Dimorphanthus edulis. » Inermis caule herbaceo pubescente, foliis inferioribus simpli-
citer pinna tis quinquefoliolatis vel ternato-pinnatis parti tionibus 3 — 5 - foliolatis ; summis
saepius simplicibiis, foliolis pedicellatis e basi rotundata vel oblique cordata ovatis acutis
argute serratis pubescentibus, umbellis globosis multifloris ex axillis foliorum et in apice
caulis in raceraos simplices vel compositos consociatis. ” Siebold et Zuccarin. in Flor. Ja/pon.
Sect. I. pag. 57. — Stipulae duae spinescentes.
Synontm a.
DoJcu quatz, vulgo Dosjen, item Udo Kaempfer Amoen. exot. pag. 826.
Aralia cordata Thünb. Flor. Japon. pag. 127. et Auctt.
Aralia edulis Sieb. et Zvccar. 1. c.
I con. Sieb. et Zcccar. 1. c. Tab. XXY.
Colitur undique.in Japoniae hortis et agris, primum fortasse e Sin a allatus.
F loret Augusto, Septembri, maturat fructus m. Novembri 2£.
Observatio. Etsi de dimorphismo florum hujus speciei a Cl. Siebold et Züccarini 1. c.
sermo non institùatur, et tantummodo flores superiores in quövis racemo praecociores di-
can tu r, Tabula tuinen laudata, racemos et flores caute dissectos exhibens , rem optime
explicat. Styli tarnen in flore florente normali in hac specie vix divergunt, ita u t hos e
sterilibus floribus depictos crederes. Fortasse tarnen primo florescentiae stadio styli adhuc
cönvergunt. — Florum dimorphismum vero Kaempferüs 1. c. jam observavit dicens : » stylis
floridis [pedioellis] laxe ramosis, in umbellas unciales sphaericas (alias flores, alias semina
exhibentes) desinentibus vasculo seminali oblongiore. ” . .. .
Adumbratio Dimorphanthi elati.
Frutex lignosus erectus trunco metrum unum cum una quarta parte longo, fere recto, hie
atque illic, gemma terminal! suppressa et vegetatione ope gemmae lateralis continuata,
paulisper curvato , fere simplici , exceplis ramulis brevissimis tuberculiformibus non in
ramos evolutis, cylindrico, sursum paulo attenuato, duo ad tria centimetra crasso, cortice
plerumque laevi cinerascente, vix bic illic nitente, ad apicem tomento subtilissimo molli
pubescente, inde ab una quinta altitudinis parte aculeis validis ex ampla basi compressis
acutis leviter sursum curvatis centimetrum longis horizon talibus obsito, versus superior
a , spatiis quibusdam intermediis non aculeiferis, sensim tenuioribus, mollibus fere setosis
non raro ad caulem appressis,. dein ab eo recedentibus, ae tate increscentibus incrassatis et
lignosam indolem induentibus. Foliorum delapsorum cicatrices amplae, dimidium trun-
cum cingerites triangulares, serie simplici cicatricularum fasciculorum vascularium instruc-
tae, per totum truncum rémanentes.
Folia ad trunci verticem congesta, annua, vere explicata, ad finem Octobris decidua,
nunc sex alterna, quorum bina sibi semper magis approximata, horizontalia, lata basi va-
ginante petioli tumidi caulem semi-amplectentia, valde approximata, vix griseum corticem
inter se relinquentia, bipinnata, inter sese autem quoad pinnarum foliolorumque numerum
disparia. Rachis communis a dimidio ad unum metrum fere longa, basi valde tumida
vaginans, apicem versus inultum attenuata, ad pinnarum ortum articulata, subteres aut
tcreti-tetragona, angulo antico acutiöre, in facie superiore inprim is purpurea, dura, elasti-
c a , ad basin fissuris quibusdam griseis lenticelliformibus notata, longitudinaliter lineolata ,
attactu asperula, sub lente (in adultis) pilis brevibus sparsis rigidulis, ad articulationes
copiosioribus, griseis obsita, ad quamvis articulationem, ad basin pinnae ufcriusque, folio*
lum gerens brevissime petiolulatum, oppositis plerumque magnitudine inaequalibus, adsu-
periorem rachidis partem, ubi pinnae non amplius evolvuntur, oppositis, simplicem pinna-
turam efficientibus, uno impari ad apicem, majori. Pinnae utrinque duae, vel. très, raro
quatuor, quarum inferiores superioribus majores, suprema non ra ro , non evoluta sibi
opposita, ex unieo foliolo simplici bifidivo, duobusve, rachidulae apice insertis, composite.
