Hracontium, Pothon, Orontium, Acorum et S a u n irum continent, et inter Palmas et
Calamarias (Typhaceas et Cyperaceas ) collpcantnr.
Cl. E. J. van Wachendorff inter Monocotyledones, et quidem in Apetalarum Calycina-
rum Ordincm Teleiantharum, Piperis genus Scheuchzeriam inter et Juncum posuit (cf.
Jlorti Ultrajectini JËftdex, jrétg. 307),
Cel. Jussieu in vicinio Urticarum P iper locavit, et seminis embryonem dicotyledoneum
esse credidit (cf. Genera Plantar, pag. 405), quae acutissimi Botanici sententia a Gaert-
nero confirmata est (cf. de Fruct. et Semin, plant. Tora. II pag. G7. Tab. 92), et clarius dein-
ceps adhuc probata accuratissimâ Mirrelii disquisitione, qui etiam semen germinans Piperis
nigri consueta sua dexteritate dissecuit et radiculae endorrhizeae praesentiam declaran
t (cf. Annales du Muséum, Tom. XYI pag.447 et 449 Tab. XIX). Imo affinitatem, qua
P ip e r , Saururus et Nymphaea ob membran*rft illam propriam, quae in bis generibus embryonem
immediate cingit, ita intellectam voluit, ut ea cum Nelumbio propriam familiam
constituere crederet, cui et Misandrae ac Gwnnerae genera adnumeravit,
Alio modo autem CI. Richard egit, qui S a u ru rum novae familiae typum posuit, et
Piperis ab eo sejunctum genus in propriam familiam collocavit. Seminis autem analysin
dedit, qua a Mirrelio non differt, aliam tarnen diversarum partium explicationem pro-
ponens. Linnaei scilicet sententiam amplexus, embryonem monocotyledoneum autumatus est
et quidem ita , u t membranam embryonem involventem veram cotyledonem haberet, et
Gaertneri et Mirbelii cotyledones primum fofiomm par seu plumulam evoltftam esse1 :sta-
tueret (cf. Humboldt, Bonpland et Künth nova Genera et Spec. Tom. I. pag. 39 èt 50)2
î (3el. de Candolle jam antea Piperaeeas propriäe faïnilae titulb ab B*riicets JfrsS; sejTth*
gendas esse indicaverat, quibuscum inprimis intermedia ArïocarpearUm tribu eäs cogna^
tas esse existimavit ( cf. Essai sur tes propriétés médicales des plantés, ed. I et edit. H;
pag. 269. Théorie élémentaire).
c K. Brotÿn embryonis illam membranam m veris Nympkaeaceis investigavit et exindé
ad Piperaeeas et ad Saururum sententiam adpïicans, demonstrare conatus est, earn non
cum cotyledone esse comparandam, sed verum esse saceuïum embryonis (cf. King’s narra*
tiv. Tom. I l pag. 548, edit. German. Nees ab Esenb. Tom. IY pag. 100 seqq.). Nequë—ab
his différant, quae €1. Brongniart de ovulo Nupharis luiei scripsit (cf. Annal, des
Scienc. naturell. Tom. XII1 pag. 266 Tab. XXIX ).
• £ ep Blume in Monographia Piperaceamm Archipelagi mälaici observationes de- Pipe-
ris germmatione et caulium structura factas eodem fere tempore edidit. Embryonem nio-*
nocotyledoneum nuncupavit, et caulis structuram -endogeneam declaravrt, verum etiarti cori
ticem Piperaceis denegans (cf. Perhandelingen van hei Bataviaasch Genootsch. Tom. XI.
pag. 149 — 156).
' CI. Fr. Nees ab Esenbeck inter Ardideas e t Typhaceas collocavit Ptperaceas, germina*
tionis et virtutis medicatae similitudmc ductus (cf. Handbuch der mcd. pharm. Botadih
Tom. I pag. 96 seqq. )
<£uod caulium in bis plairtis structuram attinët, phires de ea rrr lrbris phytotomicis obscr-
Tàtiones exstant. Sic Cl. J. J. P. Moldenhawer quibasdam speciebus (P . blando et P .
biagitoliaefolio ) medullam et radios denegavit , u t et strata ligni concetttriea et verum cor*
ticem (cf. Hey trä g e zu r Anatom, der Pflanzen ,lH c \ 1812. pag. 5 in nota).
