^ zJ sÆiçi'
i ' iV
'IS' -HNÿ.
,ííS^::
f >ï fe. Z ;
I ' I P
! f ■
Í--:W.¡ !'[?,•; uVX'Ò
mÀ
I i’.ëi l iv' Yi? .J, !" t' Y’
222 PERISPORIAGEAE PERISPORIACEAE
Angiogastrium Iiiic pertineïent, si"deesset‘peridiiim
exterius discretum, quo nuèc faciliime 'dignoscuntur*
singulum horum sic dictum sporangium per se est
Perisporiaceitm. Mijriococcum revera affine est Ery-
siphis et Perisporiis. Caveas, ne hue reÎeràs spo-
rangia ejecta Sphaeroboli, Piloboli etc. -r- Scleroti.
aceae massa interna compacta similari> sporidiis demum
emergentibus , ntiqüe separar! possunt. Cuiu
Trichodermaceis panca communia, licet Myrothecia
radium evidentem offerant et nltimum genus. prorsus
intermedium. j,
HISTORfA._ Fungi gregarii, epiphy^ti, tardiiri
ïncrescentes, diutius persistentes; magis vernales et
aestivales, qiiam autumnales ; paucis subterraneis
exceptis perpusilli. Hinc a Mycologis diu neglecti
fuerunt. Alii tamen ex forma sub Sphaeriis et Sclerotiis,
alii in statu sterili thallode inter ï^yphoiuy-
cetes sunt propositi. De generum limitatioqe optioee
meriti Link et praecipue liimze. Genera nempe
fere omnia recentiori aevo, proposita ; sed maxime
naturalia, habitu mox distincta, qnod eximium quod-
dam, ubi characteres essentiales generici ceterum sub
microscopio sumendi. Bîire insuper genera e thalli
indole, e loco natali analogo, provento in diversis
zonis etc. confirmantur. Genera insigniora multa clima
temperatius amare videntur.
USIJS et NOXA parum innotuerunt. Omnes
species PacJitjmatis, quod ex affinitate omnino hujus
est seriei, in diversissimis regionibus, y. c. China,
Molluccis, Carolina, ob vires medicas eximie corroborantes
laudantur, Ciharii nnlli suoi, nisi forte
Myìitta ex analogia Tuheris. Antennaria cellaris
ad fòmitem, haemorrhagias sistendas, etc. eximia
est, ipsaqne sua vegetatione insignis. Reliquae An-
tennariae ramulos arborum friiticuiosqne densissimo
panno obducendo necant. Erysiphae, partibus tenui-
oribus infestae, vegetationem valde impediunt ; plantae,
quam semel infecerunt, tenaciter ìnhaereut, nec
ipsam tantum plantant, sed et pabulum exsiccatum
223
(ut de Piso Erysiphe conspurcato certiores facti sumas)
morbosum reddunt, hinc praecipue Hortulanis
etcultoribus Pisi, Hnmnli etc. taediosae. My.ro-
ikma hos forSan in tropicis referunt. lUosporium
Lichenes destruit. |
Synopsis generum e peridii et sporidiorum indole
distinctornm ;
bect. I. RHlZOÌGrONEAE. Thallus radicans con-
cretus (coenotocus Ehrenb.) fioccoso - fibrosus. Ma-
jores, subterranèi. Radius ad Tuheraceos Angiogastri-
m — Trichospermosque.
A. PACHYMA. Peridium lignosum, squamosum
, crassum, sponte non dehiscens, intus
carnoso-suberosum similare aut cavernosum.
Hue ex peridio et affinitate, sed pulpa non gelatinosa
sporidiisque haud observatis ad Sclero-
tiaceos referendum. Syst. Myc. 2. p. 242.
1, MYLITTA. Peridium induratum, crassum, verrucoso
furfuraceum, sponte non dehiscens, intus
compactum, maculis discoloribus corneo -g e -
latinosis, sporidiiferis variegatum!
2, ANlXlA. Peridium carnosum, intus demum
cavum apiceque dehiscens. Sporidia pulpae car-
nosae gelatinosae immersa.
B. CENOCOCCUM. Peridium corneum, cras-
, sum, sponte non dehiscens, sporidiis primitus
conglutinatis — et in hoc statu omnino, confirmante
(fffinitate, Perisporiaceum — demnm
vero laxis, pulveraceis intus cavum— et in
hoc statu ad Trichospermos referendum. Conf.
hoc volumen p. (Thallus ut in sequenti).
Sect. II. PERiSPORlAE. Thallus effusus, disso-
lutus, floccosus (indiotocus Ehrenb.), raro obsoletas.
Minores, epiphyti. Radius evidentissimus, et
ex ordinis idea centralis, ad Pyrenomycetes!
3, ANTENNABIA. Peridium subcorneum, rigidum,
VIX sponte dehiscens, intus subgelatinosum! Spo-
\ ù 4
ff t •,r i i
i % : *
■ ì . i ■ !
irN' ,1
i*
!
■ rV! . ,
al-;. I
N I .Mèli
li '■ ò l ò