citato, at ad nos nondum pervenit. In desertis arenosis
Nubiae. (v. s. in Lerb. Ehrenb.) '
4, T. laceratutn, stipite aequali laevi, peridio laciniato
partito dehiscente.
- ScUzostoma. Ehrenb. I, c.
Stipes quam priorum brevior, sporidia palli-
mora sublutescentia. E characteribiis Tulostomatis
rers. non potest non ab isto genere distingui; considerata
vero intima alBnitate, suadente jam altera
specie, cbaracterem essentialem in peridio a stipite
discreto pono. Geastra eodem duplici 1. quadruplici
modo debiscunt. Itidem in vastissìmis calidissimis
sabuletis. (v. s.)
O b s. Lyc. minimum ie e r s Herh. p . 2 8 5 , e descr, facile
Tulostoma, mihi ni! uisi Lyc. Equiseti Hoffin., cujus habitus
euam Tulostomatis Videtur, h. e. Fez. Persoonii. S . ili. H. »,
121. Greti, Crypt, Scot. t. 162. optime.
YI. SCLERODERMA; P er s. ex emend.
Lycoperdasfrum. Mich. gen. p l. p . 219. Sclerodermatis spec,
Pers. syn. p. 159. Link diss. 1. p , 31. Nees Syst. p. 132,
— Pries Syst, orb, veg, 1, p , 136.
CHAR. Peridium firmum, innato - corticatum,
.irregulariter dehiscens. Flocci peridio undique ad-
nati, cellnlas formant minutas, in quibus glomeruH
sporidiormn, absqne peridiolo, nidulantur. — R a dicata,
ahsque stipite discreto.
MORPHOSIS. Nemata, sive radices coeimtes,
in ora terrae tubercula enituntur solida compacta ;
solo firmiori y. c. in graminosis sessilia; in arenosis
magis radicata et in caudicem saepe elongata.
Peridium junius firmum, aut coriaceo - suberosum
persistit, deliquescendo destruendiim, aut extenua-
tur, demumque tenue fît et fragile; at non fiacci-
dnm ; cortex innatus, numquam sponte separabilis,
raro per aetatem evanescens. Interior massa omni
aetato sicca et compacta, nec a primordiab’ pallida
in pidposam Lycoperdineorum more delique^
scens, sed media aetate plus minus firma, nigrescens,
demumque in floccos sporidiaque soluta fuscescens.
Flocci toti soluti, nec ut in Lycoperdine, basi
in stratum fioccosum fomentariiim connati. Sporidia
conglomerata evidenter a fioccorum cellulosa indole
pendent, cum bis demum relaxata.
AFFINITAS. Sclerodermeum geniis ad Lyco-
perdeos transiens. Cellulae plures et magis reguläres,
quam generum sequentium, sed qt mintts
evolutae, absque peridiolis ut in genere sequente,
habitu simillimo, vix vero corticato. Singulare in-
super videatùr, hoc genus intra angustum limitem
omnes Lycoperdeorum typos repetere. Se. Geäster
Geastris, Se. Bovista Bovistae, S. verrucosum Lycoperdi
et S. Lycoperdoides Tulostomatis habitu et cha-
racteribus gaudent ; minime inde genere distinguas.
HISTORIA. Fungi majores, tarde crescentes,
persistentes, sero demum autumno maturi, subter—
restres et saepius arenarii. — Raro plures species
in eadem regione adsimt. Michelius lynceus olim
determinavit ;,laetior fuisset scientiae facies, nisi vi-
rum incomparabilem certatim deseriiissent perhibiti
emendatores. Novo nomine, a duro integumento
(ajtlrjQOS et ósQpa) smnto, restituit Persoon, at sub
hoc nomine etiam seqùens eximium genus Mche-
lianum aHosque fiingos, magis recedentes, comple-
ctitur.— Species Bocconio, Doodyo, Vaillantio et
Michelio bene cognitae; saecuìo Linnaeano, cujus
splendidi progressus Mycologiae studio maxime no-
cuerunt, prorsus obliteratae, fuere adeo ut inter
Lijc. Bovistae varietates saepe recenseantur (cfr.
Haller, Scop. etc.); ad liunc usque diem ita negli-
genter, a Bulliardo si discressero, tractatae, ut de ex-
tricatione diu dubitarem. Omnes differentiae, quae
laudantur, e colore, superficie, magnitudine, stipite
etc, in omnibus variae, ut universas ad eandem spe-
■ ò I li
? ' j i i i ' '
" É-
W 'Y ■ '
L i t A l