Mucor murmus. Pers. Syn. p . 20U. Alberi, et Schwein. Con.
P' S'í‘i>nm murinum.
Ehrenb Ber p . 13, Pers. Myc. Eur. p . 333. Mucor fal-
vns. Sowerb, t. 400. / . 4.
Statura eí lua^niuido praecedentis, cui admo-
dum_ afflni.s. Fíoeói contigui, densum lineam iongi,
persistentes. Capitulum junius molle ut Blucor, dein
turbidum, sporidiis conglobatis. Lecta in fimo murino,
passerino, etiam inifii quondam obvia, autumm
seriori, (v. v.)
6. H. minima, floccis sparsis simplicibus rigidulis
Intescentibus, peridiolis ex ovato globosis cry-
stallmis. . o i
II minima. Tod. MeoU. 2. p . 5. <. 8 . / . 65. Mucor? Hy-
drophora. Pers. Syn. p . 202. Nees Syst. p . 8 7, f . B
Mucor minimus. Link Spec. 1. » . 89.
1. pusilla. Ut nudo oculo piane se subtranat.
Flocci guttula aqùea limpidissima terminati,
Fungillus per septimanas integras nnllam mutatio-
nem visibilem snMt, tiim vero globulus (induratus)
contabescere incipiens in medio magis magisque
coarctatur, usque dum piane qvanescat. Vidit Tode
peridiolorum verticem saepissime flavedine pergrata
tinctum, quam sporidia fuisse suspicatur. Legit
lode tn ramis exsiccatis et decorticatis, praecipue
Fagt aestate post pluvias, (v. ic.)
7. H. Fimbria, minima, floccis sparsis simplicibus
persistentibus albis, peridiolo globoso opaco.
Mucor Fimbria. Nees Syst. p . 82, f . 78, Link Spec. 1.
p , 91,
Vegetabile prorsus microscopicum. Sporidia,
conglobata forsan, non discernenda, quare huic generi
adscripsi. — Mihi quidem obvium fuit, àt
haud examinavi. Videtur ex hac orta Sphaeria tri-
china Pers. in Sph. stricta; forte sistit pilos Sphaeriae
barbtrostris Diifour ; manet tamen haec aliis no-
tis distincta. In ostiolis Spliaèriarum Ceràtastoma-
rum, vere et autumno.
IJL
Vn. MUCOR. Mich. ex em.
Mich. nov, gen. p l. p , 215. Linn. et Auct, pro parte, —
Link. — Nees Syst, » . 81. Vix separanda e fioccorum ra-
mificatione varia distincta genera: Ehizopus Ehrenb., Tham-
nddium, Link,. Thelactis Mari.
CHAR. Flocci tubulosi, subseptati, fértiles
erecti, apice aequales, terminati peridiolo membranaceo
dehiscente (raro diffluente), includente sporidia
discreta.
Obs. Mucor est nomeil Romanum harum et
reliquarum affinium stirpium, diversis temporibus
in libris systematicis diverso limite circumscriptum.
Michelius primus ad species vesiculiferas entosporas
restrixit, admiscens modo status Emboloideos (Blu-
cor n. 3, 4.) Gasteromycetum. Linnaeus ad Mucorinos
et Botrytideos non tantum extendit, sed etiam
ad Calicieas (species perennes), mucilaginem Gaste-
romycetum, Erysiphen, Chlorococcum (Mwor viri-
iìescens Linn. Blant. p. 313); et Filins ipsius insuper
Coryneliam (M. clavatus Linn. fil. Suppl. p. 453)
admiscuit. Hoc modo limitibus, magis magisque
vagis, fluctuavit genus, donec Tode, Persoon, Link
etc. justo circumscripserunt. Ascophora Tod. lu-
cidenter mihi diversa videtur; etiam Hydrophora
Ejusd. genus naturale sistit. Mucores demum deli-
quescentes ab his longius removentur, quam membrana
persistente dehiscentes. Sunt quidem júniora
peridiola subinde aquosa in veris Bliicoribus, at re-
ìiqna morpho.sis luculenter diversa. — Sunt Mucores
plantae e statione admodum mutabiles, praeci-
pae domestici, quorum multos, silváticos fungos
praecipue quaerens, vivos parum examinavi. Con-
feras igitur velim Link Spec. l . , qui species^ argn-
lius distinxit et pieniiis descripsit. — Fructificatio
in Rhizopodio, Tìielacti et Thammidio cum Blucore
convenit.
Il
i ) tè' ' ' ,
i ’i
è .
èèfi t aAwliai- ' I