Bevolkiugscljfers vau de sieden:
Naar Luncz Almanach Palestinien 5667 (1906-7.)
Inwoners : Joden:
Jaffa 40.000 7000
Jeruzalem 70.000 40.500
Haifa 12.900 900
Gaza 40.000 160
Dschenin 15.000 —
Safed 20.000 10.500
Tiberias 7.500 5.000
Nabulus (Sichern) 2.400 170
Hebron 18.300 1.210
Bethlehem 8.000 —
El-Salt 8.000 —
In de tolonies waren ± 6000 Joden, totaal
aantal dezer: 80.000.
In Safed, Jeruzalem en Tiberias maken de Joden
de meerderheid der bevolking uit.
Politieke indeeling.
Nadat de Bomeinen Palestina veroverd hadden
kwam bet in 689 in handen der Arabieren en werd
het bij Syrië gevoegd. De kruisvaardcrs veroverden
er in 1096 enkele gedeelten van, doch in 1180—90
veroverde het Sultan Saladin; na diens dood werd
het weer in verschillende deelen vaneengescheurd, tot
dat in 1517 Sultan Selim het in bezit nam. In 1799
deed Napoleon van uit Egypte een invai, en in 1832
bezette Ibrahim Pascha van Egypte het land, terwijl
in 1841 Palestina weer aan de Porte kwam.
Palestina behoort to t Turkije en is verdeeld in
4 districten: Jeruzalem, Nabulus, Akka en Haurân,
aan het hoofd waarvan een Mutaserrif staat, waarbij
die van Jeruzalem direct onder de regeering van
Konstantinopel, de overige onder de gouverneurs van
Beirut en Damaskus, staan.
Groote garnizoenen hebben Jeruzalem : 1 batail-
Ion infanterie. Nabulus: een regiment Infanterie,
overigens zijn er nog kleine commando’s hier en daar.
Rechtsverboudingen.
E r bestaan:
a Gewone rechtbanken voor Turksche onderdanen.
b Handels-rechtbanken.
c Bechtbanken van geestelijken voor Mohammedanern
d Idem voor niet-Mohammedanen, waarbij voor
de Joden de opperrabbijn (Chacham-Baschi)
van rechtswege voorzitter is.
e Europeanen uit landen waarmede Turkije een
verdrag heeft gesloten (o.a. ook Nederland) zijn
onderworpen aan de rechtspraak van hunne
eigen consulaten, zoowel voor civiele als voor
strafzaken.
Betreft het een geding tusschen een dezer buiten-
landers en een Turksch onderdaan, dan komen zij
onder jurisdictie van de gemengde rechtbanken, waarvan
een Turksch onderdaan voorzitter en Türken
zoowel als buitenlanders bijzitters zijn; de laatsten
worden door de consuls benoemd.
Het Turksche Handelsrecht is veelal gelijk-
luidend met de Fransche Code de Commerce van 1807.
Omtrent KOOP bevat het geen voorschriften, doch
deze materie wordt in het Turksche civielrecht geregeld.
Het KADASTEB, is onvoldoende ingericht. Zoo
kent het Turksche recht bijvoorbeeld het begrip :
HYPOTHEEK in ’t geheel niet. Daardoor kan ver-
panding van grondstukken alleen op deze wijze geschieden:
dat het grondstuk verkocht wordt voor het
bedrag der vordering onder voorbehoud van ’t recht
tot weder-inkoop tegen betaling van dat bedrag.
Vreemdelingen kunnen grond in eigendom ver-
krijgen. Het Turksche recht kent evenwel geen
„juridische personen,” daarom zijn naamlooze vennoot-
schappen uitgesloten van grondbezit. Uitzonderingen,