: ,'i ; I* ■ , . ' ' 'I/;
;■ ff .. ■■ UÒÌ::
i t z
■ft
" s ’ - f c Ili.? 'I!
T"I? i¡ ’■ '"I
■■kJ' ¡r:;;
• I k s
■!, t¡'■ f’'j■i{rI i', ■,
■7; $ 7’ r IÍM, -■
M f l
V'-’y-'l ' '
O R D O IV.
t k ic h o d e rm a c e a e ,
Heridiiim figura varium, e floccis pfos
mmus laxe contextum, raro membranaceo - nnitiim
in Sporidia sub peridio’
in strato peripherico aut discoideo coacervata, saegenuino
intertexta,
Simplicia, pnlveracea! - Contextus subfloccosus.
t,™ ^^GRPHOSIS vegetationis fere Hymenomyce-
turn eorumqne totam evolutionem a Sclerotiaceis ad
Pileatos percumt. In perfectius explicatis flocci
racentl"T caespitosi, subeíñisi, in
ow f« ? i«“ioremque fimgnm
diranri oritur pmri/im spwrhm, potius velum
dicendum. Ceterum in alus generis alia; in omni-
D U S V f t r r t - a n A li-n rln - rv . ___ X* . -M*-
sfraf primitus ouu veio ; noe evanescente
stratum peripbencum in Capitatis, superficiale fere
Z t t h '""’ discoideum in Effusis, in sporidia
latiscit. Huic ordini peculiare est, sporidia non ita
romycrtibu?" “ omnibus reHquis Gaste-
AFFJJ)(1TAS. Ordo evidenter intermedins, utpote
centro, proprio sive genere quodam vasto ty-
pico carens. A Gasteromycetibus centralibus ad Hy-
pbomycetes transitum pandunt, simulque quoad for-
mam inter Gasteromycetes et Hymenomycetes va-
ciUaut Cum nullo alio Gasteromycetum ordine,
luam Tnchospermorum, ob sporidia pnlveracea conimeli
possunt, licet etiam Perisporiaceas infimis suis
radus evidenter tangant. Limites versus Hyphomy-
cetes magis fluctuant; varii varios ad genus Tricbo-
derma retnlernnt. Mihi Tricbodermaceae tantum
sunt, qnorum flocci non fulcra solum offerunt, sed
in peridia libere evoluta contexti sunt. Hinc ex-
elusi Sepedomum et aifinia. Denique notanda singularis
analogia cum Hymenomy cetibus v. c. Aste-
I
rophorae cnm Agarico, Spadoniae cum Verpa,
cres cum Vibrissea, Hypheliae cum Tbelephoris, My-
rothecii cum Peziza, Qnygenae cum Mitrula, Aegeri-
tae cnm Sclerotio et praecipue Pyrenio — Pyremum,
cum Trichodermate a Todeo^ junctum, ob contextum.
et sporidia in ambitu nidulantia reyera affine
est; sed nec adest peridium, nec sporidia pulvera-
cea secedimt.
HISTORIA, Quae de analogia attulimus, satis
explicant, quare primi inventores ad Hymenom;^e-
tes saepius retulerint. Recentiores partim ad Ga-
steromycetes, partim ad Hyphomycetes transtulermt.
Ordo ipse hactenus non aut male definitus fuit. Genera
eximie naturalia, nt minime ob specierum in-
opiam reduces. Seriem eximie contiguam sistunt.
Omnia libere evoluta, superficialia, loca húmida et
corpora putrescentia incolunt.
SYNOPSIS generum e peridii (saepe veri re-
ceptaculi) forma et indole nec non sporidiorum dis-
tinguendoriim : ^
I, Submitratae, receptáculo submitraeformi, superne
strato sporidiorum mox denudato tecto.
Accedunt ad Hymenomycetes, Phallodeosque.
1. SPADONI A. Receptaculnm mitraeforme, superne
rugosum, strato sporidiorum tenaci compacto
tectum. Stipes subcellulosus. Terrestrts.
2. PILACRE. Receptaculnm mitrato - capitatum,
superne laeve, strato sporidiorum demum nudo
et pulveraceo tectum — Stipes similarts. Trun-
cicola,
. O b s , P r a e c e d e n s g e m i s f e r e P h a l l o d e u m , h o c c u m t r i b u s s i -
q u e n t i b u s P i l a c r i n u m .
ÍJ. Subcapitatae, receptáculo capitato, superm
floccis velato; sporidiis subperipbericis. Transeunt
ad Trichospermos, praecipue Ontjgena.
3. ASTERÒ PHORA. Peridium capitatum, superne
floccosum, evanescens. Sporidia augulata. Slt-
pitatae, Jgaricolae.