Mutare, et infignem attenuat Deus,
Obfcura promens : hinc apicen rapax
Fortuna cum ftridore acuto
Suilulit ; hic pofuiffe gaudet.
A D F 0 R T U JV A M.
O D E XXXV.
Orai Fortunam, ut Jervet Cafareni in Britannos ire
meditantem.
D IV A , gratum quae regis Antium,
Prasfens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus, vel fuperbos
Vertere funeribus triumphos:
Te pauper ambit folicita prece
Ruris colonus ; te dominam aequoris,
Quicunque Bithyna laceffit
Carpathium pelagus carina.
Te Dacus afper, te profugi Scythae,
Urbefque, gentefque, et Latium ferox,
Regumque matres barbarorum, et
Purpurei metuunt tyranni.
Injuriofo
Injuriofo ne pede proruas
Stantem columnam ; neu populus frequens
Ad arma ceffantes, ad arma
Concitet, imperiumque frangat.
Te femper anteit faeva Neceffitas,
Clavos trabales et cuneos manu
Geftans aliena ; nec feverus
Uncus abeft, liquidumve plumbum.
Te Spes, et albo rara Fides colit
Velata panno; nec comitem abnegat,
Utcunque mutata potentes
Vefté domos inimica linquis.
At vulgus infidum, et meretrix retro
Perjura cedit : diffugiunt cadis
Cum faece iìccatis amici,
Ferrejugum pariter dololì.
Serves iturum Caefarem in ultimos
Orbis Britannos, et juvenum recens
Examen Eois timendum
Partibus, Oceanoque rubro.
Eheu ! cicatricum et fceleris pudet,
Fratrumque. Quid nos dura refugimus
Aiitas ? Quid intailum nefaiti
Liquinms? Unde manum juventus
Metu Deorum continuit? Quibus
Pepercit aris ? O utinam nova
Incude difiìngas retufum in
MalTagetas Arabafque ferrum.
F O D E