316 I HO R A T 114 F LAC C1
Si difcordet eques, media inter carmina pofcunt
Aut urfum aut pugiles : his nam plebecula gaudet.
Verum equitis quoque jam migravit ab aure voluptas
Omnis ad incertos oculos et gaudia vana.
Quattuor aut plures aulæa premuntur in horas;
Dum fugiunt equitum turmæ, peditumque catervæ:
Mox trahitur manibus regum fortuna retortis ;
Effeda feftinant, pilenta, petorrita, naves ;
Captivum portatur ebur, captiva Corinthus.
Si foret in terris, riderei Democritus; feu
Diverfum confufa genus panthera camelo,
Sive elephas albus vulgi converteret ora :
Spedaret populum ludis attendus ipiis,
Ut libi præbentem mimo fpedacula plura:
Scriptores autem narrare putaret afelio
Fabellam furdo. Nam quæ pervincere voces
Evaluere fonum, referunt quem noftra theatra?
Garganum mugire pûtes nemus, aut mare Tufcum.
Tanto cura ftrepitu ludi fp ed an tu r, et artes,
Divitiæqüe peregrinæ : quibus oblitus ad o r
Cum iletit in fcena, concurrit dextera lævæ :
Dixit adhuc aliquid? Nil fane. Quid placet ergo?
Lana Tarentino violas imitata veneno.
Ac ne forte putes me, quæ facere ipfe recufem,
Cum red e tractent alii, laudare maligne :
Ille per extentum funem mihi poffe videtur
Ire poeta meum qui p ed u s inaniter angit,
Irritâ t, mulcet, falfis terroribus implet,
Ut
E P I S T O L A R U M h l h . i l . 317
Ut magus; et modo me Thebis, modo ponit Athenis.
Verum age, et his, qui fe ledori credere malunt,
Quam fpedatoris faftidia ferre fuperbi,
Curam impende brevem : fi munus Apolline dignum
Vis compiere libris ; et vatibus addere calcar,
Ut ftudio majore petant Helicona virentem.
Multa quidem nobis facimus mala faepe poeto,
(Ut vineta egomet caedam mea) cum tibi librum
Solicito damus, aut fello : cum laedimur, unum
Si quis amicorum eft aufus reprendere verfum ;
Cum loca jam recitata revolvimus irrevocati :
Cum lamentamur non apparere labores
Noftros, et tenui deduda poemata filo:
Cum fperamus eo rem venturam, ut, fimul atque
Carmina refcieris nos fingere, commodus ultro
Arcelfas, et egere v e te s,: et fcribere cogas.
Sed tamen eft operae pretium cognofcere, quales
iEdituos habeat belli fpedata domique
Virtus, indigno non committenda poetae.
Gratus Alexandro regi Magno fuit illè
Choerilus, incultis qui verfibus et male nads
Rettulit acceptos, regale numifma, Philippos.
Sed veluti tradata notam labemque remittunt
Atramenta, fere fcriptores carmine foedo
Splendida fada linunt. Idem rex ille, poema
Qui tam ridiculum tam care prodigus emit,
Edido vetuit ; Ne quis fe, praeter Apellem,
Pingeret, aut alius Lyfippo duceret aera
Fortis