MELINVSA. c. nitide depittum dédit, ipfi accomodàns '
deferiptionem, nifi optimam, tamen non plane fpemendam.
Poil MILLERVS & du HAMEL II. ce., eius adornarunt
iconem,fëd ditta COMMELINI nonmeliorem,potius viliorem,
dura fpeftes nitiditatem, id tamen MILLERI AN A pras
COMEL1ANA proecipuum habet, ut fit coloribus vivis decorata
I & Ma du H A M E L li, ut in tabella, deferiptioni &
¡coni torius plant® præmiffa, fruttifieationis partes maxima ex
parte nitide exprimantur.. Hadenus nullus alius, quantum
novi, præterquam didi, eius aliam déditicpnem. Quare per-
moti fu mus hanc noftram, ab EHRETO delineatam, publi-
•care; præfertim cum 'non tantum fiftac ramum fioridum, fed
edam alium frudiferum, & utrumque coloribus fuis nativis pi-
dum, quin edam talicer frattifiçationem feorfum, fecundum
omnes fuas partes, nitidiffime & accuratiflime, & in naturali
& audà magnitudine, delineatam, ita, ut melior, nitidior &
plenior eius vix dari potuifiet icon; his accedat ut planta fit
cognitu proe aliis digna, quum ut raritate, fie & præcipue fe
commendet utili tâte: decollo radiami Canadenfibus, telle KAL-
MIO CAH. Suec. 1750.p. 296.) quad fpecifico contra foe-
dam illam Syphilidem , & foliis ficcatis loco The ce, in ufu.
Reliât ut memorem, eius & frudificaüonis varias iam- exftare
defcripdones. Talein fed adhuc incompletam dediffe COM-
MELINVM; aliam & MILLERVM & du HAME-
LIVM, fed pariter nondum perfedam; rurfus aliam du KOI;
& burn & proxime pracedentes frudificationis infuper plenara.
Huius vero primam, concifa audoris plenitudine commenda-
bilèm, accuraffe LINNÆVM in AHis Upfalienfibus 1. c. ubi
proprio primum dignam cenfuit nomine generico nuncupans
Ceanothum » quod ipfihodiedum eft: poft inGenerumplan-
tar urn diver [is editionibus; in reliquis vero fuis fcripris, ubi eun-
dem memoravit, in ponenda eius differentia fpecifica & nomine
triviali tantum fuiffe occupatum. Sed ex his denique &
partim icone noftra liquere, piantarti hanc in America feptentrio-
ralis regionibus plufimis effe domefìicam & valde crebram, fru-
tifeari & ex radice ftadm, niukiplici, longa, craffa & rubicun-
da plures edere caullculos teneros, frigoris intenfioris impatientes*
très ad quatuor pedes, altos, pérramoibs-&, quem-
admodùm ex ficcata, pianta colligo, fubrotundos , villofos.
His elle folia ut plurimum alterna, ovata, trinervia,l®via, luteo
viridia, infra fubineana *•-ferrata , acuta,, peciolata: petiolis
parvis, .pilofisi Denique ex. boram fuperiorum axillis prodire
pedunculos longos, rectos, ipiis Iongiores, rubentès,'graciles,
rotundos,,/farei perpufillos, niveos, fubrubentes, confenim
& fafeiatim Çorymbi compofiti in modura gerentes, qui funt
cum fruHibus fubfequis, ut delineantur in icone noftra Oc delcri-
bun.tur in LINNÆI cbaraHere generico.
TAB. XCV.
M IM O S A ( fe n f i t iv a ) aculeata, foliis coniugatis
pin'natis : partialibus biiugis : intimis minimis
LINN. Spec. p. 1501. n. 13,
M IM O SA caule aculeato, foliis geminatis : partialibus
tetraphyllis, foliolis intimis minimis.
ROT. Lugdb. 471.
M IM O SA altera fpinis homdiuicula Sc fenfitiva
magis H. R. P. TOVRN. hft. 606.
Æ S CH YN OM EN E ipinoià prima, f. brasiliana la-
•tifolia iîliquis radiatis BRE7N. Cent, 31. t. ni.
Nota. Pianta, quam tab. XCV. depidam dedimus, a BREYNI0
iam 1. c.ffatis accurate delineata eft, qui eiusexhibet ramum,
fatis magnum, atparum diminoratum, quoad partium proportioned!
