feejunftum none etiam ab eadem eft in LVDWIGII Definitionibus generum plantarían, quas auxit et edidit BOEHMER, ubi antea conjtange.
bantur. Et Chara&er, quem nunc gerit, mihi non difplicet. Subjun&urus itaque : Calyx crcSus, fegmentis profundis, angußis ;
Car o Ha infundibultformis, tubo longo, fegmentis limbi or biadar ibas, orificio tubi quinqne fquamulis chufo ; Semina obtufa, oblonga,
D e f c r i p t i o .
RADIX perenni?, defeendens, cylindrico - fufiformis, raraofa, carnofa, húmida, foris nigricans, (forfan in regionibus calidis fi fi<fi-
mus uariis fcriptoribus, rufa,) intus albida; parce fibrata.
C A ULIS tripedalis, ilriQiffimus, oblique ereftus, fiabrotundus, hirtus, (fed non canefcens, potius ut folia uiridìs,) inferius crafiitie digiti,
fubramofus, fupra fere corymbofus: Ramìs alternis, ereftiufeulis, ultimo florigéris.
FOLIA hirta, undulata , integra, fpinofula; radicalia lanceolata, fubpetiolata ; [coalina feJfilia, lanceolata I. lanceolato - ouata; flemma
bafi ouata et ultra medium in acumen attenuata.
FLORES prìmum fubcorymbofi, dein racemofi, magni.
Racemi utplurimum gemelfi, arfte afeendentes, rari, fubnudi: bràSeit longitudine pedicellorum femipollicarium, hncer-
lato - iubulatis.
Calyx uiridis, arftus, etiam fru&ifer conniuens,
Sor olla magna : limbo ofto lineas lato ; adhuc chufa pnrpurafeenti - caerulea, aperta laete caerulea : tantum tubo interius purpurafeente
et fubinde limbo uerius faucem aliquot ftriis purpuréis; fubtus fplendicans, intra laeuis.
Squamulae pallide caeruleae, definentes in fetarum purpurafeenti - albicantium feriem ere&o - patulam, et anteriuc
in aliam conniuentem, et inferius in myftaces.
lilamenta fubpurpurafcentia. Antberae ftjfcae. Stylus purpurafeens ; Stigma albicans.
Semina iis officinalis duplo maiora, aegre maturefeentia.
D i a g n o f i s .
A. I t a l i c a e . A. O f f i c i n a l i * .
Tota planta ftrígoíá, uiridis, ftri&a, maxima. Folia undulata; Tota pianta utplurimum canefcens, fubafpera, decumbens, diffufà. Foli*
fumma femper acuminata. Bratteae floribus minores, fere numquam acuminata fed tantum acuta, Braftcae ouato-lanceolafubulatae.
Flores rari, peduncolati. Calyces florum fere lon- tae , fiorum longitudine. Spicae gemellae et folitariae, faepius
gitudine, quinquepartitì : laciniis linearibus ; femìmferi non diuaricatae. Flores fubfeffiles. Calyces ouato - oblongi, femiìnflati,
conniuentes. Corollae limbus quinquepartitus: lari- quinquefidi, corollae tubo aequales t laciniis lanceolati«: frriäiniis
fubrotundis ; ofto lineas, latus. Squamulae penicillifor- f e r iuentricofi, patentes : Corolla femiquinquefida, 4-;. lineas lata:
mes. Semina maxima. laciniis paraboíicis. Squamulae fornicatae, uillofae, demum rofescentes.
Semina minora.
Intèr A. officinalem et angufiifoliam L. nullum nerum discrimen eile arbitrar. Illa enim modo foliis eft latioribus, modo anguftio-
ribus. Spicae adfunt modo omnes gemellae, modo tantum terminales gemellae, reliquae folitariae, et primum breuiores et denfiores
poft uero rariores et longiores. Nec inter eas plantas flore uel caeruleo, nel uiolaceo, uel rubro certum aduertitur difcrimen fed ua-
rietates tantum eiusdem Ipedei effe ex-noftvis, quas cotimus, didici. Interim LINNAEO ea inprimis, quae floribus uiolaceis, foliis latioribus
et fpicis denfioribus eft, et paffim in Europa, etiam apud nos, fponte crefcere folet, ut ex fynonymis intellexi, officinalis audit;
fta uero, quae floribus fanguineis gaudet, et folia anguftiora, faepius etiam fpicas rariores habet, apud Eumdem cognomen anguffiifoliae gerit,
N o t a .
