Silvis deducili caveant, me judice, Fauni,
Ne velut innati triviis, ac pene forenfes,
Aut nimium teneris juvenentur verfibus unquam,
Aut immunda crepent ignominiofaque dièia.
Offenduntur enim, quibus ell equus, et pater, et res:
Nec, fi quid frièli ciceris probat et nucis emtor,
Æquis accipiunt animis, donantve corona.
Syllaba longa brevi fubjeèla vocatur iambus,
Pes citus: unde etiam trimetris accrefcere jufiit
Nomen iambeis, cum fenos redderet ièlus
Primus ad extremum fimilis fibi: non ita pridem,
Tardior ut paulo graviorque veniret ad aures,
Spondeos Habiles in ju ra paterna recepit
Commodus et patiens ; non ut de fede fecunda
Cederei, aut quarta focialiter. Hic et in Acci
Nobilibus trimetris apparet rarus, et Enni.
In fce'nàm miifus magno cum pondéré verfus,
Aut operæ celeris nimium curaque carentis,
Aut ignoratæ premit artis crimine turpi.
Non quivis videt immodulata poemata judex :
Et data Romanis venia eil indigna poetis.
Idcircone vager, fcribamque licenter? an Omnes
Vifuros peccata putem mea ; tutus et intra
Spem veniæ cautus? Vitavi denique culpam,
Non laudem merui. Vos exemplaria Græca
Noèlurna verfate manu, verfate diurna.
At veltri proavi Plautinos et numéros et
Laudavere fales ; nimium patienter utrumque
(Non
(Non dicam fluite) mirati : fi modo ego et vos
Scimus inurbanum lepido feponere dièlo,
Legitimumque fonum digitis callemus et aure.
Ivnotum traçicæ arenus invernile Camenæ D .O p
Dicitur, et plauflris vexiffe poemata Thefpis
Qui canerent agerentque, perunèti fæcibus ora.
Poil hune perfonæ pallæque repertor honeftæ
Æfchylus et modicis inflravit pulpita tignis,
Et docuit magnumque loqui, nitique cothurno. ¡j|i
Succeffit vetus his comoedia, non fine multa
Laude: fed in vitium libertas excidit, et vim
Dignam lege regi : lex eli accepta; chorufque
Turpiter obticuit, fublato ju re nocendi.
Nil intentatum noflri liquere poetæ ;.
Nec minimum meruere decus, vefligia Græca
Aufi deferere, et celebrare domeiljca faèta,
Vel qui prætextas, vel qui docuere togatas.
Nec virtute foret clarifve potentius armis,
Quam lingua, Latium; fi non offenderei unum-
quemque poetarum limæ labor et mora. Vos, O
Pompilius fanguis, carmen reprehendite, quod non
Multa dies et multa litura coercuit, atque
Præfeètum decies non cafligavit ad unguem. i l
Ingenium mifera quia fortunatius arte
Credit, et excludit fanos Helicone poetas
Democritus ; bona pars non ungues ponere curat,
Non barbam : fecreta petit loca, balnea vitat.
Nancifcetur enim pretium nomenque poetæ-, J
U u Si