declaran dam, qua ex-
Ipectabàt àrdici carmina'iTondùm edita, admixto rurfus ideò
■eftiuojj Ea vero declaratiò‘placare, ànimum Octauii debuiffet,
®tiam(i molerte tuliffet, precibus fuis non omni ex parte fa-
■|sfieri, 'p--' ’
Vide, in quo me fàftìgio coMocaris, cum nrtllai idem
» p te fta tis idéinqué regni dederis , quod Homerus lotii
®)ptimo Maximo
a: Li alterum quidem concefiìt ‘¿r* m et. . A \ erp ater, alit eVrum vero abnuit. t
m 1 ^ 0 7fOCTM> GT6PQY Q
1 1, Vide e fermone familiari. Iouis épitheta óptimas maxi-
maftigimn d e fumma pòtentia war. Verfus Ho meri eft 11. ^
5 t dignitate, qualis eft Deo- 25"o. Achilles petierat a Ioue,
Jtum, Caefarum, regum, vi ad vt Patroclum et vìncerò fine-
Janeg,’52, 2, Regnutn de po- .rét , et iricolutdérn reduceret.
Bentia, qua quis omnia effigere. Turn Homerus, praemoniturus,
®>oteft È taìn honefte, qdam quid euenturum fit, hunc vèr-
Muuidiofe dr, Cic. ad Diu. XI, fum ponit, Etènim Patroclus
S6,Ìn eqjùHum centuriis régiias, vicit quidem Troianos, fed et
f lp t h. 1, .tanto aptius pofitum, perilt in ilio prqelio. Bene au-
wuiàlupiter rete Deoruth, Hòc tern Nofter cum poeta agii ©
pegnum Plinii augeiit etiam poetarudi pnncìpe.