cui,, t>fceter FicumIndicam lo. & Cafp. Baub. ut & Katou
Alou il. Mal. fynonymum façit Ficum ind. Nieuh. &
Arborem de Raiz Linfchoti (de .quibus mox plura) &
dubius addit, an fit Ficus arbor americana arbutì foliis
non ferrata, fru£ìu pila magnitudine, funiclis e
ramis ad terram demiflis prolifera Pluk.Pbytogr.t. 178.
11,4. fed non folum huius figura monftratfoliaabafiadmucronem
acutum usque æqualis ferme expanfionis & figuris haétenus citatìs
anguiliora, verum etiaui defcriptio in Almageft. p. 144. n. 6. addir
, ea omtiino effe glabra, infemequidem albicantia, non lanu-
ginofa; ób fruótum porro pifo haud maiorem potius cumTsja-
kela ( dequafupraiàra egimus, quæque eft Ficus Malabarica
iemelanno frugifera,fruâru minimo, Tsjahela diffa
Rai. II. II. 1435’. «.4. C. Coimnel. Fl.Mal.2g. a Limi. Amoen.L
go.«. 13O quam cum Katou-Alou (de qua mox plura)
coniungendam elle ftatuit. Nomen a CASP. BAVHINO
propolitum procul dubio ad C L V S11 ( quern ut & reliquos au-
élorès ab hoc allegatos citatj defcriptionem formatum eft, &
TORNE FORTI VS alia non addit, quàm quod..PLV-
M ERI VS ipfi adfirmaverit, earn ficus elfe ipeciem verara.
Katou-Alou & Per-Alou H.Mal. fecundum figuramparum
ab invicem differunt': in utraque nauiquefruétus plerumque bini
fine petiolis coniugaci crefeunt, & figura magnitudinequefibi &
omnino articule pollicis excremo pares funt, foliola tamen tria
fruétui huius fubftrata in ilia deficiunt, & folia prioris ovata in
mucronem produéliorem & acutiorem abeunt, quæ fecundum
defcriptionem fuperne glabra, atro - viridia, fplendentia, infèrno
albicantia & languinofa &c. funt,quum in poftericriutraqua
fùperficies tomcntofa lanugine, averfa tamen denfiori, obduéta
fit. RAIVS in Katou-Alou defcriptione van REEDE
fequutùs. eft,in fynonymis colligendis a LINNÆ O non! differt.
Ficus Indica tiliæ folio, iìibtus albo 8c villofo po-
lyrhizps ieu filamentis e fummis ramis ad terram
miflis radicofà, a Plinio Theophraito 8c Strabone
deicripta Pluck. Pbytogr.t. 178. f. 3. Almag.p. 144. ». 5. hue
etiani referenda effet ( reliqua enim fynohymaGL V SII & C. B.
illi tribuit) nifi Mani ff. p. 74; feipfum correxerit & figuram citatati
ad nialvacearum plantarum claflem amandaverit, quibus
tamen non obftantibus, eandem cum Ficu foliis cordatis
iùbrotundis integerrimis conferendara effe, indicat LIN-
NÆUS Spec.p. 1059. ». a. Quæ apud ZANONVM in
altera eius pofthuma editione ( quam CAIET. MONTIVS
digeffit, latine reddiditfupplevitquej) reperitur Ficus Indica,
eius & complurium aliarum exoticarum ftirpium defcriptionem
& iconem cum ZANONO communicàvit MATTHÆVS
à Si JOSEPHO,illeipfe, quera egregie laudat van REEDE
in pnefatione ad H. Mal. T. ///¿Cuius defcriptio brevis hæc eft:
„ Bare feu Kivil arbor procera , maxima colitur veneratone
a gentilibus idolorum cultoribus. - Hoc in ramis radices ad inftar
„.cmafert utrinqué, qua, ubi terrain tätigere, earn penetrant, &
„ ex pluribus radicibus veluti in unam colleltis,plantam novo caudice
,, dit ant. Rami quandoque maiores funi in medio, quam iti extremi-
„ tate aut initio. PU folia erunipunt ffrultus etiam exortum trabunt
„ Malul dilli: figura funt fimiles malis minoribus., folia vero fatis
