A D M E C E N A T E M.
O D E p i
Allii detejlatio.
"D A R E N T I S olim fi quis impia manu
Senile guttur fregerit; ,
Edit cicutis allium nocentius.
O dura meiTorum ilia !
Quid hoc veneni faevit in praecordiis?
Num viperinus his cruor
Incoéìus herbis me fefellit? an malas
Canidia tratìavit dapes ?
Ut Argonautas praeter omnes candidum
Medea mirata eft ducem,
Ignota tauris illigaturum juga,
Perunxit hoc Iafonem :
Hoc delibutis ulta donis pellicem,
Serpente fugit alite.
Nec tantus unquam fiderum infedit vapor
Siticulofae Apuliae :
Nec munus humeris efficacis Herculis
Inarfit aeftuofius.
At, fi quid unquam tale concupiveris,
Jocofe Maecenas ; precor
Manum puella fuavio opponat tuo,
Extrema et in fponda cubet.
E P 0 D O N L I B E R. 157
A D M Æ N A M L I B E R T U M
P O M P E I I M A G N I.
O D E IV.
In ejus, ex mutata conditione, arrogantiam invehitur.
LU P I S et agnis quanta fortito obtigit,
Tecum mihi difcordia eft,
Ibericis perufte funibus, latus,
Et crura dura compede. ■
Licet fuperbus ambules pecunia,
Fortuna non mutat genus.
Videfne, facram metiente te viam
Cum bis ter ulnarum toga,
Ut ora vertat hue et hue euntium
Libérrima indignado?
Seéìus flagellis hic triumviralibus
Præconis ad faftidium,
Arat falerni mille fundi jugera,
Et Appiam mannis terit ;
Sedilibufque magnus in primis eques,
Othone contemto, fedet.
Quid attinet tot ora navium gravi
Roftrata duci pondere
Contra latrones atque fervilem manum,
Hoc, hoc tribuno mili turn?