II»' ti
h f
n '
1 f
¡I
Ii
475 ERIOCAÜLACEAE: ERIOCAULON. 476
Volde aiitom difToriiut iiou solum ab illis sed ctìam u reliquìs
Eriocauli speQÌobus, qiias "vidi, iucolao quacdam Americae
m e r i d i o n a l i s flores diuicros gigli ent e s . Nam Eriocaulon pygmaeum
Kche. atqiio guyanense Kche. et. liabitii peculiari et lloris rai
i o i i c arclissime conjuuguntur, qiium capitulis glaberrimis clausis
flavidis species quasdani pusillas Pacpalanllii subgoneris Psilocephnli
aemulcntur. Verticilli floruin quamquam dimcri tanicn multo
a l i t e r quam in speciebus borcali-amcrieanis comparati sunt. Perigouii
extorioris masculi enim) parios postico spatliaeeo-coiuiatae
Bunt-, perigonium intcrius vero in tubuni farctum limbo (per lobu-
Itmi membranaceiuu minimum obscure indicato) carontem concrescit.
P e r i g o n i i extorioris femìnei partes liberae evadunt arido-membran
a c e a e et in dorso ala aoqualiter lata membranacea ornalao. Haec
p e r i g o n i i ala in nulla alia specie a me visa aequo modo perfecta
i n v e n i í u r . Etonim, ubi perigonium exterius alatuni occurrit, id
i p s um carnosum sensim in alani eltam carnosam producitur. Itaque
ambao spccios propter liabitum pceuliarem et perigonium maeculum
interius deficiens et femineum cxlcrius lato- et membrauac
e o - a l a t um subgenus facile distinguendunj constitmuit, a me Astol e
iioraìnatum. Ceterum suspicor, species Novo - HoUandi cas a ci.
ROBERTO BR0^TN descriptas mihique ignotas propter perigonium
femineunt exierius lato alatum aliasque nolas ad hoc subgenus
p r o x i m e accedere.
Quao reliquao sunt species et americanae et extraamericanao
floribus trimeris instriictao, eas tanquam sectiones distinetas perl
u s t r a r e mihi liceat. Sequuiitur igitur species americanae flore trimero
praeditae, quimi cxtraamericanas in Liunacae torn. XXVII.
e x p ó s i t a s invenías.
Non minus quani Astole, cura ab omnibus Bore tiim ab amer
i c a n i s Iiabitu etiam stnguiari recedit EHocauloìi griseum Kche.
N a m floris feminci perigonium utrumquc ternis foliolis minimis
p i l o s longissimos acutos gerentibus comparatur, ad niodum perig
o n i i feminci interioris in genere Tonina. Propter capitula ovata
glabra- grisea habitu a reliquis speciebus americanis discrepat et
quodammodo ad soctionem iudico-australasicam quandam spectat,
cui Eriocaulon sexangulare L. adscriptum est. Habitu et flore
f c m i n e o mihi subgenus distinctum exliibere videtur, quod nomine
T r i e h o p e p l o designavi.
D e i n d o Eriocaulon palustre Salzm. propter habitum notasque
nonnullas cum fere ab omnibus tum praecipue ab americanis
a b h o r r c t . Etenim perigonium femineum exterius nullibi nisi in
hae specie (et in EiHocaulo officinali Kche. Mss., Chinae cive)
p o s t i c e prorsus in spatham concrevit, neque perigonii feminei int
e r i o r i s partes «Ha aiia in specie adeo crassae et nigrescentes
o c c u r r u n t . Quae partes quum dennim ceteras siiperent, capitulo
g l a b r i u s c u l o nigricanti faciem singularem praebent. Quae cum ita
s i n í , hanc etiam speciem subgenus dislìnctum exliibere puto, quod
S p a t h o p e p l um appellavi. (Ab Eriocaulo officinali Kche. perigonio
femineo interiore valde discrepat.)
