-quidem, te iam quaédam .àdnofaiTe 5 fi fed generaliter : I
* idèo nune rogo, vt non tantum vriiuerfitati eìus attendasj
veruni etiam .particdlas, , qua foles lima, perfequaris.l
¡Eritenim et poil emendationem liberum nöbis vel publi-l
4 Vare Vel continèré. Quin immq fortaifehane ipfaml
cundìatioiiem noilram in alterutram fententiam emenda-1
tionis,ratio dedùeet,. quae aut indignum èditìoile, dumi
faepiiis retra$at, inu'eniet; aut dignum, dura id ipfuml
5 experitur, efficiet. Quamquam huius cundlationis meael
caullae non tam, in fcriptis, quam in ipfo materiae gene>|
' re confiftunt: eft enim paullo gloriqfius et elatius. One-I
rabit hoc modefìiam noftram, etiamfi ftilus ipfe fueritl
preiTus demiiTufque, propterea quod cogimur cum del
; munificentia parentum nofirorüm, .tum de nofira dilpu-l
èrrantem cun&ationem dedu-l
cit in locum certum. "
5. Argumentum epift. pri-l
marium. Scripta, quoniam opp.l
materiae, traclationem fignifi-l
cant. Ante gloriofius vulgol
infërùnt quafi, quod ' Corte,l
approbante Gefnero, meritol
eiecit MflV aucloritate, quial
non fequitur metaph;. durior-l
Onerabit hoc modeft. hoc cri*I
mini dabitur modeft iae. IVEp.l
9, 6. ■ Hoc iïlwn onerabat, cri • |
mini'dabatur. Mox digladian-l
tur, vtrum legendum fit fuerit,I
quod défendit Seheffer. ét-fer-l
vauit Gefner. an fixer at, quodl
dédit Boxhorn. atque etiam,l
cum in Mff. exftaret, Cortel
recëpit. Futurum onerabit hicj
vtiqué futurum exactum fiuent\
poftulat. Plinius hic lectures I
futures cogitât, quibus, etiamül
ftilum repererint preffuni, ni0-1
lefta tamen erit gloriatio. ' PreJ-1
fias fiilus alias eft, qui refectis I
vel fuperuacanéis’, vel orna-1
egregia laudani. IX Ep, 26, fi..
Plurimurn refiert, reprehenden-
da adnotes,aii iti/igni a. e t pallilo
ante, Vifus es mìhi in ficrip-
tis meis adnotajje vt tumida.
Vid. et VII Ep. 20, i. et Cu-
peri Obf. I, 15.- vniuerfitati ora-
tionis attendit, qui earn gene*
raliter, in vniuerfum, examinai,
fitne bona, an ñon. I ll
Ep. 15, 4. lam inine de vniuer-
fitate pronuntio : de partibus
experiar legendo. IX Ep. 4, 2.
vt vniuer/nate le-ngiffimus, bre-
viffmus hi partibus. —** conti-
neiitur quae cuftodiuntur, ne
proferantur. De libris tic fcju*
ftoditis eft etiam ap. Cic. Attic.'
XIII, 21.. commode fecerìs,,
f i reli quo s cominueris.
4. Modeftè et ad fauorem
amici captandum blande.
Etiam'talia venuftatem conci-
Jiant orationi. ratio inferuit
pÊriphrafi, vt III Ep. I , II .
ratio aetatis. De emendatione
loquitur vt de perfona, quae
lare. Àneeps hic et lubficus Jocus eil, etiam Burnì illi' nei 6
ielfitas kno'cinatur. Etenim fi alienafiiqùoque laiìdes pa*
■ um aequis atiribus accipi folent ; quam dìificile ei 1 bfcfti-
« e r e , ne molefia videafur oratio de fe aut de fuis diile-
■entis ! Nani cum ipfi honeftati, tum aliqu<into magis J
B lò rià e eius ^raedicati onique inuidemtis i- * atque ea de-
® ium reéle ,fatfta: minusidetorquemus et earpiinus, quae
■ p obfcttritate et filentiò repónuntur.; Qua ex caulfà 7
■bentis, breuitati et perfpicui* tribuit tdrpitudinis fpeciem.
flati foli ftudeti Sed h» li eft" Tàcit. An. I; 7. vérba, vultus
®iodeftus.:j . coniungitur t enim m c,rimmi detqrquens, : ,y. de h. .
lu m demijfius. Sic I Ep. 22, 3. v. àd Paneg. 70, 5. 82, 6il ‘
mrej/a cunctatio, vbi plura dì- Etiam carpire follemne de in-
Bemus. vidiae . reprehenfione. Cic.
H 6. Locus, materia, vt faepe Balb. Ó.6. cairpunt malèdico
4p. Cic. lubficusili qilo facile dente, in óbfic. -— reponuritur
Mfféndefe àlios pòiTumus. Fio- exquìfitior Formula, quam; ob^
Mie delicatam vocàmus talem feura mànent et iìlentur. Sia
Mnateriam. letiocinari omnino alibi irihónor e ponete, honorare.
mdiuuàre. Cic. Caec. 15. 'tibi Jfi. Pott mecum'nonnulli in-
Wkitocihabitàr. '■ Tapit, Gefm. 43. ferunt, traciaùi. Barth. adeo
sifitae feritati arte ac tempore fuadebat, ipfe inè confido. Im-'
B \nocinantur.. H. 1. adiumen- ino cogitarti aut,cogito hic rè*
Bum eft in excufatione Vt in ctìifime fubintelligendum.’reli-
«efenfione a finiftris iudiciis. ftum -eft; quìdfiuid iltud e fi,
Bidicatiiiùin ' : lemcinatur-: ek modefta et élegàns ' circumló-
A lir . Medie. Ricc. Bongarf. re- cutió orationis hàbitae. 'Mok
ftituit Corte, qui et mox ma- nihil certius eft Barthii corre-
v|it dijferens* In fe oratio dijfie- ctioue : debeamus,? ' Vt nobis)
Wtens bene diceretur; fed nunc quam adeo Gefiler. recte in
■Mdditur de fe aut de jfuiì, quod contextum fesepit. Vulgo : ¿11
B e ' otationé ipfa praedicari et aliis débeattilli Vt nobisj
nullo modo poteft. honefias, quam lectionem etiam a Coiv
flirtus, reeté fa£ta. demum poft tio feruatam eil'e mireris. In
-»ronotiièri' id libenrer ponituà ea enim vt nobis ' ineptiifinie'
prò, tantum, folum. -^Salluft. adieclum eft praece'dentibus,
Cat. 12, fi id denium ejfet im- et fequentia nexu itifto defti-
perio vti. 20, 4. ea demani fir- tuuntur. Itaque iam olim ei.us
mia amicitia eft. Bene detorque- adiuuandi eauiìa poft qdihoìiei
,ÌP deléctum ad declarantlam intrufum bit qiì'oque, qudd ta-
IKuiddae ftatjiiam, quae ipfi men abeft a Mlf. Medie. Lifi-
^pméftati,- vèlut vi adfiibita, den'br» et Arnzéti..àgéndàé‘ irei