i l l í í
■ l’iòi
Ciem, nempè Bel. imjgare, pertinere facile credas.
hunt tamen in diversis terris diversae species.
1. S. Geäster, sessile, subglobosnin, pallescens, pendio
apice in lacinias stellatas dehiscente, pulpa
sordide coerulea, sporidiis fuscescentibus.
lycoperd. ròtnndnia, majns, lencophaenin etc. Mich. gen. p l. «.
210. t. 99. / . 1. [Lycoperdon polyrrhizum Batsch non hoc ' !
. sed L . cepaeforme. El. p. 147 dicit. Scierod, polyrrliìz. PerL
syn. p . 156. e Michelio fantìim.] Schwein. Car, n, 349. •
FnngUs sub^lobosns, inaequalis, pugni magnitudine,
superficie subsericea rugosa; sed ex omni
analogia sequentium et Lyc, leuc. cortice verrucoso etc.
Mich. 1. C. n. 2 . hujus varietas. Ob radicem tantum
fibrillosam ceteris omnibus minus radicatum est
quare nomen ineptum e falso Batschii syn. imposi-
tnm non servo. Melius sane S. Geäster dicitur ; peridium
enim fissum, demum revolutum, pulvere omnino
disperso, Geastris speciem refert, et peridio
secedente pulpa membrana tenerrima fugaci, a fioc-
cis formata, unita est. In arvis, ericetis etc. Europae
australis, et Carolinae Schvp^einitz ! (v. s.)
Obs. Lycoperd. ànrantii coloris. Vaili, par, p . 123, e x qno
anice pendet Lyc. aurantium Linn. spec. Plant. 2. p. 1653, ut hoo
dehiscit, nec ut seqnens, ad quod v ix , ac ne vix quidem traham
Potissimnm ad Sci. Bovistam referam; ChevaUier adIs. verruco'-
sum trahil. Nulla ab ipso data descriptioüe, dnbium manet et genere
; nam Michelius , coaetaneus, non ad hoc genns retulit! Haller
Lyc. Bovistae varietatem credit, mibiqne etiam obviae fuere
L . Bovistae varietates Vitellinae non absimiles. E x inventóre vernale
est et „ s a coulenr tire sur le tane, “ credo esse Lycoperdi
vitellinam varietatem ! !
2. S. vulgäre, subsessile, difforme, peridio suberoso
duro indefinite dehiscente, pulpa, coernleo-
atra, sporidiis fiiEginosis. — FI. Dan. t, 1969. /. 2.
Fungiis lupinns, globosus, lutescens, nolv^i^o? Bocc, Mus,
1. t. 305. Fung. pulv. campr. cortice crassiore. B a ji syn. p ,
27. LycOp. majus, globosum, squamosum. Vaili, p a r, p . 122,
t. 16. / . 8 . L. cerviuum. Bolt, fu n g . t, 116. L. aurautiacum:
Bull, champ, p , 158. t, 270. (non Linn.). Sowerh, t, 268 (nitide)
Hec, /F. 2. p . 266. t , tessulatum. Schùm. ! Saetl, 2. p ,
191. (status expallens) S. aurant. Pers. syn. p. 153. excl. syn.
Linn. S . citrinum. Pers, 1. ó, minus. S. squamatum. Chev, p a r,
p . 357.
b. minus reniforme, snbspadiceam, [V a itì, l, e. n. 13. / 5. 6 ! ]
Tuber solidum. With, arr, 3. p . 459, niideetScl. cepa, Pers,
syn, p . 155. S. spadic, Pers, l, e. ex obs., excl, syn.
Quum hanc speciem in a^ro Femsjonensi, uhi
sola sub innnmeris formis obviam venit, per viginti
annos observaverim, de limitatione minime dubito.
Differentiae coloris, fetatnrae, superfìciei eie. certe
nibil valent. Radicis fìbrae intricatae, compactae, lu-
tescentes aut albaè, subinde in stipitem brevem coe-
nnt. Peridium sessile, stipitis umbone instructum,
globoso - difforme, saepe compressum 1. lobatnm,
quam reliquorum intus multo durius et crassius,
carne alba ant disserta hinc inde rnbella, valde persistens,
indeterminate et irregulariter dehiscens id-
que apice tantum autumno seriori (foramina insecto-
rum ad basin passim obvia minime sunt via ordinaria,
qua natura ad sporidia dispergenda utitur); ineunte
hieme in gelatinam solvi vidimus. Superficies saepius
areolata aut squamosa in inajoribus, in mino-
ribus verrucoso-guttata; sed non raro prorsus laevis.
Color in minoribus saepius spadiceus aut rufescens,
in majoribus IntesCens et aurantiacus, semper
vero in sole expallens, sordide albidus,, sed ex
omnibus his varietates distinguere non licet. Pulpa
juvenilis albida, mox vero coeruleo - atra nigrave,
e floccis albo - marmorata ; adulta floccis griseis sporidiisque
relaxatis pulverulenta. Frequens ad terram,
rarior ad truncos, in montosis silvaticis praecipue;
versus septentrionem in Suecia ad Ostrogothiam
adscendit. Jam aestate occurrit, sed autumno tantum
maturum. (v. v.)
/?. macrorrhizum, peridio laeid sericeo radice
maxima ramosissima cancellato - connata.
Inter numerosas prioris formas haec sola re-
moveuda, radice fere Mitremycis et peridio rotiinii!
f '
:?;?#; è
"ikS" iti’* '
f 4.;^ «in
h'
? ? f.rl ‘I
p i i ; ; / ' J
f i i r k
1 I. . » il Il ■