pius oiTa, mufculi, nerai; illam tòri quidam et quail
iubaè decent. Haec vel maxime vi, amaritudine, in»
ilantia} illa tratftu et fuauitate, atque etiam dulcedine,
placet. Poliremo alia verba,- alius fonus,: alia con-
iftrudio. Nam plurimum refert, vt Thucydides ait,
mitatem et robur adduht cor- gnaciter dicere. tracius non eft
pori; ergo nunc exprimunt amplificarlo, vc Catan. puta-
vim quandam mafculam orar bat, fed lene et aequabile di»
tionis. tori, pars carnofa, cendi genus, fine afperitate.
pulpa carms mufculofa( in la- Cic. II Or. 13. Coeliuni ne-
certis ,er pe£lore, puluillorum gat opus fuum hiftoricum tra-
inftar eminens. Hi corpus ctu or at ioni s leni et aequabili
fpecie et decore augent: at- perpoliuijfe, et cp. i f . hifto-
que adeo h. 1. inferuiunt fpe- ricis commendat genus oratio-
ciofae plenitudini in fcriben- nk fufum atque tractum et
do indicandae. Praeiuerat cum lenitate quadam aequabili
Noftro Quinctil. d. 1. Isenim, profluens. — Dulcedo a Quin-
vbi monuit, poffe nonnum- clil. X, I, 73. Herodoto, et
quàm oratorem in aigreffio- a Cic. d. Ì. Xenophonti tri-
nibus vti hiftorico nitore, buitur, quamquam et lattea
pergit 'seCum in its, de quibus Liuii vbertas hue pertinet,
erit quaeftio , meminerimus, poftremo, in fumma, vt pau-
nont zthletdrum toros, fed mi- cis abfoluam. fonus. Cic. d. 1.
litum lacertos ejje. Nofter ve- 12. ' Paullulum fe erexit, et
ro de fuo addidif, quafi iu- addidit hiftoriae inaiarem fonum,
bue, quo refpexit baud du- vocis Antipater, et cp, 14. ^6
bie iubas potiffimum^ quae Xenophonte, leniore quàddm.
leonis colla armosque veftiunt, fono eft vfus. De conftruttio-
eique multum decoris et maie- ne v. ad I Ep. 16, 2.
ftatis coitcilianr. Plin. H. N. 11. Thucyd. I , 22. poft-
VIII, 16. Mff. VolT. Oxon. quam dixerat, te abftinuiffe
Edd. Aid. Gryph. male tu- a fabulis, atque folam rerum
bae ; hae enim non poffunt geftarum veritatem fpeftaffe,
cum mifcults et tor is coniun- quoniam non obleclationem,
gi, neque imago decoris effe, fed vtilitatem légentium curaverit,
fubiicit haec: ,Mea hi-
v i , amarit. inftantia. Haec ftória x-rittoc is del /¿xXXov, n
eft ipfa ilia, quae a Gic. vr. Stjptndfyt* is t o n ¿ x t s e i v ,
afperiras iudicialis, fiue con- lóyxeirxi, i. thefaurus 'potius
ten tuffa, pugnax, bellaroria efto, vnde pofteri in omne ae-
dicendi ratio, de qua Nofter vum confilia falubri^hauriant,
VH-Ep. 9 j 7-1 Quinftil, IX, quam commiffio, quae ad ob-
4, Ì26. acriter, inftanter, pu- le£landos1 in praefenti auditothefaurus
an ceitamen qUorum alterum bratio, altex
r i u * . ’ ety*>Hcry.x: | v . , M , rum hiftoria eft. His ex caufus non adducor, vt duo
diftimilia, ethoc ipfodiuerfa, quod maxitha, confun-
dam mifceamque, ne tanta quail colluuio.ne turbatus
jbi faciam, quod hie debeo. Ideoque interim veniam
(ne a meis verbis difcedam) aduocanai peto. Tu tameni2
reS,inftituitur. Nam xrtftx eft... rius, quapropter addidit quafi.
id , quod poffidemus, bbnum, ibi faciam etc. in hiftoria loop
6s. ¿y*»i<T(Mc i. q. E7r/Sft|ii» renfi dicendi genere vtar, in
\.ix*'i<mmijft<ir i. certamen ora-' oratioiie hiftorico nitore»-. •,
torium aut poeticum. Sue- • aduocare in fermone forenfi
ton.? Aug. 89. ibiquelntt. In eft, rogare amicos, vt nobis-
hunc fenfum verba, ilia ce- cum deliberent de liteq et
perunt etiam Poiyb, Hift. I l l tempus, quo opus eft in earn
p. 294. atque Lucian, de rem, aduocatio dr. Cic. Diu.
Confc. Hift. To. IV. p. 205. VII, II, I- Senee. Conf. ad
Nofter autem ¿yvnerux. intel- Marc. 40. Inde formulae ad-*
lexit bellatoriam aclionem in vocatiotlem petere et dare.
foro , contra mentem Thucy- Plinius igitur veniam petit de-
didis. Intulit eius verbis fen- liberandi cum amicis de parte
tentiam Quinftil. (quern Ihtt. biftoriae, quam' fibi traflan-
et ipfum arbitrantur Thucy- dam fumat. Id quia formu-
didem refpexiffe) X , I , 3^ la forenfi exprimit, addit,
totum opus (hiftoricum) non ne a meis (quibus in foro "vti
ad actum ret pugnamque prde- foleo) verbis difcedam. Illud
fentem, fed ad memoriam po- meis pro forenfibus e Medic.
fteritatis et ingenii famam com- receperunt Corte, Gefneri
ponitur. Bipont. quia alterum e gloffa
d iu e r fa , quod maxima. Haec natum videtur, Bipont. cdm
iubobfeura funt; fenfum tamen Cortio ex eodem’Cod. etiam
eorum bene expediuit Gef- recedam.
joer. ,Ob id ipfum non pof- 12, adgrediamur. Corte ex
funt ab eodem homine tern- Medic, adgrediar: turn prOr- \
pore eodem traaari, quod fus- Plinianum .effe_ putat,
funt maxima, et fuum fibi ho- quod idem babet, quae potif
minem integrum vnumquod- fimum, quo tempore , i. quam
que depofcir." confundere et partem hiftoriae, a quo. tem-
mifcere, eodem tempore age- pore. Non male. Sollicitu-,
re. Ouid. Met. IV , 4 71- do ilia, quam fequentia pro-
Imperium, promijfa, precescon- dunt, non-eft magni in genii,
fundit in vnum. — colluuio, il- aut iudicii fubtilis, collatio-
la ipfa confufio, paullo du- went dicunt. effe comparatio