ex tempore,, fed tamqpam diu fcripferit, Sermo Grae-
cus, im rao , Atticus'. P.raefationes terfae, graciles,
2 dulces; graues interdum et eredae, Popiit controuerv
ila»
v. ad I Ep. 20, 1.8, Copiarti antem dicendi genusbenecon-
et vbertatem ei non 'concedi t venit praefationibus. Graues
Philoftrat. fed breue et pref- et erectas Gefner. refertadar-
fum dicendi gemis, fs^xt- gumentum maioris momenti,
¡yew, xeeì éxtrwr-iviìnó- de republica praefertiiu, in-
9-fffiv (TwsXtiv (is (i^otxv. genuamque, qua traclatur, li-
Praefationcs „Illas puto, qui- berjatem. Sed talia argumen-
,,bus fub initia difptitatiónum ta vix videntur fuifie praefa-
„vtebantur; in quo genere ex- tionum. Potius haec putern
„ftat 'x^o'XixXiK, vna alteraque opponi gracili orationi, etin-
„ Luciani“ Gefn. Re£te; nam telligi ornatum , cultum , ma-
mox f. g. ab his praefationi- gnificum dicendi genus. Sic
bus diftinguitprooeirtia. Gel- Quimftil.XI, I, g i. ereclum
liusN. A. Vf, 8. Introiit ado- genus coniungit cum pieno et
lefcens, et praefatur arrogali-praeculto, et opp. prejjo et li-
tius et elatius, quam aetati mato. Grauis autem etiam a
eius decebat, ac deinde iubet Cic. vfurpatur de magnificen-
exponi controuerfias. Ita et. tia tarn verborum, bjuam fen-
IV Ep. i i , 2. 14. Tales prae- tentiarum.
fationes praemitti étiam fo- 2. „ Controuerjiae quae lint,
lebant a recitantibus. I sEp. „omnium optime patet ex Se-
ig , 2. terfum dicendi genus „necae, quas habemns, , con-
i, q. purum et. elegans, qui- „trouerfiisi h. e. cauffis fiftis,
bus cum voce, coniungit Quin- „quas deinde in vtramque par-
£til. X, I, 9g. 94. qui idem 33tem agere traclareque, et
XII, io, 50 explicat, ad le- )3illis quali velitationibus fo-.
gem ac regulam compofitum. — „renli militiae praeparare iu-
Gracilis, vt et tenuis a maci- „venes folebant“ Gefner. Pro
lenta corporis forma (Cic. „ pofeit e coni eel. Scbefferi et
Brut. 16. qui non tam habitus Cuper. Obf. g, 20. quam etiam
corporis op imo s , quam gracili- Ernefti probauit, repo fui, po-
tates confectantur etc.) trans- nit. Cauibae mutandi funt hae.
latum ad orationis fubtilita- 1) Poni in fcholis rhetorum
tern, quae nil redundantiae et philofophorum proprie di-
admittit, quam eandem Cic. cebatur materia aut contro-
et ficcitatem etfalubritatemv0- verfia, de qua difputaretur •
cat, et qua Attici oratores ex- vnde eiusmodi quaeftiones 9^-
cellebant. Brut. %2. 84. Hlud «w. Phaedr. I l l fab. 14, 5.
Nec
lias plures, eledtionem auditoribus permittit, faepe
etiam partes : furgit, amicitur, incipit. Statini omnia
quaeftionis pofitae caujfam intei- vulgo non ipfos pofuifle, fed
Mgitj vbi v. Burm. 2) Ineptus poni libi ab auditoribus iuf-
fuiilet Ifaeus, li primum plu- iiffe materiam 3 hincponit mures
controueiiias ab ^auditori- tauit in pofcit. —— partes ac-
bus.popofciffet, turn electio- cufa *us et defendentis, non
nem iisdem auditoribus per- autem partes eas, quas difpo-
miiiiTet. Cur tantis ambagi- litionem vocamus. Haec enim
bus vius elTet ? Cur non ila- pars ìplius eloquentiae eft,
tim, more caeterorum fophi- quam rhetor oftentare vult.
ftalum et lhetorum, vnam Amicitur nullo modo con*
cóntrouerlìam libi poni voluif- coquere poterai Corte, cui
fet? Bene contra res fé-ha- abfurdus Ifaeus videbatur, li
bet, li Plinius fcriplit pow/r. nudus auditorium intraflet.
Ipfe quidem ponebat quaeftio- Cum igitur. in Mlf. Medie,
nes, fed vt auditoribus per- Riccard. Lindenbr. Vofl*. loco
fuadeiet, .ex tempore fe di- huius verbi iam igitur repe—
cere, iis permittebat ele&io- riffet, in aliis iam ergo, illud.
nem earum. 3) Elect. vul- recepit. Putat igitur Plinium
gata Plinius pugnar cum Phi- indicare, Ifaeum, fimulac fur-
loftratò ; ex e a , quam nos de- rexerit, incepiiìe, cum alii diu
dimus , bene cum eo conci- fe componerent ad dicendum
liari poteft. Nam Philoitra- magnoque molimine capta-
tus . narrar , vendirafle eum rent, quae poll longam ex-
quidem difputationesfuas tam- fpé£lationem proponerent. Sed
quam fubito natas ( dvio- amicitur bene fe tuetur iis
o-xtìfa vera eli leélio) fed com- quae Gefnerus de decoro ora-
menratum elle toto antemeri- tono monuit. N*empe diCluri
diano tempore. Quod admo- folebant vél diligenter com*
dum credibile eft, lì tam egre- ponere, vel ex "integro inii-
gie dixit,^vt Plinius vult. Si cere pallium togamue, qua
controuerlìas pofeebat, non induti erant. IV Ep. 1 1 , 3,
poterai meditatus dicere. Sin de Liciniano rhetoricam in Si-
ipfe ponebat eas, et audito- cilia »profitente, pofiquam fe
ribus electio nem permittebat, compofuit , Circumfpexitque ha-
facile iis, etiam Plinio, (ho- bitum fuum. Atque hoc dimini
in talibus rebus credulo ferte praecipit Quin£til. XI
et in laudandis viris doclis g , ig6. Leniter confurgen-
nimio) fucUm facere poterat. dum, turn in componenda toga,
Hae cauffae potiores apud me vel f i necejfe f i t , ex integro
fune confenfu >Mfl. Succurrit ini ic tenda, ptaullum e f i cornino-
olim le£tori alicui, Sophiftas randum, vt et amictus fit del
l