Nec flos purpureus rofæ,
Nec poti vetulam fæce tenus cadi.
A D M Æ C E JV A T £ M.
O D E XVI.
Divitias malorum omnium fontem e[fe,Jummum vita
bonum in mediocritate confißere.
T N C L U S AM Danaen turris ahénea.
Robuitaeque fores, et vigilum canum
Trilles excubiæ munierant fatis
Noclurnis ab adulteris ;
Si non Acriiium virginis abditæ '
Cullodem pavidum Ju p ite r et Venus
Riiiifent : fore enim tutum iter et patens
Converfo in pretium Deo.
Aurum per medios ire fatellites,
Et perrumpere amatfaxa, potentius
Iiiu fulmineo. Concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum
Demerfa exitio. Diffidit urbium
Portas vir Macedo, et fubruit æmulos
Reges muneribus. Munera navium
Sævos illaqueant duces.
Crefcentem fequitur cura pecuniam,
Majorumque fames. Ju re perhorrui
Late
Late confpicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.
Quanto quifque fibi plura negaverit,
Ab Dis plura feret. Nil cupientium
Nudus caftra peto ; et transfuga divitum
Partes linquere geftio,
Contemtae dominus fplendidior rei,
Quam fi quidquid arat non piger Appulus
Occultare meis dicerer horreis,
Magnas inter opes inops.
Purae rivus aquae, filvaque jugerum
Paucorum, et fegetis certa fides meae,
Fulgentem imperio fertilis Africae
Fallit forte beatior.
Quanquam nec Calabrae mella ferunt apes,
Nec Laeftrygonia Bacchus in amphora
Languefcit mihi, nec pinguia Gallicis
Crefcunt vellera pafcuis;
Importuna tarnen pauperies abeft:
Nec, fi plura velim, tu dare deneges.
Contra&o melius parva cupidine
Veiligalia porrigam,
Quam fi Mygdoniis regnum Alyattei
Campis continuem. Multa petentibus
Defunt multa. Bene eft, cui Deus obtulit
Parca quod fatis eil manu..
A D