p Y 1 ÏJ1 0*1:40 y i f e i
G,>4?:•'■¥)
r i t e h è ' r i '
i - ih
ii
t e i
,ì
• I
^ -1v*'4'
è iÍ 'Vò
t-''
te '■.<■ ■0.4 G /
.h' ili
À
h V : 1
k 'i
Ì Y !4
■y"i. ■
h-rh
ad alias rationes ètiam melius, ita dissolvi ut mem-
bra reliqms classibiis, quarum si«/«* sistit elementares,
subjimgantur. Nec sane inepte mí tales seorsim
coniimctimque tractantur, cum diversae series
in bis omnino confliiant et systematice vano modo
sint excipiendae. Conferatur Variatio Systematis.—
Tremellini ad Tubercularinos prope accedunt, at
vegetatio perfeclior, liberata, sporidia intra massam
gelatinosam, membrana tectam. Sunt aliae qnadam
bis snbjxmctae lormationes ex anamorphosi Sticteorum
et Phacidiaceorum facile ortae, ab eis saltern
aegre discernendae. Eadem ratione Slilbosporei ad
Pyrenomycetes accedunt, ut peiìthecii m o / cellu-
larumve defectu dignoscantur; sed peritheciis cellu-
lisqiie e matrice nigrescente saepenumero formate
limites prorsus oblitterantur. Multos Stilbosporeos,
ut Ínfimos Tubercularinos, Spilomatibus etc. exacte
análogos, certum est haud esse vegetabilia autonoma;
hinc obiter modo eos tractavi, relata tantum
referens, donec theoretice eorum naturam piene pro-
poneré licuerit. Sporodesmiei Hyphoraycetibus (prae-
dpne Dematieis) peraffines sunt, at nulli adsunt
flocci vel fibrae, mera modo sporidia concatenata
Sclerotiacei huic classi contermini sunt, sed sporidiorum
alia morphosis, Hijpodermii denique, centrum
Coniomycetum constituentes, re ipsa mera vi-
dentiir exanthemata ideoque potius in Nosologia
plantarum quam in Systemate tractandi, sed tam ob
usum consuetum, quam praecipue oh intimum cum
veris Fungis nexum seriemque contiguam prorsus
eos excludere non licuit. His vero spuriis Fiin/
nulla esse videtur vera, propagatio per sporidia;
mea saltim omnia experimenta, circa perfectiores
optimo successu instituía, in his semper frustrata
sunt «). Phyìleriaceae bis proxime connexae ne spo-
Attentione vero dignum, ntrum pianta matrice emortua pereant
a n 'Pyrenomycetum epiphyllomm more turn demum perfecliores
explicenmr.
ridiis quidem gaudent. Facile est empince seqm
oririnem PTiyllerii, Erinei, Vredinis, Acidn etc. e
pilis et cellulis plantarum. Hanc rem jam 1819 m
peculiari commentario exposui; sed iheoriam dem
iropositam ejùsmodi originem omnibus Fungís tri-
ìiiertem, eorumque proventum naturae poest, ima-
¡mate aeris similibusque qualitatibus occultis expli-
cantem, certis et indubiis experimentis nisus, non
potui non refellere, Linnaea 1830. Nflm ex Hy-
podermiis ad reliquorum Fungorum vegetationem
et propagationem concludere aeque est erroneum,
ac si quis ex bis ve! analogis Diatomeis omnium
plantarum vegetationem explicare et propagationem
^ducere vellet. Probe tenendum Fungorum seriem
ab bis neutiquam adscenderc, sed ad hauc appemli-
ceni, iam defectu systematis vegetativi proprii for-
inaiiones inferioris ordinis sistenlein, descendere. ^
HlSTOlllA. Coniomycetes Veteres Botanici
vel pro exanthematibus (v. c. Malpighi) sumserunt,
vel parum curaverunt; recentiori saecuìo eorum
studium florere coepit, in detrimentum, si quod
sentiam aperte dicam, cognitionis nobihorum Fun-
rorum. Inter Hypodermics, niaximam partem efficientes,
typos nosse sufficiat, nisi singulorum mu-
tationibus in singulis plantis observandis vitam ye-
liiniis dicare. Orane eorum studium non mere phy-
siologicum frustraneum mihi yisum est. F /c vero
meum sit privum judicium. Sed etiam reliquorum
studium in maxime singularibus ob fa c /t /em novas
sensu recepto species et genera addendi, quorum
quo plura fuerunt examinata, eo magis. obscu-
rati snnt limites ( v. c. Tubercuìariarum), me minus
deìectavit quam perfectiores Fungi, inter quos
sua ctiique speciei historia. Praccipuum videtur vere
autonomos et per anamorphoses perfectiorum ortos
discernere. Hinc in praesenti saltim, cum hoc vo-
lumine Systema Mjroologicum sit absolyendiim, Co-
niomucetes synoptice tantum tractem, Monograplus,
non iu novarum modo specierum et generum copia
■fh'