„ pinguiorafunt, quam in Lauro regia, (fin parte inferiori lenugine
„ veftiuntur, quod etiamfruliibus accidit : interior tamen pars ficui
'» perfimilis, coloris que. flavi, ■fe&oque folio lac emanat. „ cui de-
feriptioni etiam refpondet figura, ubi vero'2. 4. & 5. fruétus
coagmentari confpiciuntur. Commentator dubius quidem eft,
an fit eadem CLVSII & THEOPHRASTI ficus; addit
tamen, Katou-Alou Malab. fatis congruere Clufianæ defcri-
pticmi & eandem videri, quam laudatus. MATTHÆVS de-
fcripfit: N 1E V H O F Gezantfcbap aan den Grooten Tartarijchen
Cbarn &c. defcriptionem fuam a CL VS 10 mutuavit', neque
figura, quæ quidem alia eft, quam haétenus citatæ, ad naturam,
fed ad defcriptionem faéla videtur, nec debita accuratione,
quam negligentiam plerumque peregrinatores botanica fcientia
haud inftruéti eommittere folent. Ne autem in his compilandis
nimium prolixi.fimus., hæc fufficiant, quæ fatis iam docent,
plures ficus fpecies diftinétas.auétores confudiffe ob folam illam :
per ramorum plurimos ftolones mirificam propagationem multi- :
plicationemque, quum tamen hæc qualitas per multis communis
fit, atque hinc neutiquam fufficiat ad defignandas plures vàrié-
tates unius ipeciei, quam tamen fententiam fovere quoque videtur
L IN N Æ V S Spec. Pi. p. io6o.n,$.«,3. Probat autem hunc
comtnunem crefcehdi mòdum praprimis van REEDE variis
exemplis,. nempe H. Malab. T,./.,p.-4-S. % 26. de Itry-Alu,
p; 49. t, 28. de Per-Alu (quos eft Ficüs noftraBengalenfis) &
T.III.p. 69. t. 55. de Itti-Arealou,'^. 71.1.56. deTsjerou-
Meer-Alou,/).73.if. 57. de Katou-Alou (qua:a 10. CO M-
MELIN O in nota addita pro ficu indica Clufìi declaratur,
& aLlNN/EO Spec. p. 1060. ». 5. Ficus\foliis lanceola-
tis petiolatis, pedunculis aggregatis, ramisradican-
tibus appeljatur ) & p. 75. t. yg. de Atti-Meer-Alou.
Addimus, laudatum COMMELINVM inriotis adTtti-Area-
loumonuiffe, reliquas quoque Alou fpecies, nempe T. I p. 43.
t. 25. Atty-Alu (quaveft Ficus foliis ovatisacutis integerrimis,
caule arboreo, fruftu racemofo Linn.
Amcen. Ac. I. 39. ». 17. ) & p. 47. t. 27. Arealou (quam pagani
deo VISTVM facratam adorant, Chriftiani vero arborem
diaboli appellant, quteque eft Ficus foliis corda,tis integerrimis
acuminatis Linn. H. Cliff, 471. FI. Zeyk .t77. ubi
edàm eadem dicitur Boghas, Budughaha, Budughas &
Arbor Zeylanica religiofà, foliis perpetuo n)obili-
bus Herni. MuJ. Zeyl. 42. Ruutn. Thefi Zeyl. 29 ) eodèm.modo
e ramis undique diffufis tenuia qutedam filamenta deorfummit-
tere & veluti in novosarborum caudices tranfire, id vero S YEN
in commentario ad hunc tomum non notaffe. Eorundem funi-
culorumex ramis progeniemteftatur etiam PLVCiiENET de
fua Ficu Arbuti folio .(quae fupra iam citata eft) & SLOA-
NE de Ficu Indica maxima, cortice nigricante, folio
oblungo funiculis e iiimmis ramis demiilis 8c
radices agentibus fe propagante, fruftu caprifico
liitier. II. p. 138 1. Rai.lll. betidr. p. 15.». '¡.Linn. Amm.
I» p. 29. «. 8- & de Ficu Indica maxima; folio oblon-
go, funiculis e fummis ramis demiilis, radices a-
gentibus, fé propagante, fruflu minori fphierico
fànguineo Sloans I. c. p. 140. ». 3. Rai. I. c. p. 16.11. 5. Linn. I. c.