CI. Ernestus Meter medullam et radios medulläres adesse démonstratif et inprimis ui
trunco fruticoso Piperis unguiculati Jacq. sub tenui cortice latum annulum ligncura radiis
piedüllarlbus praeditum et in iiiclusa medulla disperses fasciculos descripsit. Cumquc in
aliis plantis dicotyledoneis similem structuram observasset, bis etiam Piperaceis adnumerandas
esse, censet (cf. de ffouttuynia et S aurur eis., pag. 39. Tab. I fig. 5 _9 Regiomont.
1827), quod CeL Lindley confirmavit: (cf. Natural System o f Hot , edit. 2 pag. 185),
v Treviranus in P . clusiaefolio, magnxMaejblio., inccmo Lk. et Ott. et rubriüauU
similem omnino structuram observavit ac Moldenhawer. scripsit (cf. Physiologie der
ßewaechse, Tom. I p ag 210).
. Doct. Duveenoy in quibusdam speciebus fasciculos sparsos, in aliis annulum ligneum radiis
medullaribits praeditum observavit, ideoque Piperis genus transitum struere putat inter
Monocotyledoneas et Hicotyledoneas. ( Cf. U*ntersuchung über die . Keimung etc. der Monocotyledon.
pag. 23 Tab. I)»
- CL Bartlikg (Mamydohlastarum, nomine plantas Dicolÿlédoueas cônjimgit, quarurn ma-
turus embryo proprio sacculo inclusns est, et Piperaeeas inter; Saurureas et üiUorantheas
p osait. (>c£ Ordines natural, plantarl pag:. S5-) Eadem ralionc Cel. I a... .. ..... egit in- U-
bro eximio cui titulus Genera p la n ta rum, pag.. 265.
0 . Airn. de Cakdoide Piperaeeas Chhmmtheus inter et JugkmdeUs collocans, eas a
msotyledoneis ad ßlomaotyledpneas transire statuit (cf. Introduction d t étude de la
Botanique, Tonj. I t pag. 198 ).
i Cl. A. Richard, Piperaeeas inter Hicotyledoneas enumerans, eas tanquam Urtiçearum seer
tionem coiisiderat (of. Eté mens de Botanique, ultim. edit. pag. 628).
- Cl. Meyen scripsit, in jumoribus Piperum eaulibjis fasciculos sparsos esse, ut in Dvco~
tyl^doneu^errmiaii^buä;, per-totem vitam ita com
formatam invenii’i , in illis vero, quae lignosum caulem formant, jam in biennibus caulibus,
ligneum annulum perfeete clausum formari, dum in interna parte sparsi fasciculi conspici-
untui*. Annulus ille ligneus, iucrescente planta continue crassior evadit, dum textus cellu-
losus, inter liujus annuli fasciculos positus, liis increscentibus, comprimitur et horizon-
tali ter extenditur, qua ratione radii medulläres efforinantur, iis radiemn Hicotyledonearum
similes. Augmente radiate novi ligni, anmdus ille augetur, simili ratione ac in Hicotyle-
doneis. Cl. auctor Piperaeeas inter Monocotyledoneas enumerat. ( Conf. Neues System
der Pflanzen-Physiologie, Tom., I p. 332-—333).
In tanta illustrissimorum scrutatorum dissensione, rem diffieüem a me solvi non possç
intelligens, arrogantiae maculam tarnen in me. contrahere non opinor, si,, quid in variis Pi-
peris speciebus observayerim, Me addam.
1. He structura caulis. Ramus annotinus Piperis nigri hört, sjib Cortice stratum cellulare
viridescens offert, quod lineâpbscüriore a medulla inclusa separatum est, Haec medulla
sex vasorum fascicidos in circulum dispositos monstrat. In alio ramulo annuo %
summo apice , in transversa sectione, 25f* .ope lentis simplicis aucta, stratum corticale tenue
album e cellulis tenuissimis compositum, textiun cellulosum a paullo majoribus ceïliilis for-
matum, includit. Hujus pars extima viridescit, et cellulas minores quam in centro trunci
offert. Hoc ipsum stratum lineam offert obscuram circularem, in qua oçto cireiter vasorum
fasciculi non omnes ejusdem magniludinis conspiciuntur. In centro caulis quinqnp
fasciculi medulläres adsunt. Idem ramus infra folii adulti insertionem seetus, in lineq
ilia obscura tredecim fasciculos ligneoS, quorum plures adhuc valde exigui, exMbct, et octç
fasciculos medulläres, qui très fasciculi medullares et quinque lignei in folium transeunt vel»
simalis, e folio or tum ducunt. In ramulo jam magis indurate duodevigiuti cirçitcr fasciculi