De havens van Jaffa en Haifa konden zeer ge-
makkelijk in goede iiavens veranderd worden. Ook
door spoorwegverbinding längs de kust met plaatsen
van beteekenis als Port-Said en Beirut, zou een heel
wat betere toegang tot het land verkregen worden,
dan nu bet geval is.
Bo dem.
Het land is grootendeels boogland met licht-
grijze kalkrotsen en groote, zeer vrucbtbare vlakten,
bekend onder den naam van vlakte van Saäron en
van Sepbela.
De bodem evenals bet klimaat van Palestina
zijn in ’t algemeen goed en deze factoren kunnen er
toe medewerkenbet land weer te maken totwat bet eens
was: een land van bloei en welstand.
Wel is de bodem op menige plaats zeer steen-
acbtig, docb daardoor is nog niet bewezen dat deze
onvrucbtbaar moet zijn. Want de grond is r(jk aan
kalk, beeft een goeden voorraad kali en pbosphorzuren
en bezit voldoende stikstoffen.
Heeds nu bij de primitieve bewerking levert
de grond betrekkelijk goede oogsten, zelfs zonder
bemest te worden, want de Arabische bewoners van
bet land (Fellachen) gebruiken gedroogden mest als
brandstof in plaats van dien op bunne landerijen aan
te wenden.
De grond is meestal kalk- of leembodem; zand-
grond is zeldzaam. Yele gronden zijn van vulcaniscben
oorsprong, zooals de zeer vrucbtbare bazaltbodem van
bet Haurängebied en een deel der vlakte van Jesreel.
In bet Oost-Jordaanland is trouwens de beste
grond; groote vlakten van natuurlijke vrucbtbaarbeid;
(de weiden van Basan; de Lukra-vlakte waar tarwe
wordt verbouwd in ’t zuiden, en Gilead in ’t noorden.)
Ook in bet West-Jordaanland zijn vele goede streken,
de vlakten: Sephela, Saäron. Jesreöl (Esdrelon), Battof
(Zebuion), de Jordaanvlakte en het Karmelgebied.
Het minst vrucbtbaar zijn de woestijnen in bet
Z. en Z.O., de boogere gedeelten van bet centrale
bergland en bet duingebied längs de kust.
Ook kunstmatige bevloeiing zou vele streken nog
kunnen verbeteren. Veel water dat daarvoor gebruikt
kon worden, vloeit nu ongebruikt in de zee. Bij aan-
leg van bronnen, (gelijk dit nu reeds met goede resul-
taten in de buurt van Jaffa en Sarona geschiedt ten
beboeve van orangen-cultuur en groenten-verbouw)
en bij goede bevloeiing, ontwikkelt zieh een rijke
plantengroei. In de Westelijke vlakte kunnen, bet
geheele jaar bij na, vruebten geteeld worden.
Geologisch kan men Palestina in twee deelen
splitsen: Oost- en West-Jordaauland, gesebeiden door
bet dal, waarin de Jordaan stroomt, genaamd: E l Gbor.
Het Oost-Jordaanland stijgt van Gbor tot de
plateau’s van Haurän en Beka.
De Jordaan ligt van het meer van Tiberias tot
de Doode Zee gemiddeld 300 M. beneden den zee-
spiegel: de plateau’s bebben eene boogte van 1000—1500
Meter.
Terwijl bet West-Jordaan-gebergte slechts
600—900 Meter boog is, (enkele toppen 1200 Meter)
is bet bergland van Moab, Gilead en bet vulcanische
gebied van Dscbolan in ’t Oost-Jordaansche booger:
1000—1800 M.
Gcbergten.
OOST-JORDAANLAND.
J e b e l el Sbeikb of: H ermon is de boogste top
van b e t LlBANON-gebergte, 2759 Meter. (Libanon =
witte berg, vanwege de sneeuw en als witte k rijtro ts.
Herrn on = uitstekende spits.) Van b ie ru it g a a t een
boogplateau, gemiddeld 700 M. boog, met to p p en to t
1300 M. boogte.
Dscbebel Dscbilad (Gilead) met zijn boogsten
berg: Dscbebel Oscba 1096 M. Yoorts in bet vrucht-
bare Haurängebergte: Tel ed Dscbena, 1810 Meter,
bet boogste punt van Palestina.
WEST-JORDAANLAND.