1 .i ‘
' fW
■ tWj i.iflé
i|':;
Yíl'!-
parcioribus et vegetatione, ubi Mitremyces obviam
venit.
HISTORIA. Regionibus eampestribus e solo
laxo, praecipue arenoso, tempestate pluviosa gre-
gatim oriuntur hujus species, din persistentes iudu-
ratae. Primam notitiam Rajo oebemus, iconem
Toumefortio, fortem L . pedunculati h . , tritissimi.
At genus peculiare jam videbatur Michelio, qui alteram
speciem (Tul. sqwaf/iosMzra Pers.) addidit; haec
autem prioris varietas ex autoptis (Poll. Ver. 3.
p. 719, Chev. par. p. 351. etc.), praeter LinJcium;
cujus vero judicium, considerata duplici specie sub
L . pedunadato confusa, primo observante duarum no-
varum detectore Ehrenberg (silv. Ber. p . 14), facile
componitur. Est nempe T, squamosum, P. verum
X». pedunculatum Auct. ; sed exstat et alia major,
ore non prominente etc., quam Persoon, T- brutnale
describeus, praecipue ante oculos babuisse videtur.
Quatenus et haec Yeteribus innotuerit, difficile dieta;
saltim Yaillant juxta Lyc. parts, minimum (certe
T. mamtmstm) addit speciem majorem, ,,L. minus,“
pedicnlo donatum e calycis specie, in ista obvia,
qriens. Nomen, radicibus rvkog et gopet, os significaos
cartilagineum, a Persoonio impositum, novis
speciebus licet band congrmun, mutare non licuit.
1, T. mammosum, stipite aequali subsquamoso, peridii
ore prominente mammoso integro.
Fnng, - - pedículo lougo inudeus, B c ji syn, p . 27. Lycop,
parisiense minimum etc. Toum, J, R, JST. t, 3 3 .1 ./ E , E,
optime. Lyc. mammosum ! etc, Mich, gen, p . 217. n, 10, L.
pedunculatnni. Linn, ! Suec, n, 127Q, Bull. Champ, p . 161.
Í.2 9 4 , 4 7 1 . / 2. (b.!) Sowerb. t, 406. Lyc, III. Gled. meth.
p . 150. Hall, helv, n, 2170 — Tulost. brumale. Dec, f r ,
2. p . 269. Nees Syst. f . 130. FI. Dan. t. 1740. f 1 .
Chev. p ar, p , 351. t, 1 0 . / 1,
h, stipite imbricato - squamoso. Lycop, mammosum, pediculo —
squamoso etc. Mtch. gen. p . 218. t, 97. / 7. L, palmatum,
Batsch. L. squamosum, Gmel, Tul. squamosum. Fers, syn,
p . 139.
Stipes fistiilosns, snbinde (filo centrali in stipitis
cavitate), aeqnalis, I — 2 unc. longus, lineam
crassus, rectus, baud sulcatns, sqnamnLis .seceden-
libus plus minus tectus, numquam vero ita, ut ad
basin fibrosam volvulam forment; exoletus ligne-
scens, prorsus glaber. Peridium globosum, pisi,
raro nucis avellanae magnitudine, cortice pulvera-
ceo secedente rigescens, albicans, ore minuto sub-
cartilagineo baud fimbriato. Sporidia ferruginea,
Lquidem tantum legi in vasttssimis arenis ( ad Ahus
Scaniae ad solstitium abunde.) Autumno jam prae-
cod, lit bene Withering, sed fe re perennis, Hieme
apud nos noti viget. (v. v.)
2, T. fimbriatum , stipite acquali snbnudo, peridR
ore piano fimbriato - ciliato.
Lyo, pedunculatum. Auct. nonnull, Batsch. E l, / 1 6 7 ?
T, brumale. Pers, syn. p . 139, hue potissimum e diagn,, tempore
etc. — L itje b l,\ S u , f l .3 . W (M ,S u e c .n ,Z m . Cfr.
Fhrenb. I, c,
Specimina, qwae legi, multo magis serotina quam
prioris, saltim duplo majora, stipes multo longior
et robustior, glaber, ob squamnlas plerasque ad basin
volvae instar obsoletae fugacis reciduas, totus-
que emersus (prioris in arena subdemersus), ut jam
habitu différât. At praecipuae differentiae sunt : Stipes
Yarcfws, medio crassior, vix lignescens; peridium
squamis deciduis nudum fuscescens obtusissimum, ore
ciliato-fimbriato, sporidia pallidiora. Minus persistens.
Meum tantum legi in aggeribus e fucis ex-
structis ju x ta litora f r e ti Oresund, Scaniae occiden-
talis. Novembr. Decembri, (v. v.)
3. T, tortuosum, stipite incrassato tortuoso, peridii
ore rotundo obtuso integro, Ehrenb. I, Hor.
Phys. . ,
Stipite valido, torto, silicato, ore non mammoso
nudo insigniter dilfert. Piena hujus et sequentis
descriptio forsan jam publicata est in opere
‘f.S'I-i . s,, '. i
if : Í ■
■ • ,y. yj
ÒUi ;? 'V :1' . I. I'
‘ ( K ' i ) i
,í4i"