5 nate .alios vel abfoluere ? Sed hoc pluribus vifum eil.
Numerantur enim fententiae, non ponderantur : . nee
aliud in publico coniilio potefl fieri, in quo nihil eil
6 tam inacquale, quam aequalitas ipfa. Nam cum fit im-
par prudentia, par omnium ius eil. Impleui promif-
fum, priorisque epiilolae fidetn exfolui, quam ex fpa-
tio temporis iam recepiiTe te colligo. Nam et feftinanti
7 et diligenti tabellario dedi: nifi quid impedimenti in
via paffus eil. Tuae nunc partes, vt primum illam,
deinde hanc remunereris literis, quales iilhinc redire
vberrimae poiTunt. Vale.
XIII. C, PLINIVS PRISCO SVO S.
ARGVMENTVM.
Commendano efficaciffima, compofita ad legem, quam
Plinius ipfe in fine icribit : Rogat enim, et quidem efficaciffì-
∨ riamque repetunt tan- epift. fup. tantum dixerat fu-
tum quod lector iam feit , et pereffe cauffae partem, diligens.
in circumfcripta hac indecori qui epiftolas libi ' commilFas
expofifione, in qua lìngula futnma cura et cuftodit et red-
verba dimenfa funt, tanquam dit.
tuber exilant. XIH- Ad hunc Pr//c«?» No-
5.pluribus vifum. Malequi- iter fcripiìt etiam IH Ep. 21.
dam fine au&oritate interpo- de obiti* Martialis, et VII
nunt lenius aut leuius. Nota Ep. 19. de Fanniae valetudi-
eit formula, hoc vifum eft, ne. Eidem VI Ep. 8, corh-
quae vfurpatur, tamquam fo- me'ndat Attilium Crefcentem
latiiloco, abiis, quibus volun- in cauiTa pecuniaria, et VII
täte potentiorum aliquidyad- Ep. 8.. Saturninum. Catan.
ver fi accidie. Virg. G. IV, 394- nionet, eos propius vero ac-
Ita Neptuno vifum efi. Aen. cedere, qui intelligent Prifcum
II, 428. JDis aliter vifum. Neratium Marceìlmn, a quo
Ouid. Met.,1, 366. Sic vifum Noit'er Suetonio Tribunatum
Superis. V I I , 699. 'Tslon'ita impetrauerat, III Ep. 8, I.
Qis vifum efi. — numerantur et quem vnice diligebat Traia-
etc. Plurima vota valent, nus, ita vt ei aliquando dinon
optima, nihil tam inae- ceret : Commendo tibi prouin-
quale etc. Similis fententia cias, f i quid mihi fatale acci-
IX Ep. 5, 3. nilnl efi ipfa ae- derit. Etiam in PairdééHs
qualitate inaequalius. Neratius Prifcus, iuris con-
6. Diferti nihil promiferàt fulriflimus, faepe laudatur.
'me, qui reddit caufias rogandi. Nil igitur fere nifi' caujfas cu- '
mulat, cur Voconium Rotnanum , cuius contubernio vteba-
tur, honoribus et amicitia Prifd exornnri cupiat. CauiTae
àutem illae plurimae du£tae ItìM a Prifco, a Plinio et a
Voconio; ab huius quidem familia, dignitate, ingenio, mo-
ribus et intima familiaritate, quae ei cum Plinio intercede-
bat. Singulae ita expoi*tae et ad confilium fcribemis ac-
commodatae funt, vt fatis valeant ad tradendum Voconium t .
Prifci amori et amicitiae. Haud feio an poilìs hanc epifto-
lam canona literarum commendatitiarum dicere.
- Et tu occafiones obligandi me auidifllme fimpledte-
ris, et ego nemini libentius débeo. Duabus ergo de 2
caullis a te potiflìmum petere conilitui, quod impetra-
tum maxime cupio. Regis exercitum ampliifiinum;
hinc tibi beneficiorum lafga materia, longum praeter-
ea tempus, quo amicos fuos exornare potuiili. Con- 3
vertere ad noitros, nec hos multos. M^lles tu quidem
mliltos, fed meae verecundiae fufficit vnus aut alter,
ac potius vnus. Is erit Voconius Romanus. Pater ei 4 ...
I — 3, Exordium amanter theatro. Equitum eratdiferi-
fcriptum , et cum fiducia qua- men ; alii enim clariores e rant
(Jam, quae Prifco non potè- aliis et fplendidiores. huic —
rat non piacere. Verecun- fucceffit exquifite, amore pa-
dia Plinii dupliciter fe prodit, terno poli priorem patrem ipfe
dum et pofi: Prifd amicos Vo- parris nomen meruit. Si ea,
conium ornati cupit, et hunc quae exempli aut praecepti
vnum. Sed illud; non nifi vim habent , elocutione pla-
vnum commendo, ita expo- cent, facilius tenentur et cum
n it, vt Prifcus vim eius facile voluptate quadam identidem
fentiat. conuertere, transfer in memoriam reuocantur. ci-
benignitatem tuam. Ouid. terior eli Hifpania Tarraco-
Met.'I, 235. vertitur in pecu- nenfis, cum vlterior Baeti-
des , ' crudelitatem fuam trans- cam et Lufitaniam comple-
fert ab hominibus in pecu- cleretur. In illa multae codes.
loniae , multa oppida et ci-
4. gradus, ordo. I li Ep. 2, vium Romànorum, et Lati-
4. fe in equeftri gradu tenuit. norum veterum. Plin. H- N.
Vellej. II, 118, 2. Aiminius III, 3. e primis, ex honeitiffimis;
ius equeftris confecutus gradus. etenim fequentià docent, hoc
Catan. male putabat refpici ad honeftatem effe referen-'
ad quatuordecim gradus in dum. Cic. Verr. III, 71. pri*