que diligentia in ipsa earum patria observandae atque comparadae sunt, et praeprimis ex-
plorandum quid aeris temperies valeat ad form am externam mutandam. Worimus enim in
affin i Encephalarti genere summam inprimis partium vegetationis variabilitatem atque incon-
stantiam (1).
(1) In ter species fabulosas nostri temporis pertinet Cycas sphaerica , in Catalogo v. c. Parmrntirri enamerata. Bo-
tanico nobis amico apud Dm. Parmentier exploranti quid hoc vocabulo intelligatur, iile resp o n d e t, specimen unicum
in Hortis Borussorum Regis jamjam servari. At véro Cl. Kxotzsch, ex ipsius Doct. Fintelmanni ex insula Pavonis
testimonio, nos docuit, speciera illam idem esse quam quod Cycade glauca intelligatur.
SPLITGERBERA, NOVUM URTICACEA-
RUM GENUS JAPONICUM.
iJiter plantas a Botanicis aliquatenus négiectas Urticdeeaé non inlimnm locum tehent.
Quo factum est ut summo ju re ad hue nuperrimé Cel. Endlicher (cf. Gener. pi. pag. 283.)
dixerit, » genera, in quibus circumscribendis styli et .stigmatis conformation! vix multum
tribuendum esse videtur, difficillime definiuntur, accuratiori adliuc examini commendanda.”
Jam plus semel autem accidit, n t genera plantarum a yeteribus auctoribus constituta,
inconsulto additis plurimis deinceps detectis plantis, naturalis generis characterem perdi-
deriht, etauctores ea in naturalia genera dividere, restituto pristitto genere typico, non
ausi sint ne nimis Synonyma augerent. Ad haec genera Urtica ToUrnef. pertinet, plantis
inprimis europaeis superstructa, nunc vero omnium terrarum cives amplectens. Optime
hac de re nobis egisse videtur Gel. Gaddichaud , qui in quinque genera TJrlieam auctorum
divisit. (Cf.' Cinerarium Freydnetii, pag. 496 — 498).
Nomine Urticae bilobae in horto Roterodamensi aliisque hortis Batavis planta japonica,
nuper introducta, colilur, quam accuratius examinare et describere constitui, postquam
Boris structura accuratius investigata tantam a reliquis Urticis differentiam çommonstravit
ut tanquam proprii generis typum illam considerare non amplius dubitaverim, cui forasse
olim plures ejus generis species adnumerabuntur, si florum fusiores descriptiones
juxta naturam fideliter exaratae non amplius inter pia Botanicorum vota pertinebunt.
Sp l ït g e r b è r a . Flores monoici Spicati; fasciculi sexu distincti, involucre inaeqnali te-
trapbyllo cincti, spicatim dispositi. Spicae masc. in caule inferiores ; quatuor sexve flores
in singulo fasciculo. Pe rigm ium calycinum reguläre quadripartitum, laciniis aestivatione
valvatis. Stamina quatuor , perigonii laciniis opposita ; filamenta petaloideo-subulata,
primum inflexa, dein patentia, antherae biloculares ellipticae incumbentes introrsae, dor-
so afflxae. Ovarii rudimentum. Fern, spicae in caule superiores; rarius spicae androgy-
nae; perigmium cum ovaria arete cohaercns fere connatum, pre libero plerumque triden-
ticulato, stylo cylindrico subglabro in stigma elongatum vfllosum transeunte. Ovarium
uniloculare, ovulum unicum e basi erectnm orthotropum.
Nomen dedi in honorem amicissimi viri F, L. Sp l it g e r b e r , Amstclacdaincnsis, qui totus
eximio cum ardore et indefessa prorsus diligentia, amabili soientiae deditus, Surinamum
adiit et plantarum detectarum jam nuper aliquas publici juris fecit (Conf. Tijdschrift voor
Fat. Geschied, en Physiol. Tom. VII.).
Jdnotatio 1. Genus hoccé Ürthcam et Parietariam inter fere medium est. Illi florum
masculinorum, huic femineorum structura accedit. Nülli autem generum eorum m
quae tîrticam auctt. divisit Gel Ginmcuiun adnumerari pôtest. Vario modo etiam ad
Schychmcskiam Eam.. et Boehtneriam Eisa, accedit, etsi evidentissimis characteribus différât
Ab hoc (cui arctiore connubio alioquin propinquum) enim facile distinguitur femmeis
35