S i vero species americanas tantum fioribus parum diversas
e x a m i n a v e r i s , facile liaec subgenera pro generibus veris habeas.
Attamen species extraamericanao libi persuadcbunt, illa tanquam
genera ab Eriocaulo non esse separanda. Etenim, ut alia legi
r e p u g n an t i a omittam , Eriocaulo echinulalo Mari, indico perigonium
mas cui um interius deest, quo Eriocaulon slelhdalwm Kche,
¡ I l i proximum munitur. Perigonium femineum aulem, quamvis in
n u l l a alia specie adeo ad pilos redactum sit, quam in Eriocaulo
griseo Kche., tamen Eriocaulon auslralasicum Kche. prorsus deficit.
R e l i q u a o species americanae omnes fioribus Eriocauli legitimis
g a u d e n t , scilicet perigonio duplici, masculo esteriore et femineo
u t r o q u e foliáceo, verticillo staniinum dopiici carpellorum simplici.
omnibus verticillis exlimo excepto semper trimeris. Itaqiie organ
i s tantum vegetationis sectiones proponi possunt.
S e c t i o n c prima certis limilibus circumscripta comprelienduntur
s p e c i e s brasilicnses vagina transverse trunciita in juventute integra
ornatae, cui Eriocaulon hclichrysoides Bojig. et nffinia adscribenda
sunt. Praeterea omnino statura robustiore et altiore nec non foüonim
c a p i t u l o r u m q n o niagrtitudine prae reliquis excellunt. Quamquam
vagina cito fissa facile tanquam a prima juventute fissa videatnr,
tamen lamina semper perspicue truncata dubitantem facile rectius
e d o c e t . Etenim in reliquis speciebus, vagina a juventute oblique
fissa instruclis, lamina ejus sursum sensim in acumen attemiatur.
Omnes igitur sectiones sequentes vagina a juventute oblique
fissa praeditae sunt.
S e c t i o facile dignoscenda sed in Brasilia uno Eriocaulo me-'
lanocephalo Kth. repraesentata caule longo tenui fluitante gaud et,
qui ubique folüs atque in apice pedunculis numerosis fasciculatou
m b e l l a t l s capitula parva gerentibus obtegi(ur. Arctissima necess
i t u d i n e ' c o n j i i n c t um est cum indicis Íno c a í /Zo selaceo L. et inlermedio
Kche., a quibus, sì species, nulla patriae habita ratione,
s e c u n d um naturani distribuas, separan iiequit, Ceterum moneara,
has specics foliis uninerviis fistulosis esse instructas.
His proximo accedit sectio foliis angustis et saepe angustiss
i m i s in acumen longum subtile attenuatis insignia, cujus caulis,
quamquam interdum paullo elongatus, tamen nec tenuis cvadit neo
fluitai. Angustissima etiam folia semper tribus nervis longiludinalibus
gaudenl. Praeterea lobi perigonii interioris masculi magnitudine
a e q u a l e s sunt. Haec scotio Eriocaulo, leptophyllo Klh. et affinibus
e x h i b e t u r . Huic sectioni valde approximatuv £nocayiö?i moíZeí/um
Klh., cujus specimina nonnulla etiam foliis membranaceis in acumen
s u b t i l i t e r alteimatis ornata sunt. Attameu lobo antico perigonii mas
c u l i interioris quam postici multo majore liaec sectio, adhuc unam
i l l am spociem amplectens „. f e r e ab omnibus reliquis meridionalia
m e r i c a n i s et mexicanis dignoscitur. Unum enim Eriocaulon Sellowianum
Klh. quoad perigonium illud cum ìlio cougruit, sed foliis
c r a s s i u s c u l i s nec membranaceis differt.
S p e c i e s mexicanao cum una columbica et duabus brasiliensìbus
conjunctao sectioncm,cxhibent nolis valde insignibus non praedì(
am. Perigonii exterioris feminci partes plerumque inferne ang
u s t e carnuloso-alatae vcl saccaceo-excavatae et nigrescentes evadunt.