Foliola, rachi primariae inserta, supressa vel diminuta pinnae evolutione, semper reliquis
majora. Pinnae opposite pinnulatae cum impari, directione erecto-patente rachi insertae,
ad foliolorum insertionem articulatae, inferiora viginti quinque, triginta et ultro longae,
colore, forma et indumento rachi primariae omnino similia, inferiores plerumque quadri-
jugae, quinquejugae, supremae, inprimis impares, tri-bijugae aut foliolo unieo compositae.
Foliolum impar terminale cum inferiore paris proxime vicini saepius coalitum, indeque
bilobum efficit ut pari-pinnata rachis evadat. Foliola fere omnia, inprimis rachidis primariae
, brevissime petiolata (petiolis unum duove millimetra, rarissime quinque longis, te-
retibus pubescentibus), superiora pinnarum feresessilia, elliptica, longius acuminata, rarius
ex ovatooblonga, basi attenuato-rotundata, plerumque fere cuneatim contracta, plus minus
subinaequalia, semilamina rachin spectante minore. Longitudo sex ad septem centimetra,
raro decimetrum; tria , raro quatuor centimetra lata. Foliola opposita saepe inaequalia,
ita u t interiora majora sint. Margo inaequaliter serratus, basi et acumine serrulatus, ser-
raturis appressis acumineque pilis minus deorsum flexis. Compares membranacea, sub-
coriacea, paulisper transparens, siccior. Pagina superior adultorum laete viridis, glabra,
ad nervös impressos pilis rarissimis adpressis brevissimis obsita, parenchymate inter vena-
rum areolas ruguloso. Pagina inferior giauco-cinerea, scabra, nervo medio fortiore prominente
sex ad novem utrinque costas emittente oppositas alternasve, frequentissimis ana-
stomosibus inter se reticulatis junctas, prominentibus, omnibus cum nervo et costis pilis
patentioribus, longioribus et frequentioribus instructis, in costa media numerosioribus et
fortioribus. Folia tria senescentia in pagina superiore purpurascentia, hie illic flava, in
pagina inferiore fusee cinerea. Octobri ad finem vergente, vel ineunte Novembri folia omnia
primum purpurascentia ; primo inferiora , dein superiora cadunt, solutis foliolis,
rachidibus adhuc per aliquot dies persistentibus.
Folia novella evolvuntur verno tempore, uti a. 1840 in planta quae praecedenti floru
it, vidi. Gemmae duae terminales , ad basin inflorescentiae anni praecedemis evo-
lutae m. Apiili jam valde tumescunt, perulis oblongis vel oblongo-lanceolatis. navicula-
ribus pallide viridibus fere glabris deciduis tectae. Praefoliatio complicata, foliolis ad
costas plicatis. Medio Majo folia nondum omnino evoluta; in singulo ramulo nunc
quinque folia sunt; juvenilia et nascentia pilis brevibus sparsis, sed mox numéro diminu-
tis scabrida.
Stipulae, quas in planta florente frustra quaesiveram, sequente aestate (a. 1840) ad tu-
midam petiolorum basin adsunt duae, parvae, breves , lanceolatae, pallide virescentes,