Si tribus Anticyris caput infanabile nunquam
Tonfori Licino commiferit. O ego lævus,
Qui purgor bilem fub verni temporis horam !
Non alius faceret meliora poemata. Verum
Nil tanti eit. Ergo füngar vice cotis, acutum
Reddere quæ ferrum valet, exfors ipfa fecandi.
Munus et officium, nil fcribens ipfe, docebo;
Unde parentur opes; quid alat formetque poetam;
Quiddeeeat, quid n o n ; quo virtus, quo ferat error.
Scribendi red e fapere eft et principium et fons.
Rem tibi Socraticæ poterunt oftendere chartae :
Verbaque provifam rem non invita fequentur.
Q ui didicit patriae quid debeat, et quid amicis ;
Q uo iìt amore parens, quo frater amandus et hofpes;
Quod fit confcripti, quod judicis officium; quæ
Partes in bellum miffi ducis ; ille profedo
Reddere perfonæ feit convenientia cuique.
Refpicere exemplar vitæ morumque jubebo
Dodum imitatorem, et vivas hinc ducere voces.
Interdum fpeciofa locis, morataque reéle
Fabula, nullius veneris, fine pondéré et arte,
Valdius obleélat populum, meliufque moratur,
Quam verfus inopes rerum, nugæque canoræ.
Graiis ingenium, Graiis dédit ore rotundo
Mufa loqui, præter laudem, nullius avaris.
Romani pueri longis rationibus affem
Difcunt in partes centum diducere. Dicat
Filius Albini, fi de quincunce remota eft
Uncia,
Uncia, quid fuperet. Poterai dixiffe, Triens? Eu!
Rem poteris fervare tuam. Redit uncia: quid fit?
Semis. An, hæc animos ærugo et cura peculi
Cum femel imbuerit, fperamus carmina fingi
Polfe linenda cedro, et levi fervanda cupreiïo?
Aut prodefie volunt, aut deleélare poetæ;
Aut fimul et jucunda et idonea dicere vitæ.
Quidquid præcipies, efto brevis : ut cito diéla
Percipiant animi dociles, teneantque fideles.
Omne fupervacuum pieno de pedore manat.
Fida voluptatis caufa fint proxima veris ;
Nec quodeunque volet, pofeat fibi fabula credi;
Neu pranfæ Lamiæ vivum puerum extrahat alvo.
Centuriæ feniorum agitant expertia frugis :
Celfi prætereunt auftera poemata Rhamnes,
Omne tulit p u n d um , qui mifeuit utile dulci,
Ledorem deledando, pariterque monendo.
Hic meret æra liber Sofiis; hic et mare tranfit,
Et longum noto feriptori prorogat ævum.
Sunt delida tamen, quibus ignoviife velimus : [mens;
Nam neque chorda fonum reddit quem vult manus et
Pofcentique gravem perfæpe remittit acutum:
Nec femper feriet quodeunque minabitur arcus.
Verum ubi plura nitent in carmine, non ego paucis
Offendar maculis, quas aut incùria fudit,
Aut humana parum cavit natura. Quid ergo?
Ut fcriptor fi peccat idem librarius ufque,
Qpamvis eft monitus, venia caret ; ut citharcedus
U u % Ridetur,