r S I «i
Paccinia Convallariae. Schum, Saell, 2 . p . 23S,
Nudo ociilo sístit maculas byssaceas, indetemi-
natas, facile secedentes, colore oliváceo. Habitas
hujus et duarum sequentium potissimum Cladosporii,
et in hac specie eidem símiles sunt flocci, ut statum
mntatum facile fingas. Sporidia vero in adultis
maxime recedunt; fascículos sistunt Phragmidìo
Link simiìlima, absqne floccis immixtis; ipsa obo-
yato - clavata, nigricantia j adfusa aqua olivaceo-
peìlucida, stipite brevi, pellncido, deorsum attenuato
, basi truncato. Sporidia minòrà transversim
tantum septata, sed majora basi modo et apice sim-
pliciter septata; medio autem duplici aut triplici
serie, loculis rotundatis. Hujus ideam praebet
Kaulf. Farrenicr. /. 17 ! In joliis languidis autumno
tantum, fugax enim est. Frequens in Convallaria
multi fior a. (v. v.)
2- ]M. tenuissimum, floccis adscendentibus fugacibiis,
sporidiis lanceolatis 3 — 5 septatis pellucidis,
pedicello fusiformi.
Helmisporium tenue. Kunze! in litt. H. tenuissimnm. Km
Nov, A d . Ac , Natur. Cur, IX . p , 242. t, 6. f . 12. Pm.
Myc. Mur, 1 . » . 18, lin k Spec, I, » . 50. Besmaz. exs, ».
212, Duby Syn, Gali, 2. » . 929,
A praecedente omnino diversum floccis tenellis,
ramosis, undique septatis; haud ita prorsus evane-
scentibiis; sporidiis magis regnlaribus, clavato-lanceolatis,
simpliciter septatis, pedicello lougiori gra-
ciliori. Habitus insuper longe alius, maculas offerens
tenuissimas haud secedentes. In catiìihus
plantarum haud raro; etiam, ex ohss. Desmazieri!
in petalis Dianfhi, Ranunculi asiatici etc. (v, v.)
3, M. Cheiranthi, floccis decumbentibus fugacissimis,
sporidiis pyriformibus articulato - septatis
nigris, pedicello brevi.
Pnecinia Cbeiri, Lestib, Bot. Belg, Helmisporiam, Lihirl
apud Besmaz, ! exs. n. 213. Duby Syn. Gali. 2. », 9<19.
Maculas sistit fuliginoso-nigra.s, arde adnatas
nudo oculo parum conspicuas. Flocci primarii ramosi,
grisei, pellucidi, mox evanescentes. Sporidia
erecta, crebra, pyriformi - clavata, ad septa parum
constricta, unde articulata apparent. Ceterum in
hoc, ut M. Convallariae, subinde vidimus septa media
etiam longitudinaliter divisa. Ad ramos et folia
Cheiranthi Cheiri; etiam in hac pianta, sub dio crescente,
apud nos frequens, autumno. (y . v.)
4. M. caricinum, floccis decumbentibus fugacissimis,
sporidiis cylindricis utrinque attenuatis
atris, pedicello brevi.
Species generis nobilissima, Arthrinio caricino
affinis. ^ Caespites habitu Arthrinii majoris, omnino
superficiales, faciliime secedentes, 1—2 lin, lati,
inaequales. Sporidia erecta, subinciirva, elongato-
cylindrica, utrinque attenuata, sub microscopio magis
attenuata, linde septa aegre perspiciuntur. Certe
tamen adsunt, plurima, simplici serie. Pedicellus
brevis, semper pellucidus. Sporidia júniora surgunt
e floccis tenuissimis repeutibus intricatis, sed facile
hi evanescunt. A d folia languescentia et emortua
Caricum in America septentrionali. (v. s. Schweiniz
comm.)
XI. ARTHRINITOI. Runz.
Conopleae sp. Becand, Arthriuium. Kunz. Myc. B e ft 2. » .
101. Idem, Camptoum, Goniosporium Sporophleum. Link
Spec, 1. » , 43 — 45.
CHAR. Flocci caespitosi, suberecti, latentes,
annulati, septulis crassiuscuiis opacis. Sporidia
coacervata, obscura, farcta.
Obs, Genus eximium, primo obtutu facile re-
cognoscendum, ab aq&qov dictum; sed ob floccos
tendlos, seplatos, latentes, potius forsan ad Sporo-
sorieqs referas. Cum praecedentibus tamen serie
omnino contigua jiingitiir; sporidia saltim Arthr,
caricini luculenter e floccis enata vidi ; nexus porro
H 2
■i"
1«{