IX. DIDYMOCRATER. Blart.
Nov. Act. A c , Nat. Cur. X . p . 510, p . 363, '
CHAR. Flocci septati, simplices, peridiola
sessilia, gemina, clavato - cylindrica, ore orbiculari
aperta apice proferentes. Sporidia discreta.
Obs, Praecedenti generi affine (nec adhuc
constat, utrum peridiola operculo primitus sint tecta
^n dehiscant), notis datis et habitu facile distiu-
ctum, Habitu ad Aspergillos accedit, coeunt scilicet,
monente inventore, scyphi, cum aqua mergun-
tur, simulantque unum, sed iidem rursus discs-
dunt, cum evaporata aqua vis contrahens exhausta
est. Ob horum binorum scyphorum formam singulärem
nomen generi impositum est. Flocci, ut spoi’idia
minima subglobosa, uniformes.
1. a), obscurus, floccis nudis, peridiolis luscis basi
attenuatis. ?.. c. t. 46. /. 8.
Subsolitarius, sparsus, 1 4 lin. altus. Flocci
conspicne septati, septis pluribus, pellucidi, aequales,
simplicissimi, apice ferentes par vasculorum
cylindricorum basi nonìiihil angustiorum colore fusco,
sporis minutis pellucidis ovali-globosis far-
ctorum. Supra Ugna putrida in silvis horrendis aeterno
rore humidis ad flumen lignorum (Madeira) in Brasilia.
(v. ic.)
2. D. eZegoMs, flotcis granuloso - dentatis, peridiolis
cylindricis cinereo - griseis.
Mart. I. c. t, 36, f , 8 *. Flor, Erlang, p . 363.
Differt a praecedente statura minori ( 4 lin.
alta), floccis ad genicula ramulorum riidimentis
granuliformibus praeditis, peridiolis brevioribus nec
basi attenuatis, nec non colore. In plantis herbario-
rum male exsiccatis, lectus Érlangae, (v. ic.)
X. CEPHALEUROS. Runz. in litt.
CHAR. Flocci fertiles erecti, simplices, non
septati, apice demum clavato peridiola plura sub-
terminalia proferentes. Sporidia discreta.
Obs. Ex omnibus generibus Mucorinis hoc
inter primam et secundam seriem medium maxime
insigne mihi videtur, minus ob frwctificationem,
quam ob indolem vegetationis recedentem. Caespites
sistit in foliis coriaceis perennibiis vivis determinatos,
saepe radiantes, e floccis deciimbendbus
I septatis eontextos, colore viridi canescente. Hic color
non est smaragdinus, aernginosiis vel olivaceus
Fungorum, sed laetus Algarnm. Est itaqne in hoc
ordine recedens, nt inter Lichenes Fungosque am-
phibola Slrigula, loco conveniens. Species videntur
numerosae in tropicis ; variarum vidimus rildimenta,
etiam corticolae (forsitan Dictijonema Ag. Syst. Alg.
p. XXYl. Mycelium sterile), sed perfecte friictife-
ras hoc loco tantam recepimus. Nomen a xscpaXrj
et evQiog derivarit .Aiicior.
1. C. virescens, caespitibus laxis eifusis, peridiolis
ovatis. — Kunz.! in Weig. Surin, exs.
Maculae primo subrotundae, ad 4 lin. nsqiie dilatatae,
floccis adpressis radiantibus adplanatae,
passim confluentes magis irregulares. Fiocci fertiles
nudo oculo vix discernuutur, sub lente capitalo
albo terminati videntur. Sub microscopio chara-
cteres supra indicatos monstrat. — .Specimina a me
visa epigena sunt; in Sched. 1. c. addita hypogena
dicuntur. In foliis plantarum Giijanenshlm sempet'-
virentium (Ecastophylli Rich.?) (v. s.)
2. C. densus, caespitibus densis pnlvinatis, ueri-
diolis ovato - globosis. •— Kunz.!
Maculae hujus magis byssinae, etiam duplo minores
(1—2 lin. latae); floccis haud ita adpressis et
radiantibus, sed undique divergentibus, unde caespites
densiorès et pnlvinati. Color e virescenti
E 2
ìli