Si forsan ala vel gibbo careni, lamen colore nigricante gaud
e n t ; si laetiores cvaduiit, ala (amen vcl gibbus adest. A sections
p r i o r e differt perigonii interioris masculi lobis aequalibus ; a duabus
antecedcntibus foUis non in acumen longissimum protractis.
S e c t i o sequens folüs crassis plerumque brevibus insignis est,
quae exsiccala (epidermide corrugala?) faciem peculiarem albidog
r i s e a n i praebent et lacunaribus vel slriis parvis notala sunt. Erio--
caulo ScUoioiano excepto pedunculis sol id is ornato gaudenl pedunc
u l i s farclis medullosis.
I n omnibus his seclipnibus vagina oblique fissa praedilis, quum
f o l í o l a pcrigonialia bracteacque membranacea» vel subcornosae evadant
floresque satis laxe aggregali sinl, capitula exsiccata comp
r e s s a apparent. Reliqiia vero scclio praeceliit capitulis brevilor
denseque et paullisper flavidulo-villosis, exsiccalis sphaericis nequo
c o m p r e s s i s , cum propter flores dense arctcque aggrogatos, tum
p r o p t e r bracteas et perigonia exteriora magis rigida. Praeterea
flores e bracleis síipantibus arete oppressis parum tantum eminent.
F o l i a vero basi excepta exacle linearía marginibus parallelis cincta
e t plerumque valde elongala evadunt ad modum Eriocauli JJumholdlii
Klh. et aíTuiium. Proximo ad ea acceduut duae Americao
b o r e a l i s species floribus dimeris inslructac: Eriocaulon decangU'
lare L. el iesense liehe.
477 ERIOCAÜLACEAE :
G E N E R I S DIVISIO.
ERIOCAULON CASTOLE). 478
. Flores dimeri. . . .
, Flores trinieri.
1. l>crigODUim <]u|,lcx;
• nei utriusque p.irles
siine pilosjie. . .
3. Perigoiiiiini inasculm
apice brevissime Iriiobum.
femineum exteriiis prorsus
tum; iaterioris partes liber
, noso-crnssissitiiae et nigresci
8 . Perigonium iiiiisculum interi
sum, apice trilobum; siati
feniiiiea inemltran;
interiora albicia.
mini , loi
I interius
! rarcto-tubulosum,
:niniiGH)erigouium
Il spjuluim comíal
e , superne carnles
stai
is fardo-tubuloina
'el Ci
C; perigoniii
, libera,
Sufjgeniis
A S T O L E .
Sp. 1—3.
TRICIIOPEPLUS.
Sp. 4.
Sl'ATHOPEPLUS.
•Sp. ó.
EUEiUOCAULON.
Sp. G—32.
SUBGENUS A S T O L E KCKE.^
FLORES dimori. PERIGONIUJI MASCULUH isTEaius subnullum;
STAMINA 4 ; PERÌGONII FEMINEI SXTEIUOIUS partes lato- et membranacco
alatae. — PLANTAE pusillae, annuae. CAULIS perbrevis. FOLI
A caespilosa, f'enestralo-nermsa. VAGINAE oblique fmae. CAFFTUIA
glabra, clausa, flavida. ERACTEAE ¡NI-OLVCRANTES suborhiculares
vel late obovalae, rolundalo-oblusae, glabrae, capitulo
panilo breviores. BRACTKAE FLORRS 'STIVAKTKS illis similes,
flores panilo superaìiles et ohtegentes. RKCEPTACULUIM glabrum.