p. 28. ». 7. quse eft Ficus foliis lanceolatis intogérrimis
Linn. Spec-, p io6q. ». y. ß. & fecundum eundem Ficus americana
arbori foliis See. Pluck, iamiam citata, FicuS Cltn
folio fruclu parvo purpureo Catesb. Carolin. App. p. &
t. i §. Tfìela Rbeed. II. Mai. III. p. 85. t, 63 ; fed in figura
Catesbyana non folum folia ad bafin valde angufta &, ratione
longitudinis, fupra medium preecipae multo ìatiora, veruni etiam
fcuctus tires quatuorve coniumfti, petiolis fads longis iiiftructi,
maiores & perfefte piriformes funt, quum Tuela exiguos,
pififormes, feffijes &.folitarios, raro binos, per ramos difiier-
fos monftret. Neque etiam de hac utraque legitur, quod ex
ramis filamenta demittant; quum vero CATES BY fuara fpe-
ciem & illam Theophrafti, Scrabonis &c.pro una habbat, hoc
facere haud potuiffet, nifi ad notiflimum ilium muldplicationis
raodum peculiarem refpexiffet. Ceterum, quamvis,van REEDE
non de fingulis fupra indicads fpeciebus,fed de fola Itti-
Arealou annotaverit, quod fibra ex ramis demiffaj novos
caudices & hinc unica arbor vaftam filvam fòripent, & de
Tljerou-Meer-Alou, itemqué de Katou-Alou, tantum
nòtet, quod eodem modo, ac Itti-ATeolou crefcant, dereliquis
vero copiofas tantum fibras ex ramis defcendentes-defcribat:
vix tamen ullum fupereft dubium, quin hrcc demum in novos
caudices pariter transformentur : FABRICIVS certe apud
CLVSIVM affirmat ( quod fupra indicavimus). caudices hos
omnes muldplicatos originem fuam trabere ex fibris eiusmodi
tenuibus ramorum ad terram defcendendbus; has vero fibrasnon
priüs, quam poftquam arbor 40. vel 50. annos vixit, prodire,
monuit idem van REEDE occàfione Itti-Areolou: hinc
facile contingere poteft, ut unum obfervatione effugiant, quce alter
annotavit, vel'aliis obfervanda reliauit. De Per-Alu, feu
Ficu noftra Bengalenfi,. MILLER VS idem refert, quod
CLVSIVSdefuafpecie&vanREEDE de Itti-Area-lou,
de T(jernu-Meèr-Alou & de, Katou-Alou annotavit.
A LINNjEO Amzn. p. 28. ». 6.producitur Ficus Malabarica
fruitu rotundo rubro, quam Tub hoc nomine deli-
neat HERMANN VS M.f.f. Zefianico & ita deferibit: „ eft
» arbor pragrandis, lalle plena, ramofa,ligm fpongiofo, cortice vi*
renti,■ Folia rotunda, er affa, viridia, glabra, averfa parte ex
„viridi
n viridi oinsrafcentia, adita&ummoWatf. lanuginofii, nervo fa, petto- I
uncialibtts. Frulftis immediate ex ramis, ut in vtdgari Jpecie, j
ir rotundi, corafintaioris magnitudine■, mMctmdì, fummo circumferrati !
„ '•wr.bilìcati, femìnìhiisparvis referti. Truncus arbor is fpatio bra- '
», ebiorum duorum hominum vix poteft includi,'videturque ex itmumeris '
» radicibus fatis crafts conflatus, demittìt etiam ex fitis ramis alias
» radices f. rarnos fine foliis & intra craffos re&a terra fundum peten-
„ tes. IIac arbor latifftme ramos¡im dijpergit, ut fub eius umbra
» plura hominum millià poffmt tegi. ‘Vidi fiepe fiib bac arbore gentiles
„ maeella celebrare, ibiqite omnium generum frti&us vendere & eme-
„ re. „ His LINN/EVS addit; J'edfigura eft.perfeite Jpeciei
to. (qua: eft Ficus Bengalenfis_) an itaqueha bina diftinC'ta? Nos
-ex his id tantum colhgimus: fi eadem eft,confirmat htec defcriptio
illam MILLERI, quatenus fiic Bengalenfi ficui eandem
truncorum muldplicationem tribuit; fin alia, novum exemplum
prabet huius vegetadonis modi pluribus fpeciebus communis.