Ancbufa noftra italica in veterum neotericorumque fcriptis certiffime iam delineata et deferipta eft. Eius colorata icon iam reperitur in
BRVNFELSII iconibus uiuis, de qua tamen dubitare poffis, an vere noftram exprimat. Expreffiorem, licet tantum fundamentalem,
exhibuit 1. ,1. c. c. FVCHSIVS. Icon, quam dedit TRAGVS, eadem eft, tantum minor. Nec differt, quam
CORDVS et DODONAEVS (in Pemptadib. fub Ancbufa uulgari, et iii edit. gall, fub Lycopßde,;) nec non ea, quam I. BAV-
HINVS et CHABRAEVS dedere. Subfimilis eft, quae in DALECHAMPII Hifloria generali plantarum exftát. Alfa uero eft,
quam DODONAEVS in Pempt. fub nomine Ancbufae Alcibiadii exhibuit : fed dubitare coepi an uere hue refcrri polfit cum
perbreuis eius defcriptio longe aliam prodére uideatur fpeciem). Eft etiam alia, quae exhibetur apud MATTHIOLVM, red-
diturque a ZWINGERO, et di&is concinnior. Rurfus alia duplex, quam promulgauit TABERNAEMONTANVS, nec non ea
quae exftat in Harto Eyftettenji, et nitide plantam exprimit. Vilior, quae in MOR1SONI Hiftoria piantar, reperitur, licet itidem
diuerfa. MORANDI icon, etfi perparua, tamen plantae faciem non male exprimit et facile agnofcitur, piaefmim cum
flos folitarius eiusque corolla, et calyx ftuftifer cum femine folitario, in magnitudine naturali, fint adpifti. BARRELIERI
citatam iconem noftram pariter exprimere opinor. Quae íq Herbario Bhckmlliana tab. cit. occurrit, certiffimc noftram pulchreqpe
P L A N T A R V M R À R I .O R V M .
que ' refert, fed Charafter fruftificatìonis,. qui in editione Norìmbergenfi fuo fuperadditus eft, pertinet ad officinalem. Quomodo
BERGIVS in Materiel medica eamdem tdbulam fub Ancbufa officinali L. cum OEDERI icone citare potuerit, ego non per-,
fpicio, nam Blakwelliana italicam noftram exprimit, & ifta OEDERI L 1NNAE1 officinalem; hinc ambae fub una pianta
citari nequeunt. V ti uariae icones, fic etiam de eadem pianta variae éxftant defcriptiones. F V C H .S IV S eius iam ali-
qualem. dedit ; etiam T R A G V S . Meliorem concinnavit C O R D V S , nam fquamularum penicilliformium, dum de floribus
dixit, quod in medio tenuiffima flamba ceu breues pappos habeant, iam fecit mentionem. M A T T H IO L V S perbreuem dedit.
Quae apud D O D O N A E V M , T A B E R N A E M O N T A N V M , C H A B R A É V M l'egitur, non magni momenti
eft. Longiorem, meliorem et expreffiorem habemus apud J.BAVHINVM, ubi non folum fquamularum fetofarum fub fimbria
uillofa ex piirpura albefcente fmgulis Jloris (corollae) laciniis adnata, fed etiam apicum (antherarum) nigricantium fit mentio.; quam-
vis, quod minus probp, ea minoris quoque adnexa fit : cum pro una tantum haberet Ipecie. Apud ipfum inibper legei e
eft, quae ad fua usque tempora fiiperutraque funt (cripta. Borro defcriptio, quam exaravit R A J V S ', eft bona; bona
etiam Magnoliana, ut noftram ex eadem facile agnofcere poffis; laudanda pariter, quam M O R A N D O debemus, nam ex
eadem itidem baud diffictilter intelliges, noftram lignificare. Sed ea, quae apud ZW IN G E R .V M legitur, haud dubie
ad officinalem L. pertinet. Difficilius ex plurimis noviffimi aeui fcriptis determinabis, an uere noftram fubintelligant. V i .
debatur HA1.1.F.RVS olim earn in Enumerat. ftirp. Helveticar. pro Buglojfo, Heluetiae indigena, habuiflè. Sed in Hiftoria fiirp. Helv.
