,'*■ V " N |
300 c . P u n i i L ié . I V .
eft praediis noftris vicinum ; nomen Tifemum Tiberi.
^ num, quod me paene adhuc puerum patronum coopta-
vit: tanto maiore ftudio, quanto minore iudièio aduen-
tus meos celebrai, profedtionibus angitur, honoribus
5 gaudet. In hoc ego vt referrem gratiam, (nam vinci in
amore turpilfimum eft) templum pecunia mea exilruxi:
cuius dedicationem, cum fit paratum ,<‘differre longius
6 irreligiofum eft/ Erimus ergo ibi dedicationis die’
ÌÌ^HHÌ I HP 1 ’ , li • I fi • I É 1 . '1 ji ;
Ep. 14 , 5. its nomen impofi- Quid ergo Nofter? Modelle
turn eft, laudicoeni. Cic. firm, indicare voluit, indignum fe
62. cut Turns nomen eft. effe tantis honoribus : fed hoc
patronum. Vrbés, colo- ita exprelfir, vt valeat in con-
niae, populi folebant fibi ci- temtum Tifernatium. Ergo
vem Roraanip patronum ad- et ipfe haec. minore, iudicio
fumere, in cuius tutela effen.t. quam ftudio, fcripfit. honori-
™ Norifi-us Cenot. Pifan. bus gaudet, gratum ei eft, ho-
Dill. II cp. 7. Honor ille nores mihi habere,
imerdum contingebat et pue-
***/ ^gregiae fpei, yt docet 5. nam vinci etc. praeclara
Maiion. p. 23. e lapide Pu- fententia. De v. vincere hoc
teolis reperto. Plinius paene fenfu vid. ad II Ép. 13 8.
pner adfumtus erat, forte a. Dedicationis, quae templum
aet. 15 aut 16 peft fumtam Deo dat et dicat, follemnia
viri lem togam. _ Maffon. d. I. habet Cic. p. Dom. 46. 47.
cooptant qui libi ipii collegam, 54. irreligiofum, quod eft con-
focium, aut, vt h. 1. patro- tra leges et ritus facros.
num eligunt. Cic. Diu. in
Caec. 20. P.ifonem fibi AchaeiY 6. epulo. Cum dedicatio-
patronum adoptarant. n e , vt Gefneiv monet, conftudium
quando opp. iudi- iunctum erat facrificium, quod
cio, eft impetus animi. Ho- numquam fiebat fine epulis,
nores autem et praemia, quae Itaque Dio LVII p. 610. ^iar-
dignis dantur, indicia dici fo- ra t, in omni dedicatione ap-
leoant. IV Ep. 8, I. Senec. paratas èffe epulas. — .et fe de
Benef. I, 15. vbiilludCri- quenti. Nonnulli addunt die,
j ieni retuierat) equo- non male quidem, fed in,ui-
rundam fe iudicium malie, tis optimis Mff. Corripere g r e f
quatn betkftsium: quorundam f um eft eum raptim facere,
benf cium malie, qkam iudi- accelerare. Itaque et corri-
cium, fublicii : Ego verty nul-pere iter eodem modo dr.
lius puto expetendum ejfe bene- Hinc poétae etiam corripere
jicium, cuius vile iudicium eft. viam, campum etc. dixerunt.
quem epulo celebrare conftitui. Subftftemus fortafle
et fequenti: fed tanto niagis viam ipfaiii corripiemus.
¡Coiitingdt modo te filiamque tuam fortes inuenire! 7
nam hilares cerium eft, ft nos incolumes receperitis.
Vale.
II. C. PLINIVS CLEMENTI SVO S.
ARGVMENTVM.
Mores notat, quos Regulus (de quo I Ep. 5* II Ep.
I 20.) mortuo filio et ante prodiderat, foedam auaritiam in
I [captando filio, oftentationem infanam in eo lugendo, fu-
I perbiam in vexandis falutatoribus, peruerfitatem in molien-
I dis nouis nuptiis.
I ' ; ' ' ■ f .
Regulus filiiim amifit : hoc vno malo indignus,.
■ quod nefcio an malum putet. Erat puer acris ingenii,
■ fed ambigui: qui tamen poifet redta fedtari, ft patrem
■ noil refen et. Hunc Regulps emancipauit, vt heres 2
~ ■ ' ; 7 /; ' ; '$ 0 % . I
7. fortes, qui funt bonae Malum eft liberos amittere.
■ valetjqdini^ Vid. ad I Ep. Hoc vno malo indignus. Hu-
J 12, 12. Infra VII Ep. 23, 1. m a niter oftendir, le non lae-
I Nofter gaudet, Fabatum effe tari murte filii innocentis. In-
Itamjfortpmi viribus validum, dignus a commiferante vr. is,
I vt Mediolanum proficifci pof- qui triftem fortem non me-
■ fit. Corte prorfus Plinianujm ruit. Ouid. Met. I , 631. in-
I effe cenfet, qu()d Medic, ex- digtio eircumdat vincula colb.
I hibet, nam continget hilares. Durius ergo fentiebat ipfe pa-
I Mihi vero melius grauiusque ter, qui vix malum putabat.
I ad fenfum videtur: nam hila- recta J'eclari, vitam recle in-
■ res certutn eft. ' ftituere. Sic fecta et fecta f i ll.
Clementi. Sine dubio rae. Paneg. 45 , 4 et_85 > 7*
I eft Atrius Clemens, ad quem vbi v. not. r e f e r r e , expnme-
I I .Ep. 10. Ibi in Mil*, qui- re , fimilem fieri. V Ep..
I busdam Attius Clemens, vt et 16, 9- . .
I hie Riccard. in Ind. 2. emancipauit. „Filius in
I. filium, in cuius caput „patris poteftate ac manu ■
I peierando faepe iramDeorum „dum eft, nihil fibi acquirit,
I deteftabatur. II Ep. 20, 6. „omnia" patri. Reguli filium
I amittere abfolute de morte „mater, mores mariti exofa,
I cognatorum. Cic. IV Fam. 5. „heredem non vult fcrrbere,
■ ( V " V ' • ^