HVGHES tandem natural bijlory of Barbados p. 174, the I
bearded Fig-tree (i.e.ficus barbara a plurimis filis ex ramis j
defcendendbus ita dièta, ficum Bengalenfem defcribens,
ab inido (latini monet, varios auétores in defcriptione huius
ftirpis erraffe. Secundum fuam defcriptionem truncus veteranus
ex multis fibi invicem coniunélis potius compofitus, quam (Implex
& individuus eft, rami insequali diftantia emittunt plura
filamenta chordis pandura maioris fubftantia, forma & craffitu-
dine paria, quas perpendiculari fitu ad terram defcendunt, &,
quando aliquot pedum'longitudinera adepta funt, pars ramo pro-
xima in folidura lignum abit, duminterea inferior vaga, funicu-
lorum feu filamentorum laxe contortorum inftar, deorfum pen-
det, &, quando terram attingit, radices agit folidumque in lignum
pariter mutatur, brevique tempore in molenj crefcit infignem
fuisque cum fociis.ramo, ex quo provenit, magnum incremen-
tum affert, unde hie amplior redditur & alios ulterius turn late-
raliter progredientes tum furfum ereèlos raraos excludic. qui,
prafercim laterales, fuis filamentis defeendentibus novos trun-
cos formant, & fic porro ordine fuccefllvo. Quando filamenta
hasc ex ramis prope truncum proveniunt & in parva diftantia ab
eo radices agunt, aliqua eorum in fuo incremento vegeto fe
coniungunt cum ilio nunc ex parte, nunc ex toto, & fic enormem
trurteura formant irregulärem. Folia dlcuntur polita &
virofe fplendentia, quinque cireiter pollices longa & duos lata,
margine a:quali & apice valde acuto. Fruétui adferibitur brevis
petiolus & magnitudo parvorum ceraforum. Vtinam auctor
figùramaddidifl'etaccuratem, qua: fiepius in hoc opere, ubipra
multis alìis infertis maxime utiles effent, defiderantur. Nihilo-
minus ex hac defcriptione fufiori fatis pater, & fruclus & folia
cum illis ficus Bengalenfis non convenire, & quum praterea huius
ipeciei truncus primarius ex collectione plurium coagnientatus
defcribitur, propius hsc fpecies convenir cura illa, quamLIN-
SHOTVS Itineràrio p. 82. & Orìcntalijcb Indien P. IKc. 1Kp. |
34. nomine Aryore de rays i. e. Worcelboom, deferibit '
& delineat, cuius etiam fruèhis, qui in defcriptione olivia fimiles
dicuntur, horumque petioli & folia Hugliefiana: deferiptioni,
qyantum ex figura colligi poteft, fatis conformia funt: inAtti-
■Meer-Alou van Reede H. Malab. IIl.p. 79. t. 58 ? qua: in defcriptione
pariter Arvore de rajis ladranó a Lufitanis, &
Woortel-vygh aBelgis,a RAIO veroHift. 11. 1438.Ficus
Indica fibris ex ipio trunco exeuntibus eique accre- ,
Ìcentlbus augeicens, appellatur, atque etiam foliorum &
fruètuum horumque petioloruni figura & magnitudine, fecun-
duni iconem, & trunci compofitione fecundum defcriptionem
bis fatis refpondet, Quoniam vero H E R M A N N V S in fua
defcriptione fupra ex LINN/EO aliata de caudicis compofi-
tione eadem refert, quum tamen illa ftirps, foliorum & fru-
ètuuni immediate ex ramis provenientium ratione longe aliam
fpteiem declaret: probabile videtur, caudicis ftruéturam tum
regulärem exfimplici trunco enatam, tum irregulärem ex pluribus
truncis compofitam,cauffisaccidentalibus tantum adferiben-
dam effe proptereaque pro nota fpecifica haberi haud poffe.
Aliam praterea variacionem indicat 10. COMMELINVS in
nota ad Handir-Alou H. Malab. lll.fi 77. t. 59. dura affir-
mat, lianclpeciem filamenta non e ramis, fed e caudice, deor-
fura mitrere, qua: ipfi caudici adh^rentia craififlimum eum red-
dunt;>num vero lia:c fibrarum origo in aliis quoque fpeciebus
occurrac, annotatum haud legimus. Ex bis ftifius haètenus ex-
pofitis fatis, opindmur, patet, quam plurima adhuc fupereffe
obfcüra pro fpeciebus his perfeète difttnguendis dilucidanda,at-
que hoc tantum a plurimis extra dubium politura effe, multas,
fl non omnes, fpecies recenfitas peculiarem hunc per fibras feu
fiiniculos. fe multiplicandi modum inter fe habore communem.
Neque tamen ilium huic tantum ftirpium generi proprium effe,
docent alia exempla: Mangle enim arboris vegetandi modus,
quem ex OVIEDO deferibit CLVSIVS loco Japius citato.,
min e^’ ^Uæ tamen fert & proinde iam a IO. BAVHINO
l. c.p. 147. a. reéte ab hoc'genere feparata & ibid. L.
