dignum tempio, dignum Deo donum. T u ergo,
foies omnia, quae a me tibi iniunguntur, fufcipe hanc
curam, et iam nunc iube bafim fieri, ex quo voles mar-
more, quae nomen meurn honoresque capiat, fi hos
6 quoque putabis addendos. Ego lignum ipfum, vt pri-
mum inuenero aliquem, qui non grauetur, mittam tibi:
ve lipfe , quod mauis, adferam mfeeum. Defiinò
enim, ii tamen officii ratio permiferit, excurrere ifio.
7 Gaudes, quod me venturum effe polliceor: fed con-
trahes |rontem, cum adiecero, ad paucos dies. Ne-
que enim diutius abeife me finunt eadeiii haec, qua©
nondum èxire patiuntur. Vale.
VII. C. PLINIVS CANINIO SVO S. .
ARGVMENTVM.
Quemadmodum I Ep. 3 et II Ep. g. Caninium Riifum
Comönfem ad opera praeelara excudenda cohortatur^ fie ideiti
molitur hac epiftola. A morte enim Site Italici poetaé,
quam ei nuntiat, additis nonnullis de iilius vita, corrimodte
trànfit ad locum commünem de fragilitate humana•, atqtiè
inde occafionem ifümit ejxcitandi et commoüendi Ganinii fiu-
dia. Cum Silfi Itàlici Punica ad noftra tempora peruenè-
rint, tanto acceptiora nobis effe debent, quae hic de viri
felicitate, opibus, rnoribus cum fide traduntur. Senteritia
autem Jlla de vitae humanae breuitare, quae facile ex re
propofita effloréfcebat, ad vitae moderationem vberiima,
virtutisque ftudium effìcaciffima .eft, jteque adeo ihdigrià,
quae faepius et varie t rafie tur.
quamquam liic quoque, vt re nolens. De y. deftimre
femper, vbi illa Vanitas feef- vid. ad I Ep. 22, 12. et du
fe r t , fenfus quidam verecun- excurrere ad I (Ep. 3, 2. offi-
dus intercedit , atque iftud ad. cìi. Sine dubio Curator aluei
ditamentum arbitrio Seueri Tiberis tum erat p et intel.
relinquit, . ■ ille excurfus, dé quo IV Ep. I.
et V Ep. 15. Scripta ergo
6. iGrauatur (ignum-, qui il- haec ep. a. Chr. 101, Vid.
lud perferre non vult. Horat, Maffon, p. 115. fq.
IV od. i l , 27. Pegafus terre- VII,. De Canitlio vid. ad I
num equitem gràuatus, porta- Ep. 3.
Modo iiuntiatus eft Silius Italicus in Neapolitano
Aio inedia -vi^am finiife. Cauifa mortis, valetudo.
Etat ilii natus infànabiiis. clauiK, cuius taedio ad inor- 2
tem irreuocabili conftantia decucurrit; vsque ad fupre-
mum diem beatus et felix, nifi quod minorem e liberis
duobus amifit, fed maiorem melioremque, iìorentem,
ï . Valetddinem infanabilem Beatus et fe lix iunguntur,
habitam effe cauffam mortis etiam I Ep. 3, 2. vt ep. fup.
voluntariae iuitam, multos- 3- vetus et antiquum. Male
que olim viros illuitres inedia Cellarius confai arem interpre-
finiiffe vitam, monuimus ad tatur ad confulatum accipien-
I Ep. 12, l e t 9. Vitam Barth. dum idoneum. Confulam
deieri' volebat, quia finire ab enim funflum eum elle ante
iis , 'qui breuitatem feaentur, fratris minoris rrrortem appa-
abfolute ponifoleat. Atque ret e Martial. V i l i , 66. qui
ita occurrit I Ep. 12 , 2. vbi célébrât illum ipfum cùnfula-
vid. not. Sed h. 1,. omnesMfl” turn, additque, gaudenti pa-
confpirant in v. Vitami neque tri fupereffe adhuc, quod optet,.
Plinius breuitatem in formu - f e lix purpura tertiusque Coulis
adfeftat , aut in fyllabis f u i , iiempe . minor filius Se-
adeo , vt Cellarius ad I Ep. verus Silius, cuius mortem
I , I . putabat. idem IX, 88* luget. melìorem-
’ 2. Clauus, cailofum tuber- que delendtun videbatur Bar-;
culum, cui nomen a figurae tliio| et quidem mira ex cauf-
fimilitudine. De eo Celfus fa, fcilicet, quiamultum iam
V j 28. Clauus nonnumquam demferit felicitati patris nota
quidem et alibi, fed in pedibus haec deterioris filai. Sed Corte
tamen maxime nafçitur. Sed obferuaç, turbata quidem haec
fi Silius ob clauum in pede verba effe in Mff. nec .com-
vitam finiiffet, Labeone in-, parere in Excerpt. Lindenbi.
fanior habendus fuiffet. Puto fe d , fi alter ex filiis melior
igitur clauum^ illum fuiffe in. dicatur, alterutn non ilatim
oculo, de quo idem Celfus patrem reddere infelicem. Re-
VII 12. De voce. ir reuoCa- eie. M.elior e ni ni non tantum
bilis et conftantia hoc fenfu infami opp. fed et bono. E
diximus ad I Ep. 12, 9‘ 'S'Pro Martial, d. 1. apparet, mino-
decurrere I Ep* 22, io. e li rem quoque patri fuiffe ca-
procurrcre ad mortem, vbi rum. Superilites autem re-
vid* nòt. Decucurrit autem linquere liberos maxima pars
pro, decurrit agnofeunt om- felicitatis apud Romanos,
nes Mff,( Co^-tii, vnde etipfe Quinclil. VI prooem. 3, ibi-
recepit, et fecutus eft Gef- que Gefner..
ner. ! ™ %ÊÊ