Ottuduz their
tr annad vildu
eru og mannoera
tinaz mundu ;
Ad landradum
lucka styrdi,
og osigrad
Englands merki.
Thannig harmendra
huggun besta,
himnesk von
var oss fluinn.
Sem langhrakinn
Safaran di,
barinn skjelfingum
brims og storma,
er i skjoedum
Skerjagardi,
sier vid Skrugguljos,
Skip sitt sveyma,
Enn hofn engva
hrjadu fleyi,
Metuebant contraria optantes
fidem e t hones^-
tatem omninò abolitam
fore ;
perduellioni fortunam
necnon Angliæ invictura
vexillum favere
ominantes.
Sic mcestorum optimum
solamen, cælestis spes,
aufugit.
Ut navita, per lon-
gum temporis jspatium,
æquoris et tempestatis
impetibus vexatus,
qui, fulgure lumen
prseben-
te, navem inter scopu-
los insidiosos jaotari
nupèr conspexit,
portum autem nullum,
nema afgrium eitt
hndirdjupa—»
Threlsazur
fari thessu
sem med ovoentu
Undraverki ;
Verdur bloelogn
ur bilvedri,
slatur scer
ur fjallbylgjum,
Solbyrta ur
blisum reidar,—
leidur hoegur byr
ad hofnum fley ;—
Thannig foerdi
thin adkoma,
edallundadi
A l e x a n d e r !
fognud og freisi
froni pessu,
sviptur thu thad ognum
ostjornunar.
nisi in medio oceani
abysso,
jam ex his eripitur pe-
riculis, ceu numinis
nutu ;
vertitur in tranquilli-
tatem procella, mare
undis montuosum
in malaciam,
in solarem splendorem
fulminantia fulgura—
aura prospera et placida
portum versus navi-
gium ducit:—
Sic tuus adventus,
generose A l e x a n d e r !
gaudiumet libertatemter-
rae huic attulit ; levasti
istam Anarchiae horro-
ribus.