FLORES MASCULT praesertim centrales, FEMJNEI marginales. UH:
PERIGONI! EXTERIORIS parles poslice spalhaceo-connalae, oblusissimae,
carinalo-naviculares, glabrae. PERIGONII INTERIORIS partes
ad tubum farctum apice lobulo membraìiaceo vmnmo inslructum
redactae. FILAMENTA brevissima; ASTHEIÌAV: nigrae. PISTILLI
effoeti rudimenhcm glandulosum fuscum duplex. FLORES
TEMI SEI : PERIGONII EXTERIORIS partes liberae, conduplicatocarmafae,
carirM lalissime et membranaceo-alatae, glabrae. PERIGONII
INTERI oms parles prof wide emargir.atae. GERMEN brevi
ter stipitalxm, stipite apice dilatato, bicoccum, coccis versus
basin divergentibus, septo lato. SEMINA glabra, fusca. — PATRIA
: Brasilia el Guyana gallica.
Nomen ex a privativo et
, quia perigonium jiiasculum
vocabulo „(7T0Ì7 s
interius deest.
¡omposi-
1 . E R I O C A U L O N PYQMAEÜM KCKE. pedunculis per crehros
aggregatis, folia feneslralo-3-norvia circiler aequanlibus. ©
Tabula nostra LX. Fig. II.
Eriocaulon pygmaeum Kche. Mss., nec Mart., nec Dakdl.
PLANTA pusiUa,,.'/,—=/-poilicaris. RADICIS fibrao fasciculatue,
s i m p l i c e s , spongiosae, glabrae, albidae. GAULIS perbrevis. FOUA
c a e s p i l o s a , linearia, glabra, plana, membranacea, pellucida, fenes
t r a t o - S - n e r v i a , usque 7 lin. ionga, lin. lata el angustiora. PEDUNCULI
per crebros aggregati, glabri, pauci- ( 3 ? ) costali, non
t o r t i , folia aequanies vcl parum superanles, 5—8-lineares. VAGINAE
laxiusculao, oblique fissae, lamina plerumque integra, glabrae,
m c m b r a n a c e n e , loliis breviores, usque 5-lineares. CAÌ-IXULA glab
r a , globulosa, clausa, flava, 1—l'/? Hn. lata. BRACTEAE INVOiucRANTEs
orbiculnres vel late obovalae, rotunUato-oblusac, glab
r a e , mcmbranaceac, concavae, flavidae, extimae parum minores.
BRACTEAE FLORES STIT-ANTES illio similcs, florcs obtcgcnles. FLORES
MASCULI praesertim centrales, FEÌIINEI marginales. Uli pedic
e l i a t i : L'EIUGONH EXTERIORIS partcs 2 postico spalhaceo-comiatac
amico fissae, lalo-obovatae, oblusissimae, retusao, glabrae, cari-
Erlocaul.
nato - naviculares , mcmbranaceac, albidae. PERIGONIUM INTERIUS
ad lubum farclum apice lobulo minimo vix perspicuo membranaceo
ornatum redactum. STAMINA 4 subacqualia; ANTHERIS rolundis
n i g r i s ; KILAMENTIS brcvisslmis. In centro PISTILLI eííoeli rudimenl
um glandulosum nigro-fuscum duplex. FLORES FEMINEI: PERIGONII
ExrERiORis portes 2 liberae, lato-obovalae, oblusiusculae, retus
a e , glabrae, dorso latissime membranaceo-ala(ao, conduplicatoc
a r i i i a i u e , inacquilaterales lateribus poslerioribus (interioribus)
l a l i o r i b u s , mcmbranaceac, albidae. J'EIIIGONII INTERIORI» parles 2
i l l i s paullo allius insertno et longiores, anterioro parum majore,
l i b e r a e , spalhulalae, apice profundo et angusto emarginalae alque
p i l i s brevibus albidis pellucidis ciliolalac, ceterum glabrae, mcmb
r a n a c e a c , albidae. GERMEN in-evitcr stipitalum, lenticulare, dìc
o c c u m , loculis iuferne valdo divergentibus, seplo lato, stipite
versus apicem dilatato basi tuberculis minimis obsito. STVLUS germino
longior. STIGMATA 2 fiìiformia, Simplicia. GEHMULAE glabrae.
