ilium egregiae quidem notae et ipfe duco, caeterum
jaon caeco amore amplexandum) anceps haerebam ta-
libus locis, nec quidquam definire audebam. Quodfi
rationeiii, quam in Panegyrico edendo fecutus fum,
vt duas ledi ones aeque bonas in contextu fimul exhi-
berem, hie quoque feruáre voluiffem, verendum erat,
ne multitudo duplicatami«, interdum et triplicatarum
lediònum moleftiam crearet ledori. Neque in mar-
gine multum de huius generis varietatibus digladiari lu-
buit; led appofui eas vel nudas, v e l, fi aut rariores,
a,ut exquifitiores viderentur, ab vfu linguae illuilratas:
inde igitur fibi quisque, quas probet et fequatur, ipfe
cligere potent. E reliquis non nifi memorabili ores ex-
cerpfi. Quorum enim intereil, eas omnes exeutere ;
qui fane funt pauciifimi ; iis non deerife aliorum libro-
rum copia, vnde iilae plenius colledae petantur. Ve-
rum occurrunt et loca quaedam, quamquam non adeo
multa, quae ih omnibus libris, tarn fcriptis, quam
editis", deprauata appareant, deprauata certe mihi yi-
deantur. Ea in notis, quantum per ingenium licuit,
conieduris meis fanare conatus fum; de quibus quid
ftatuendum fit, alii me dodiores iudicent.
In interpretando auteni erunt forfan, qui, cum
ipfi notarum breuitatem ament, nimios nos fubinde
fuiife dicant. Hos rogo, humaniter id ferant, fi 110-
ilram ab ipfis diilidere vidermt fententiam. Etenim
dici vix potefi, quantum non ingeniis modo, fed et
eruditionis antiquae copiis, neque tantum ifiis copiis,
fed et finibus fibi propofitis, Veterum ledores inter fe
difcrepent. Vtiam nihil de iludiofis dicanv, inter vi-
ros dodos reperiuntur, qui in eo quidem fludiomm
genere, in quo dodrinae fuae domicilium pofuerint,
egregie excellant, fed, vbi fe adlegendos'Veteres dent,
paifim Haereant etiam in leuioribus, neque fe facile
inde, duce deílituti, extricare polfint. Hinc faepe
audias querelas multo rum, Editores iis tantum locis ap-
ponere notas, vbi, dodrinam fuam oílentare queant, jn
caeteris crebro fallere exfpèdationem legentium, inter»
pretis.que opem circumfpieientium. | Qui vero haec no-
(Ira ftudia profitentur, eorum multi amant plenitudi-
nem quandam notarum; non qua adiuuentur in audo-
re intelligendo ; ipfi enim intelligunt; fed vt fit, vnde
decerpant aliquid, quod fuis dodrinae antiquae copiis
, afidant. Quid? ipfis audorunl Editoribus, iisque eru*
ditiifimis, fubinde hoc accidit, quod multis exemplis
; oflendi potefi, vt in locis intelledu facilibus caecuti-
rent: non enim quouis loco :ac tempore ingenii vel
' praeftantiifimi acie> valet. Qui ergo Editionem parat,
non vni ledorum generi, fed plurimis; qui eam ita
adornare cupit, vt, quidquid adhuc boni ad audorem
iiluflrandum allato^ fit, fuis intextum praefiet, ne le-
doresi, quod plurimis a re familiari apprime molefium
eli, complures eiusdem audoris editiones coèmere fibi
cogantur: is profedo.nec debet, nec poteil parcus effe
in annumerandis et appeiidéndis animaduerfionibuSi
Hoc autem vere, nifi fallor, dicère poifum, nihil alieni
, nihil deuii atque arceifiti a me eife admixtum.
Quae cum ita fin t, a longitudinis crimine nos ipfe Pli-
niUs nofter, patronus eauifarum difertus, V Ep. 64
,42 fqq. tuebitur. Illud vero nemo, opinor, culpabit,
quod in vfum eorum, qui graeca ignorant, vocabula
et loca graeca, quibus audor epiilolas fuàs diftinxit,
non in margine, fed inter ipfas contextus lineas interpretati
fumus, Eo enim cauere voluimus, ne impetus
legentis diu quaerendo retardetur. Excurfus quosdam,
vt de recitationibus Véterum, de contuberniis et aliis
quibusdam rebus ad Pliniuin pertinentibus, fubiiciemus
tomo pofìeriori.
Non linguaiii modo fìudioforum legendis hisce
epiftolis formari velini, fed ingenia, fed mores fèr-
monesque; quorum excolendorum difciplinam prae-
bent egregiam, fi quidem rede tradentur. Hoc ergo
Ipedat pars operae nofirae haud exigua; hoc Ìpedant
argumenta epifiolis praefixa, hoc multae adnotationes