mutauit fententiam, et fuam ab Anchufa officinali L. ad Eiusdem angufiifoliam transtulit : uerum, ut ego fentio, haud bene,,
cum mihi officinalis L . uideatur, fe enim eo deceptum fuiffe autumo, quod..LINNAEVM noftram fub officinali indicare ar-
bitratus fit. ' Interim fi Blakwelliana icon exempla,• quae in Rhaetia 'iponte crefcunt, exprimcret, tunc nec ad officinalem
L. nec Eius angufiifoliam pertineret, fed cum noftra eadem effet, quod in defcriptione etiam pali -aid, in dorfo plumofl, defau-
cìbus eminentes, fuadfere uidentur, nifi aduerfarétur, quod Buglojjùm flore uiolaceo pro eadem habeat fpecie, quae certiffime
LINNAEÌ officinalis e f t , e t a noftra, quam cum uetèribus nouioris aeui f. epochae diximus italicam, haud parum differt. E t .
hinc potiffimum,. non noftram, fed L. officinalem effe, collegi; nifi Idem utramque forte confunderit, quod yix erit, cum-,
mihi fub Buoloffp flore caeruleo illam floribus minoribus, quam ad officinalem L. retuli,-,ifitelligere uideatur. Jam uero et nobis
rationes proferre incurr.bit, quare nec LINNAEI A . officinalem,- nec Eius angufiifoliam putem. Officinalem propterea non.
efie arbitrar, quod Anchufae ipecies, quae ubique ad Europaé ruderata, uias et agros crefcere folet, fit certiffime C. B A V -
HINI Buglojfum fylufiftre mains nigrum, nam italica noftra nec Germaniae, nec aliarum Europae adirne magis ad feptentrionem;
uergeutium prouinciarum incoia eft, fed certius Italiae eft ciuis, (forte etiam Galline, ibidem enim iponte quoque prouenire fer-
tur,) indeque in nollros transmigrauit hortos. Quod uero in Italia habitet non tantum ex ueterum quorumdam cognomine,
et nonnullorum etiam iftius aetatisi fcriptis liquet, ubi expreffis uerbis eamdem in Italia et Gallia habitare, proditum eft, uerunv '
etiam recentius ex SEGVIERII Plantarum Veronenflum Parte I. colligere e ft, ubi pag. 214 fub nomine Bugloffi aniuftifolii maiori*
flore caeruleo haut dubie indicator. Inde et factum putandum, quod LINNAEVS non hanc fpeciem, fed alteram flore uiolaceo*
fub fna officinali allegarit. Erit et hoc indicio, LINNAEVM non noftram, fed alteram in Germaniae -ubique fere vulgarem,
fub fua officinali intellexiffe, quod OEDERI iconem, quae germanicam exprimit, in Syflem. veg. 13. pag 1 -¡6, fub eadem cita-
verit et fuum ipecificum nomen non in italicam, fed in vulgarem quadret; italicae enim non funt fpicae,' fed ueri racemiy
nec imbricati, fed ita rari, ut flores uequaquam inter fe contingant. Ideo uero anguftifolia, ut ego flatuo, effe nequit, quod»
quamvis ipfi, ut huic in differentia' fpecirca, fint racemi, et bi fubnudi conjugatique, fynonyma tamen et citatae iconcs con-
gruere nolint, fed plane aliam, puta veterum Bugloffum anguflifolium minus flore rubro, quod uarietatem officinalis effe iudico,
. indicent plantam.
T A B V L A XIX.
CA L. V IA (Canarienfis) foliis haftato - triangularibus oblongis crenatis obtufis LIHN. HorU Cliffi. 13, H. Upf. 10, spec. 3?, Maní»
¡ 1 g. ROTEN. Lugdb. 308. (calycis margine colorato). ETLING. Salv. 38.
S C L A R E A (tomentofa) foliis haftato - trinangularibus obfolete crenatis, caule tomentoío paniculato M IL L . DiSt. 8. num. 13.
S C L A R E A folio triangulari, caule tomentofo TOHRNEF. bft. ¡so. BOERH. Lugdb. 1, pag. 164,
H O R M I N V M folio haftato RIP. monop. irr. (pofth.) tab. 24. fig. z.
H O R M I N V M haftatis amplioribus foliis f. ari modo alatis, caulibus e t pediculis araneoíá lanugine villoíís PLUK. Alm, igf„
tab. 30z. fig. 2. HALL. Goett. 321,
H O R M I N V M canarienfe tomentofum haftato folio, Muftazí f. Salvia arborea nominata MORIS, Hift.fi. pag. 394* íe&. 11*
tab. 13. fig. 17.
SCHRADERIA Heifteri FABRIC. Helmft, 87.
E Expli