Crescit in Brasilia orieìitali: Vauthier.
2. ERIOCAULON STHAMINEUM KCKE. pedunculis per
crebros aggregatis, folia fenestralo-3 — 5-nervia duplo vel plus
superanlibus. ©
PLANTA 2%-pol l icaris. RADICIS fibrae fasciculatae, spongiosae,
s i m p l i c e s , glabrae, albidae. CAULIS perbrevis. FOLIA caespilosa,
l i n c a r i - s u b u l a t a , glabra, plana, membranacea, pellucida, fenestrato-
3 — 5 - n e r v i a , 1% poli, lunga, medio usque % lata. PEDUNCULI
per plures ( 5 — 1 4 ) aggregati, glabri, (circiter 4 - ) ang
u l a t i , lierbacei, inaequales, folia duplo vcl plus superante.?, usque
2 ' / , - p o l U c a r c s . VAGINAE laxiusculae, oblique fissae, lamina obtusa
m e m b r a n a c e a demum paullo lacerala, glabrae, foliis circiler acqua-
I c s vel breviores, 6—lO'/rlmcarcs. CAPITULA ialo-ovata, apice rotuiulata
basi subiruncata, clausa, glabra, stramineo-flava, l'/s lin.
l a t a . BRACTEAE INVOLUCBANTES orbiculalae vel lalo-ovatae, rotund
o t o - o b l u s a e , glabrae, membranaceae, concavae, llavidae, extimae
p a r um minores. BRACTEAU FLOKES STIPANTES illis subsimiles, latoo
v a t a e , acutiusculae. PIÌRIGONII MASCULI EXTERIORIS partes dorso
a n g u s t e alalae. GERMINIS stipes etuberculatus. Rcliqua ut in Er.
pygmaeo Kche.
Ab Er. pyijmaeo di/Tert statura altiore, ab Er. guyaiiensi KcUe.
pedunculis per plures aggregatis, ab ambobus, inter quae medium tenet,
foliis usque .5-nerviis.
Crescit
prov. Gotjazensis paludibus uinbrosis prope ¡Salini
Weddell n. 2130.
( 8 . ) E R IOCAULON GUYANENSE KCKE. pedunculis solitariis
vel paucis folia fenestrato-2—3-nerma duplo vel plus
supera7itibus. ©
PLANTA circiler 3-pollicaris. RADICIS fdjrae fiisciculatae, simplices,
subspongiosac, glabrae. CAULIS perbrevis. FOLIA linearia, subul
a i a , glabra, plana, membranacea, pellucida, 2—S-feneslrato-nerv
o s a , 1 — L ' / i poli, longa, !in. lala. PEDUNCULI solilarii
vel pauci ( 3 ) , glabri, leviter sulcali et torti, folia duplo vel plus
s u p e r a n t e s , 3-4'/í-pollicares. VAGINAE arctiusculae, obliquo fissae,
lamina acuminata integra, glabrae, membranaceae, 1 —l ' / i -pol l i -
c a r e s . CAPITULA semiglobosa, glabra, clausa, stramineo-flava, V/^—
f e r e 2 lin. lata. BRACTEAE INVOLUCRANTES ovalo-orbiculares, rotund
a t o - o b t u s a e , glabrae, membranaceae, concavae, stramineo-flavae.
DHACTEAE FLORES STIPANTKS illis similcs, flores obtegentes. FLORES
ut in Er. pygmaeo Kcke., sed masculi brevius sunt pedicellati
eorumque perigonii exterioris partes carina anguste alalae. GERMINIS
loculi j n f e r n e mogis divergentes. SEMINA oblonga, apiculala,
l a e v i a , fusca, saturalius maculata.
Crescit in Guyana gallica : lib. ATIÍÍ. Par. n. Í73. et 21.5.
60