, figuram, fitum & armaturara fere in totum iconi no-
ftræ & ipfius deferiptioni refpondentem, & præter pedunculos
florigeros edam unum frudiferum producentem, ut hæe
BREYNIANA icon bonis idcirco accenferüam mereatur; prsterèa
etiam ob id fit magni facienda, quod fit prima, &,
quantum novi, hadenus unica de hac planta. Nejcprope-
modum noftram ideo publicaffemus, nifi, ur hanc plenitudine
ic accurationc æquat, fie rurfus partium nacurali magnitudine,
facie nitidiori &'vividiori, quum fit coloribus fuis vivis pida,
præftet. Quemadmodura & propriam non addidiffemus deferi-
pùonem, propterea, quod BREYNIVS iam eius itidem
amplam & plenam, & M1LL liRVS in Liflmario bortulam-
rumnon malam, dédit, nifi illius concifiorem & genio præfenti
magis-accomraodatam, & huius audam obfervatis,' collacam
cum utraque icone, nôftra &fua, reddereanimus fuifiet. Quare
non diiplicituram fpero.
Planta vero ipfa èx didorum deferiptionè eft Frutex,
pedem feptem 1. odo altitudine. Eius Caulis & Rami
pallidi, quadrangulares, fragiles, meditila niveareferti, angu-
lis aculeati: aculcis parvis, recutvis, luteis. Folia coniu-
gato-biiugia, fupra glabra & nitida, infra tomentofa & glauca:
partialium intimo minimo, ovali; relìquie magnis, oblongis,
margine interiore arcuatira cavatis, fuperius latefcentibus.
Petioti magni, protenfì, agitati fe fponte demittentes,. itidem
angulares, aculeati, fupra bifidi, fol.iiferi, terminaci fpina,
puto, inermi. Flores .aggregati & denfati in capitula glo-
bofa, peduncolata: Pedunculis fubhirtis, in bafi utrinque bra-
Heolapræditis, vel axillaribus vel terminalibus, communi, f®-
pius pedali, alternatilo infidentibus, nec folitariis, fed pluri-
bus, tribus, qUatuor ut plurimum, iundis. Flores porro
rubicundi, interftindi braHeolis f. fquamulis pallidis, fpinofu-
lis; ex obfervatione LINNÆI apetali & pentandri; infra
& circa circum masculi, plurimi; fupra vero & in medio, ut
fufpicor, fæminei I. bermapbroditi, pauciores. Fruftus
leoumina pluria, in eodem pedunculo qdo 1. decem, radio-
rum inftar expanfa, oblonga, membranacea, compreffa, no-
dofa-articulata, recenrià (dum ficca huiusmodi non effe vi-
deantur & MILLERVS eorum talium non iniiciat montio-
ri em) hirta, & in ambitu à ftimulis fpinofula, filo vinciente
lìxturisnexa, eodem fallito dehifeentia in valvulas duas ut annotât
MILLERVS, & hæ iterum transverfim, ut refert
BREYNIVS, in 4. 1. q, paralellogramma, intus interftinda
diffepimentis transverfis, parallelis, in noftris plurimis, in
BREYNII paucioribus. An noftra ideo a vera planta, an
errore ab alia planta? aut différant forfan legumina huius
noftræ plant® in Vera Cruce, ut, ex HOVSTONÌ ¡magmi
originali ab EHRETO adferipto nomine & MILLE RI
eidem iconi analoga deferiptione colligo, fpontaneæ, ab iis-
dem plantæ in Braftlia domefticæ? an muìtiplicantur loculi?
Semina in his Icguminibus iuxta MILLERVM fæpius unicum,
nonnumquam duo & tria: fecundum BREŸNIVM
in fingulo loculo fingulum ; ex huius deferiptione ovatum,
compreffum.einélum annulo, olivaceum ; ex illius fubrotundum,
compréffum.
TAB. XCVI.
P I P E R ( o b tU Í lfo llU m ) foliis ovatis enerviis,
LINN. Syft. XII. T. II. p. 6S. n. 12.
SA V R V R V S alius humilis, folio carnoio, fubrotundo
PLVM. Amerk. 53, t. 70.
