a s
rii;'*’
b|fGil
riSlfl' ^ Má? ::
E psendoperidio (Aecidiiformi) ctipulari, aperto
regulan ex epidermide vero arboris luculenter for!
mato, síngala erumpit clavula, sed plures adeo dens!
aggregatae, ut caespitosae apparcant. Clavulae >
une. et ultra longae, 4- lin. crassae, cyliudricae
simplicissimae, regulares, siibcurvatae, superíid!
maeqnabih, sub lente simplici sursum pruinosae
t;otor pallescens, deorsum semper, fructificantís veríi
sursum anreus. Stroma inferne e matricfo fibris
superne e .stipitibus cum gelatina conglutinante for!
mamm videtur. Sporidia fusiformia, pellucida,
medio saepe ad septum coarctata. ‘Ad ramos Junl
peri Virginianae, in America boreali, (v. s.)
2. P. Juniperi communis, aurantium, clavariae.
lorme, subramosum, stromate simplici.
Jacqu. Coll. 2. p. 174. Pers. Sm,
\ 2. p. 217, Tremella .ìig ii,
f V' Tr. lignlaris. Dull. Champ, t 427
J- 1 remella jiiniperina Wahl, Suec. p. 994. Podis. !ii
gulatum. Chev, Par. p. 423,
Bene de.scripsii Decandolle 1. c, — Habitu Ca.
locerae, yage divisnm aut apice ramiiloso - fimbria-
a -*■ praecedentis, in siccis per-
/ 1 . Articoli sporidiorum duos conos basibus ap.
plicatos referunt. A d ramos Juniperi communis, k
(v***v negionibus quam Gymnosp. juniperinum.
3. P. Juniperi Sabinae, rtifo - fuscum, tubérculo,
sum clavatumque, simplex, stromate obliterato.
Schmid. 1C. el anal. pl. 3. p . 254, t. 66. P. Juniperi Pm
i f t 228. Tremella Sabè
nae. Dials. Crypt. Dm. 1. p. 14. Gymno,sporangium iu*.
Z 's S f i M M Eodisoma Juniperi. Dim I. e.
Cfr. Decand. 1, c. Articuli sporidiornm magis
rotondati et obtusi quam priorum. In statu iuniori
ad genera sequentia s-fftis accedit. A d ramos vkm
Juniperi Sabinac, (v. s.)
PUCCINIA.
XXIV. PUCGINIA; Pers. emend.
Pert. Syn, — inclusis Podisomate valde affini — et Phragmidìo
remoto. — Link. — Caeoma, Dicaeoma Nees Syst,
CHAR. Sporidia imi-rarius biseptata, appendiculo
filiformi pedicellata et matrici adnata, in tu-
berculiim concrescentia. ^
Obs. 1. Perfectiores Pucciniae evolutiones
sunt genera antecedentia, facile conjungenda, nam
stromatis spurii rudimentum etiam in Pucciniis vidi.
Pucciniae in plantis vivis enascuntur, sed in emortuis
etiam persistunt et perfectins explicantur. Hoc
pendet ab earum pedicello, quo matrici adnatae
vitam quodammodo autonomam continuant, cum
Jecidia, Vredines a matrice liberatae eo ipso evoiutionis
momento absolutae sunt. Hinc etiam systematico
sensi! Uredines in Puccinias numquam abire
possunt, licet earum typica cognatio clara sit. ^ Potius
Uredo est Puccinia evolutione praecipitata!
Nam vere et aestate vi vitali praevalida Uredines,
eadem versus autumnum tabescente Puccinias plantae
enituntur, sed prima origine hae jam Pucciniae
sunt. Color subfusciis. Exstant tamen inter adeo
vasta genera variae formationes mediae; equidem
characteres Pucciniae essentiales in pedicellis adnatis,
sporidiis concresceniibus quasi, haud effusis
pono. Hoc modo et physiologicis rationibus et primo
intuitu jam nudis oculis distinguuntur — et meo
sensi! haud ideo negligamiis differentias, quod nudis
oculis conspici possunt. Hinc et inter Accidia et
inter Uredines admitto species bilociilaios, his ceterum
prorsus similes, v. c. Aecid. Podophjlli (exstat
enim vero Puccinia sporidiis hispidis! in eadem
pianta), Ured. Anemones. Si lubet, hoc genus intermedium,
Dicaeoma, sistant.
Obs. 2. Species vel unica vel, potentia saltim,
tot quot plantarum. Eas omnes sigillatim describere
superfluum duco; studium eas ad species reducendi
»lÒI
/■
il'
teli,