í i '
I I
56 C. P l i n i i L i b . I.
4 fubitum rccitanti inopinatumque veniffe. Nunc otio-
fiffimus quisque multo ante rogatus et identidem admo-
nitus, aut non venit, aut, fi venit, queritur fe diem,
5 quia non perdiderit, perdidiiTe. Sed tanto magis iau-
dandi probandique funt, quos a fcribendi recitandique
fludio haec auditorum vei defidia yei fiiperbia non re-
6 tarda t, Equidem prope nemini defui.- Erantfane ple-
’ rique amici j neque enim quisquam eit fere, qui fhidia,
7 vt non fimul et nos amet. His ex cauffis iongius, quam
deftinaueram, tempus in vrbe confumfi. PoiTum iam
repetere feceifum, et fcribere aiiquid quod non recitem;
ne videar, quorum recitationibus adfui, non auditor
fuiiTe, fed creditor. Nam vt in caeteris rebus, ita in
audiendi officio perit gratia, fi repofcatur. Vale.
XIV. C. PLINIVS IVNIO MAVRICO SVO S.
ARGVMENTVM.
' • n*“ s vt erat officiofiflimus et ad remuneranda beneficia
paratiflimus, ita fumiha obferuantia prae caeteris cole-
bat Iunium Mauricum j .et Aruleni Ruftici fratris (de quibus
duobus viris v, ad 1 Ep. 5 , 2. 10.) memoriam fan&iffimam
habebat. Rogatus igitur ab illo, vt fratris fitiae maritum
jprojpiceret, lubehtiflime fatisfecit iftis precibus, et Acilianum
ita commetidauit, vt nobis fimul reliquerit exemplum epifto-
lae commendatitiae non contemnendum. Prirnum declarat,
quarn gratum fibi fit hoc negotium, quamque graue propter
beneficia in fe olim collata a patre virginis et ab ipfo Mau-
rico. Turn in laudibus Aciliani omnia ea ponit, quae fpe-
4* non perdiderit fcil. in fta-
tionibus. Puto autem legen-
dum perdidit, quod poftulat
Jatinitatis lex. Non enim baec
quoque verba.funt illius conquere
11 tis, fed Plinii, iudicium
íuum interponentis.
5. fuperbia, faftidium, quo
fpernunt ingenii opera, cum
alto fupercilio praetereunt auditoria.
E p i s t . XIV. 57
ftari folent in ¿eligendo vel marito vel genero, familiam,
mores, dignitatem , formam, diuitias. In laudandis atitem
poftremis duabus dotibus opus erat prudentia quadam, quam
hic non defiderabis. Fidem denique commendationi fuae
facit et in principio et in fine epiftolae.
Petis, vt fratris tui fìliae proipiciam maritum:
quod inerito mihi potiffimum iniungis. Scis enim,quan-
tópere futnmum ilium virum fulpexerim dilexerimque:
quibus iile adolefcentiam meam exhortationibus fouerit,
quibus etiam laudibus, vt laudandus viderer, effecerit.
Nihii efì, quod à te mandari mihi aut maius aut gratius,
nihil quod honeflius a me fufcipi poffit, quam vt eligam
iuuenem, ex quo nafci nepotes Aruleno Ruilico Heceat.
Qui quidem diu quaerendusfuiffet, nifi paratus et quali
6. nemini defui, omnium re- I
citationibus, interfui. V i l i Ep. I
12, 2. mihi recitanti defuit I
numquam. Sic bello, conuiuio I
deejfe. vt non fimul et nos amet, I
paullo arrogantius adie&um.
7. deftinaueram v. ad I Ep. I
8,. I- creditor, qui beneficium j
praeftat, quod alio tempore I
viciifim exigat. Senee, de Be- I
nef. IV, 12. De audiendi officio I
v. ad I Ep. 5, 11.
I . Exordium peramanter
fcriptum. De v. fonere v. ad
I Ep. 5, 2. quibus laudibus etc.
Elegans circumlocutio com-
mendationis. Etiam f. 2. placet
periphrafis generi honefti,
et Riccàrd. Milicius. Alii Mtt-
nitius praeferunt. Quidam in-
ferunt aliud nomen Aemilia-
nus, quod vero primum ex altero
ex quo nafci nepotes etc.
3. Cum Plinius fine mora
refponderet Maurico, poterai
videri e media turba quali ar-
ripuiffe iuuenem. Hanc fufpi-
cionem a fe remouet. n\fi paratus
et quafiprouifi Hoc multo
melius eft, quam fi dixiffet :
nifi notus mihi fuiffet. Vevba
fumta funt a rebus, quas libi
in vfum futurum parat et fer-
vat diligens atque attentus
paterfamilias. Non fplendidis
verbis opus eft in epiftolis, fed
bene dile&is. In n. Minucius
diffentiunt libri fcripti. Corte
ex Medie, dedit Minicius, quod
notnen non minus, quam Minucius
in Infcriptt. paffim oc-
curritj ex eoque ortum elle
putat, quod habent Helmftad.
Adii anus ortum, deinde
a librariis cum eo eoniunétum
effe videtur. formari prò informavi
(quod h. 1. male ex-
hibet Mf. Lindenbr.) faepe
apud Noftrum, v. ad Paneg.
47, I. 88, 3- Corte exemplis
docet, amaffe Plinii-'aetatem
h. v. Quamquam Horatius iam
et Liuius ita locuti funt. v.
Drakenb. ad Sii. XI, 452. fo r mare
autem et inftituere nunc
nil aìiud eft, nifi regere et ad-
iuuare confiliis in rebus geren-
dis. Àcilianus enim Praetura
iam funftus et pauculis annis
a Plinii aetate diftans, iuuenis
37 aut 38 annorum tum fuiffe
videtur. Iam hoc ipfum, quod
Àcilianus 'non alienus erat,
fed. Plinio, quem • Mauricus
plurimi faciebat, pulcherrimis
vinculis conimictiffimus, quae
1 iv!
SI
; . rii I