Nota. Plantam, cuius iconem Tab. XCVI. fletimus in America co-
lidiori nafei, ex PLVMIERO feimus, qui totius 1. c. fac
accuratam dedit figuram, fed pro more tantum lipearem, at
primam & unicam de hac pianta. Quare noftram ab EHRETO
nitide & acculate delineatam & coloribus fuis vivis ornatain
edere permotus fum, tantummodo dolens, quod fruèlifica-
tionis charaèler omnino non fuerit adpiólus : fed non mirum
quum fit difficillime depingendus tam ob parvitatem fiorii
oculo nudo vix confpiciendi, quam ob id, quod fruètus in
Anglia piane non, vel rariffime, maturefeant. Pianta vero
ipfa ex noftra icone & PLVMIERI & MILLERI deferiiptione
’huhismoai efh Parafitica, putridis ìtmaTcens trancisi
Éadices fibrof®, repentes, parvai. -Caules plures primum
repentes, poft éreóti, carnofi, rotundi, pedales, geniculati;
e geniculls fubinde ramòli &foliiferi,'infra radicantes; leves,
maeulofi,(quod nec in PLVMIERI delineationenecin eius
■deferiptione indicatum anhnadverto :_) maculis rubris. Folia
alterna, petiolata : petiolis craffis, maculatisi ovata, carnofa,
glaberrima, fereenervia. Spica? eredi® , tenues, vel terminales
vel foliis oppofìt®, pedunculat®: pedunculis parvis, in-
•craffatis, confiantes receptáculo ftfliformi infra nudo & flosctdis
iparvulis, oculo nudo vix confpiciendis, per huius maximam
&. fupeiiorem partera diffeminacis.
TAB. XCVII.
O A LEG A (cinerea) leguminibusftri<9dspaten-
tibus pcdunculatis, racemis oppofitifoliis, foliolis.
mucronatis fubtus villolis. L1NN. Amen. 5,
-p. 403. Spec. 1062. n. 1?
GALEGA herbacea, fùbcincrea, viHofà, foliisoblon-
^is pinnatis, ^icis laxioribus ad alas. BROWN.
Jam. 289.?
V I C I A -foliis pinnatis abruptis. GRONOVVìrg. i.p, 106? !
O N O B R Y C H I S foliis birfutis-, flóribus in fpica pen-
■dula denfè ilipatis, vexillo. luteo Se carina rubra,
iìliquis compreflìs ereftis birfutis, fèminum uni- |
cam feriem continentibus. CLATT. Herb. n. 58.?
Nota. Pianta, cuius Iconem dedimus, cui cognita adhuc adnume-
randa fit, minus certo mibi conftat; unde fynonyma, qu®
. fiipra indicavimus, fab fìgn.o ìnterrogationis proponete coafti
furaus. Hanc Galegse ipeciem èffe'ex facie extema precipue
colligo, cum character Boris prorfus no’n, & fruétus non
piene & accurate, fit delineatus, nec ab EHRETO, quiima-
■ gineiri pinxit, fit tale nomen adferiptum, unde in veram piantami
concludere liceat; led hic tantum iconi fubdiderit; fe hoc ■
fpecimen ex Neu-Tork obtinuifiè,. fibique ex feminibus & legu-
roinibus indicanti videri Cytifijpecies & p r®cipue notatudignum,
qùod in thyt'fo, ut loqui amar, pedicelli per paria collocentur,
pta?tereafefùfpicari plantam non altioremfieri,quam hicdepièlafit
. ©bcaulisinfimampartem,iam aliam. .Seddum Galega? generi ^
adferibimus, alii eius fpeciei; quara Cinerea LINNA2I adnume-
rarenequimus; cumquaCaule, foliis in totum-, nifi.quodin
noftra plura paria delineentur, ac in deferiptione LINNiEA-
N A, in Amcenitatibus Academ. 1. c. data, indicentur, quod variare
potuit, pr®teréa ftipulis, floribus Se leguminibus
maxima ex parte, excepto, quod parum arcuata depingantur,
deferibantur vero ftriéla, convenire videtur. Cuìfententi® &
amiciffimus SCHMID ELIVS fubfcribere non dubitavit.
BROWN11 fynonymum ex auébòritate LINN^I addidi-
mus. At reliqua fynonyma, qu® fubiecimus, idcirco adpo-
fuimus, quod CLAYTONI nomen eamdem quam noftra
icon indicare videatur plantam; licet. GRÒ NO'VII nomen
id disfuadere videatur, cum noftra pianta nec Vicia? generis
effe poffit, nec fit foliis pinnatis abruptis, fed pinnatis
cum impari; unde & his fignura quaftionis addidimus.
