Idilli.
'»ili; •
III'::
I
’•iI 'll';
í*Hil'i"'li':i
ÌÒL'.!!
infarciunt. — Maxime vero delectat hoc modo esse
vel elatnm fungum maxime portentosiim, Lycoperdon
quadricorne Swartz in Vet. Ac. Handl. 1815.
p. 123Ü!, quod revera hec modo a Lycoperdo Bovista
oritur.
2. L. caeiatum, -pevìAìo superne flaccido, collabe-
scente, obtuso, apice dehiscente, demum cupu-
lari aperto, strato sterili celluloso, peridio interno
discreto a capillitio rariori sublibero coUabescen-
te, sporidiis fuiigineo-Intescentibus.
Fnng. pernic. gen. XXVI. spec. 1. Clus. hist. p . CCLXXXVIT.
F. semiorbicul. Dod, Pempt. p . 485. exolet. Herb. t. 29.
G. Menzel, pug. t. 6 J. Bauh. hist. I, c, c. 74. Bovist.
I offic. var. I . Dill. I. c, (ubi, ut apud omnes veteres, cum
sequentibus jungitur.) B a ji syn. 3. p. 26. n, 3. Lye. —
Vaili, p ar. i, 16, 4. t . gemtnatnm, areolatum et papillalum.
Schaeff. i. 189, 190, 186. Sehum. ! Sacll. 2. p . 191.
Sommerf. Lapp. p . 237. L. caelatum. Bull, champ, p . 130.
430. D e c .fr . 2. p . 264. Chev. par, p, 352, t . Bovista.
Pers, syn, p. l 4 l . Nees syst, f 125.
Optime distinctum, priori minus, ceterum valde
mutabile. Hujus vero forma ob basin singulärem
constanter plus minus turbinata 1. obconica ; peridium
tenue, membranaceum, ilaccidum, superne non areolatim
dehiscit, sed ore simplici obtuso; maturum col-
labescens, unde superne planiusculum, quasi trim-
catum ; exoletum demum late ajiertum, vere cupulare ;
subtus rivuloso - plicatum, reticulato - scrobiculatum
aut omnino laeve. Cortex tequis, magis adnatus
mine persistens, nunc totus secedens; praecipue in
exoletis deest. Color pallescens, albidus, cinerascens,
lutescens, ,,rufescensin exoletis pro more canus.
Ceterum structura omnino propria gaudet. Non
male „ fungum in summitate, solum pniverulentum “
dixit Doody, nam stratum infernum sterile admodum
crassum est et dimidium fere peridium infarcii,
unde et fungus cupulari apertus formam obconicam
seryat, marginibus baud patentibiis laceratis, sed
subinflexis. Hoc stratum cellulosum est et elasti-
cum et peridio interno membranaceo separabili dimi-
diato discretum! Cavum superius sublenticulare est,
refertum sporidiis et capillitio rariori laxo, sine
columellae vestigio, a peridio interno mox libero,
sed ob os simplex cum sporidiis non elabitur, sed
collabitur — et haec simul est ratio peridii coUa-
bentis ; sed ore ampliato in fiingo exoleto evanescit.
Sporidia in hac specie, utpote clausa ( cons,
priorem speciem Obs. 2) nullum stratum discreturtì
liiteum habent, sed omnia luteo - fuliginea. — Tota
structura hujus speciei adeo diversissima a L. g iganteo,
pusillo, saccato et gemmato, ut ista rite per-
specta species numquam commutari possit. In pra-
tis, pascuis et passim ; multis vero locis in Suecia prorsus
desideratur v . c. in agro Femsjonensi. Aestate; aus
tumno. ( v . V. Scania e.)
Obs. I . Duplex hujus adest status morbosus, alter floccis
sporidiisctue totoqne fungo vitellino {Lycop, vitellinum Fries Symb,
Oast. p. 7), altero floccis sporidiisque vinoso-fuscis. Etiam iu
bis adest capillitium liberum et diaphragma, seu peridium internum,
qtiibns haec species inter alios characteres ab omnibus generis
acutissime dignoscifur.
O bs. 2, Omnia synonyma, licet devia judicìa perspecta putera,
afferro nimis longum foret. Plurimi sane hanc speciem cum
forma b. Lycoperdi gigantei commiscent; forsan ipse accuratissi-
mus ceterum Bulliard! At ob curiositatem annotare debui, Gledit-
schium, ceterum omnia Lycoperda et Bovistas etc,, immo hanc instara
jiivenili,sub prima sua specie confundentem, Lyc. caellatum aA obser-
vationem Doody distinguere. HucenimpertinetLycop.il. Gled. meth,
149,quod nemo determinare conatus est. „In calycis modum explicamr.
Ibi nucleus parvus pulverulentus in conspectura prodif, qui temporis
tractu ferme evanescit et a reliqna duriuscula et uniformi sub-
stantia digitis facile separatur “ ! — Ex icone Mich. t, 97 f , 5.
nova species ex hac regione,
3. L. pusillum, peridio loto flaccido persistente obtuso,
ore semper angustato dehiscente, cortice
iaevigato, dein rimoso adpresse squamoso, sfrato
sterili obsoleto cum capillitio contiguo, sporidiis
olii^aceis.
Lycoperdon globosum, album, cortice primario in steUulas ele-
gantissimas abeunte. Mich, gen, p l, p . 218, t. 97, f, 3 , , quod
L. stellatum. Batsch. Lyc. 3. Vaili, par, p . 122. L. furfuraceum.
Schaeff. t. 2 9 4 , quod L. lacernm Batsch. L. pusillum. {Batsch.
Coni. 2 . / . 228 tariet,) Fries! Symb. Gast. p , 7, E. cepaeforme.
P . III. Sect. 1. C
i i l i
m \
l'f: