RI! i
% ¥ À À '
X I
'm i j f i r i ' "
‘■' it#e"n ' ftf-l-K. v" i:
' V; ft.i!
l ® " :
'J w flflr if l ; ■!,
t"S^%ÌC',-' -i
ft, 'i fty‘“vv ■ '
. ì\S-'tX “! ;.;
f i .
514 UREDO.
Schwein. Syn. Car. Dec. FI. Fr. etc. — Ceterum
haud minorem numerum s. d. specierum ineditarum
servo. Observandum tamen non paucas ad Aecidia
relatas, tam ad Uredines, quam ad alia genera
potius pertinere.
XXVÌI. UREDO. Pers.
Uredo. Pers. dùp. et Auct. plur, Reliqua syn. snb Aecidio,
CHAR. Pseudo - peridium nullum aut irregulariter
dehiscens; sporidia enim, primo cohaerentia,
vulgo tenerrima epidermidis pellicula distenta
tantum tecta caque rupta libera, effusa, sporidiolis
farcta.
Obs. 1. Rationes, ob quas Uredines ab Ae-
cidiis distinguimiìs, snpra jam indicavimns. Pucciniae
differunt sporidiis pedicello adnatis, hand effusis,
vulgo septatis; at priorem differentiam magis
essentialem censeo, ut species sporidiis hand pedicellatis,
sed liberis et effusis, ceterum bilocularibus,
V. c. Pucciniam Anemones P. ad Urdines potius referrem;
Pncciniasque nnilocnlares Decand. pedicello
elongato et adnato v. c. Caeoma macropiis Lk.
sub hoc genere servarem. Haec saltim limitatio
cum vegetationis historia et externa facie magis
convenit. Uredines enim biloculares pulveraceae,
ipraecoces, herba emortua liaiid perfectins explicatae
etc. Cfr. ceterum Pucciniam. Acuti autem omnino
limites intra genera horum semivegetabilium, species
sensu genuino haud offerentium, poni nequeunt.
do-peridia elevata, prorsus libera, cylindrica, flocciformia,
discreta (omnino Phyllerii), at sporidia continent Aecidii,
Cum unica talis formatio in foliis Cynanchi Vincetoxici lecta
sit, — hic évolutionis status ut Triphragmium parum notabi-
lis est. At genere distinguendum, si verum Aecidium in eadem
pianta repertnm fuerit.
Obs. 2. Uredines non tantum omnes Monoco- ,
tyledoneas et praecipue Gramineas, in quibus plurima
praecedentia genera haud obviam veniunt, et
Dicotyledoneas infestant, sed etiam Filices et quodammodo,
monente quoque Linkio, etiam Variolariae
Lichenum, licet anamorphosis incompletior sit,
ut Lichenosam faciem servent, pro Uredinum analogia
haberi possent. Inter has omnes species, si
tales agnosceremus, seorsim describere et determinare,
cum vix pauciores sint quam plantarum Va-
scularium, vix minoris foret laboris quam has omnes
determinare, ut ne hominis vita quidem ad eas dis-
eernendas sufficeret, et plurimae demum tantum loco
natali differrent. Hoc perspicientes acutiores earum
observatores charactcribus congruas sub s. d. speciebus
comprehendere studuerunt, sed limites frustra
quaesivi et hanc methodum etiam arhitrariam iu-
veni.
Obs. 3. Differentiae inter Uredines plures
tamen et evidentiores snnt, quam inter Aecidia,
Licet pseudo-peridium in plerisque desideretur, epidermidis
dehiscendi modo, acervulorum forma etc.
jam multum differunt. At quantum hae dilferentiae
pendèant e sitn in caule, ramis, foliis eorumque
nervis, fructu etc. Conifer arum, Rosae plurimarnm-
que Uredines satis testantur, Praecipuas differen-
tias oflerrent color sporidiorum et forma. Ad Aecidìa
magis accedunt omnes species sporidiis laete
H coloratis (aurantiacis, fulvis, pallescentibus, albis),
ad Puccinias colore fuscescente «). Quoad formam
e globosa in ovatam, oblongam et cylindricam ab-
ennt, saepe varias mixtas in eodem acervo. Sed
sporidiorum forma et color ad species limitandas
raro conspirant. Sic v. c. Uredo candida P , colore
bene limitata, in diversis plantis diversam monstrat