XII. p. 413. ad Cafiiæ genus relata eft. Uviféram arborem
Amerrcanam per funículos a fummis ramis ad
terram usque demiflis proliferam Pluk. Pbytogr. t. 237. ^ ma&' 394* ad aliud quam ficus genus referendam effe,
ex figura quidem fu(picarfliceret, & ex fynonymis citatis omni-
^9 Pro^ari poffet ; quum vero hæc fynonyma dubitanter tantum
addita fint, atque eorum auétores hunc vegetandi modnm taceant,
eius genus incertum adhuc manet, uri etiam illius arboris, cuius
IO. de LA ET. Defer. Ind. Occid.\L. XVU.p. 664. mentionera
facit, eiusque folii fructusque iconem addit,refert e ramis eius pariter defeendere certa fila m&e innt ad, eqfucærip, ptioofnte-
quara terram attigerint, radices agunt & ramos veluti fuftentant.
pSiemdu, s.ne ulterior diiquifitio tædium pariat, hic filum abrum-
TAB. LI.
BKUMbLIA foliis aculeaös, racemo laxo termi-
natrici Limi H. Off. p. 129. Roy, 25.
Bromelia foliis ciliato-fpinofis mucronatis, racemo terminali Ltnn.
Sp. PI. p. 285, ». 2.
Pinguin Dill. H. Eltb. p. 320. t. ÇCXL. fig. 311,
Karatas foliis altiffimis, anguftifljmis & aculeatis Plum. Nov. Gen*
Mill. Gard. Dili. Vol. IL a. 1740. & noviff. edit. 1752. Hot/ft.
MSt,
Karatas foliis altifiimis, anguftioribus & aculeatis Rand. H. Chelf p.
106. ». 387»
Exp of. a. fios integer cum folíolo t. ovarium e. involvente; i. calyx tdfoliui non dect-
>-.uus; «.corollatripetala tubulatammentiensj/ftaminatubi longitudine, a corolla
à g. a calyce feparata; ¿.calycis (egmenta leu folia tria ab ovarii vertice ablriOEt
(Sc a reliquis partibus feparata ; /. petalum ad ovarii verticcm feu receptaculum ab-
faflum; k. llamen feu filamentum fubulatum & anthera ereâaûgittatafilamento
longior; /. ftylus brevis cum-çapitulo maioris trigono feu tribuí ftigmatibus;m.
capitulum transverfe feöum; n. fruûus maturas fieras; ». idem ex maceratione
tum.dior \p. eius trwsverfc feôi amplitudo, ubi corticis cndfitudo&fulpa trifa-
riam divifa; f. femina matura, r. in magnitudine auöa.
Nota. Auétores citatos diverfis his nominibus indicare unam eandem-
queplantam, dubio caret, quia alia fpecies Londini hucusque
non culta eft, & plusquam probabile videtur, LINNÆVM
fuum charaét erem ad D ILL È NII duétum formaffe* Nomine
a LINNÆO H. Cliff, huic itirpi adfcripto accepimus noftram
imaginera. Dilleniana imago differt a noftra feapo in ramos
iam ex^iicato, itenique floribus claufis feu minus explicatif
ftaminibus paullo minoribus & antheris albidis. Ille porro annotât,
folia effe 2.3. pedes & amplius longa, 1 .1|. vel 2, uncias
lata, (MILLERVS folia 3. vel 4. pedes longa deorfum flext
definit) & fumma coloris obfcure rubri; pétala non cadere0, (lamina
petalis inferius connafci. Fruétum (qui manu B AVREN-
FEIN DII noftratis adpiétus eft & non ad hanc, fed aliam fpe-
piem perrinet) celeberrimus COLLINSONVS benevole
nobiscum communicàvit hac informations: aliam Pinguin pro-
ducere fruii um mnicum multo minorem & breviorem ( qualem DILLEN
II figura repræfentat) aliam maiorem & longiorem,. cuius
patriam vero non addidit. Apud PLVMRRI VM
Karatas & Bromelia duo diftinéta conftituunt genera.
Priori p. 10. adferibitur flos monopetalus infundibiliforrais &
trifidus, qualis etiam ab ilio tab. 33.fig. a. a. pingitur, calyd
infidens, qui fig.b, methodo Toumefortiana ovarium reprafen-
tat cum vertice vix divilb, in fruétu vero maturo fig. c. fatis
confpicuus & ad bafin usque ter feéhis & perfiftens delineatur;
fruétus dicitur conicus camofus in tria veluti loculamenta divifua
,& tabs etiam fig, c. e. pingitur, ut & fig. f. fernen oblongura,
Additur denique,fruétum contcétum elfe membrana,in quatuor
partes feffili (forte fiffili ) qualem fig. d. fed fimul .fruétus figurara
nullo modo cvm fig. c.e. comparandam repræfentat. Staminura
6c ftyli conformado in defcriptione & figuris omittitur. Pofte-
1 - - fiori » feu Bromelke, p. 46. tribuíWr fios xofaceus ex tribus
$ I pe