
U
6 ö C. P l iu i i Lib. I. E h s t , XV. 6 t
multo fanguìne, multo rubore fuffufa: efi ingenua to.
tius corporis pulchritudo, et quidam fenatofius decor:
quae ego nequáquam arbitrar negligenda. Debet enim
Q hoc califfati puellarum quafi praemium dari. Nefcio,
an adiiciam, effe patri eius ampias facilitates. Nam
cum imaginor vos, quibus quaerimus generum, filen«
dum de facultatibus puto: cum públicos mores atque
etiam leges ciuitatis intueor, quae vel in primis cenfus
hominura fpedlandos arbitrantur 5 ne id quidem praeter-
eundum videtur. Et fane de pofieris, et his piuribus,
cogitanti, hie quoque in conditionibus deligendis po-
lonendus efl calculus. T u fortaife me putes indulfiíTe I
merito Cortium offendit tau- Mauricum fratris filiam amare
tolqgia in multo Janguine, mul- vt fuam. públicos mores notato
rubore ; putat igitur aut vit Horat. I Ep. I, 53. vbi et
pofterius ortum effe ex inter- legem Rofcii Othonis a. v. 6%6.
pretatione, aut ruborem di&um latam exagitat, ex qua nernini
pro ipfa verecundia. Mihi Pli- in quatuordecim fpefitarq lice-
nius fcripiiffe videtur multo bat, nifi cui quadringenta Ses-
pudore fuffufa, Vt cauffa et tertia effent, quamque reno-
effeclus, lignum et res Ugnata vauit Domitianus. Sueton.
fimul commemorentur ; quod Dom. 8* Senatoris cenfus iam
fane melius, quam lì lignum libera república erat oftingen-
bis ponitur. IX Ep. 9, 2. illi ta feftertia, quern cenfum Au-
quanta probitas in ore ! Paneg. guftus ampliauit et duodecies
4, 8- multo pudore fuff,unditur. feftertia taxauit. Sueton. Aug.
VEp. 17, 3. multumfanguinis. 41. De conditionibus v. adì
multum folicitudinis in ore; Ep. 10, 8*
qui locus conieclurae noftrae 10. onerant nos laudes, quae
fauer. decor interdum pulehri- nimiam virtutum noftrarum
tudinem exprimit, interdum exfpe&ationem aliis iniiciunt>
gratiam quandara ei admix- cui fatisfacere baud poffumus.
tarn, h. 1. autem dignitatem III Ep. 3, 7. quibus imaginibus
totius eorporis virilem , quae oneretur. Paneg. 24, i. onera/-
aliquid augufti prae fe fert j ß t alium eìusmodi introitus. De
talis. enim decet fenatorem. tali exfpeäatione Symmach.
Debet enim etc. Hoc multo III Ep. 43. Vrguet te exfpe-
venuftius et vrbanius, quam ft ctatio bonis femper onerofa.
dixiffet: Hoc quoque refpi- Nam etfi dignos refpicit, peri-
ciunt puellae. culo tarnen próxima eft} dui»
9. vos et generum indicant, amplius fibi pollicetur.
imori meo, fupraque ifia, quatn res patitur, fu fluii fte,
k.t ego fide mea fpondeo, futuium, vt omnia longe
impiiora, quam a me praedicantur, inuenias. Diligo
^ u id em adolefcentem ardentiifiine, ficut meretur: fed
toc ipfum /amantis eft, non onerare eum laudibus.
rale.
XV. C . PL INIVS S E P T IC IO C LA R O SVO S.
ARGVMENTVM.
Neminem tam frigidum effe arbitror, tamque lentum,
Hquin facetiflìmo hoc ingenii animique amantiftìmi lufu ca-
K ia tu r . Septicius cum Plinio ad coenam promifi/fet, fruftra
¡exfpeclatùs non venit. Hoc li euenit homini jmpotentis ani-
Itni, clamare pletumque folet, indignum effe lìc ab altero
Idecipi, et ad fumtus inutiliter faciendos induci ; fperaffe
¡forfait illum, lautius fe apud alium coenaturum ; hoc elle
lanimaduerfione dignum ,* quamquam ille, lì rem vere aefti- ».
■mps, libi iplì inuiderit voluptate parata. Has querelas fidle-
¡liter imitatur Nofter, fed cum venuftate quadam, et ita, vt
liocandi libido ftatim e principio, elucefcat. Non modo irai
Mei tut, fed dicam adeo damili iniuria iliati miuatur Septicio.
JEt vt ifte intelligat, quantum libi damnum compenfandum
ifit, magnum ciborum, quos in eius gratiam apparauerit, ca-
Italogum facit,,in quo multum leporis eft,.quia nil fere con-
■tinet, nifi dapes inemtas ; quibus deinde falfe opponit deli-
Tcias beatiorum hominum. Cum autem animi cattila fimulata
Kndignatione in amicum iriuehimur, non diu in ea perfeue-
|ramus, fed mox ad blandiora verba tranlimus. Itaque et
[huius epiftolae expoftuiatio definii, quali pace compolita, in
Inouam inuitationem. Non mnum videri debet, Septicium
■Clarum, talibus facetiis captura, frequenter Noftrum ad
[Epiftolas fuas edendas folìicitaffe.
Heus tu, promittis ad coenam, nec venis. Dici-
I [tur ius, ad aifem impendium reddes, nec id modicum,
Paratae erant laducae fìnguiae, cochleae ternae, oua a
XV. De Septicio Claro v. Corte. Breuius etiam Cic. II
B t'd I Ép. I. Or. 7- ad fratrem promiferai.
I. Heus tu nunc vox exci- 2. Laffucae Plinii aetate in
jtantis ad audiendas minas. principio coenae apponeban-
wxomitierc'éìiìcojetiam, fuppreflo' tur. Pl'in. H. N, 19, g. Horat,
Iverbo venire, follémne erat.,v. II Sat. 8, 8. f, Antiquiores ea
1 ¡i I I
¡Il
R I