Pianta ipfa ex noftra icone eft huiusmodi : fruticofà.
Caules debiles, fubrotundi, ut videtur eretti, fupra pube-
feentes & rofei, quemadmodum pedumuli & pedicelli hos ter-
minantes. Folia pinnata cum impari, 7 — i i iuga, lan-
ceolato-linearia, fubtus inprimis cinerea & vijloib, mucronata,
ad angulum acutum ftriata. Stipula? fubulata rubicund®.
Folio fupremo Racemus oppofitus, rettus, Flores pediceb-
latos per paria colligens. Horam Calyx fubquinqùefidus,
villofus. Vexillum fubrotundum, magnum, emarginatum,
reflexum, fulphureum. Ala? vexillo paulo breviores, rofe®.
, C a r in a àlis bre vlo r, ruifus pallide lùlpborea. Legumina
eretto-patentia, parum arcuata,cinerea,pubefcentia, cotnpceff«,
bivalvia. S em in a plura, fubrotundi.
TAB. XCVIII.
ITEA Virginica 'C-so-vo^ nrg. 1«. 11. P. 54.
LINN. Spec. p. 199 II. p. *89. du HAM. Ari; I, p,
319. t. 126, du ROI Ilarbec, I. 3x0.
D I C O N A N G I A M1TCH. Gen. 5.
Nota. Pianta, cuius iconem t. XCHI. exhlbunnus, eft GRONOVII
Iùea,' ab Ipfo in Flora virginica hoc nomine, tanquam eius
regionts, cuius catalogumplantarum fifteret, incoia, indicata:
charattere eius generico ab Eodem in L IN NAZI Generum
. Plantarum altera editione ditto fub nomine publicato. Cuius
& nomen & charatterem gcnericum dum Li.NN^EVS I, c.ado-
ptaret, in priori & in altera fua Specìerum plantarum editione
pentandris monogjnis accenfens & iocans poft BR VNIdE fpe-
ciesj hoc nòmine & cognomine Virgimcse, enumeravie.
■Quod nomen & cognomen du ROI paricer, dum earn inter
xrbores. & frútices , Harbecca foiiira & coelura ferre
fuetas, p. c. enumeraret eiusque deferiptionem bonam & plenam
daret, recepii. Delineationem-vero plant® ipfius, qua
adhuc exftat, primara & unicam, dedit du HAMEL in
Tòmo primo TraHatus .arborum:,vbi tab. 12 6. eius fiftitur ramu-
lus, fed absque floribus,. nec alioqui facie puldher nec admo-
. dum accuratus, dum dittam p. 289. eodem nomine nuncupa-
ret, & m tabella floris charatterem, itidem minus accurate
& pulchre delineatam, pramitter-et. Paulo poft GRONOVIVM
MITCHELL in Generibus filis novis Pblumini Vllf AHor.
Acad. Nat. Curiof. mfercis &.feorilm Norimberga rydo. editis
• n. 5. Huius proprium nomen genericum cum chàrattere
publicavit, nominans Dìconangiàm, non reprobañdum &
a) quibusdam receptum. Jam vero cum : nulla adhuc alia eius
exftec icon, ac illa, quam dedit du HAMEL, hec hac fit
bona, noftram fecundum EHRETI imaginera nitide pitta*
accurate fattam publicaturas, attUm agère non arbitrar; pra-
fertim cum ramulum fioridum, nitide & accurate depittum
adblandientem coloribus fiiis vivis, & charatterem floris talem
fed non ftuttus, (pianta in Anglia, tede MILLERO, adhuc
perrara,) exhibeat.
Hanc cum infpicimus, facile animadvertere eft plantam
effe e frutefcentium 1. arborefeentium genere. Cuius rei
adhuc ceràores fimus, dum LINN^EVM in brevi deferiptione,
eius nomini in Sjftematìs Natura noviffima editione
fubnexa, MILLERVM in DìHienario bortulanorum & du ROI
1. c. confulimus, unde porro & ex icone, noftra conftat
fruticem effe altitudinis human®, vel potius fex aut otto cir-
citer, de in patria iuxta MILLERVM quàtuor aut quinqué
pedum , ramofiffimum , erettum ; . ramos fiibrotundos,
fupra lùbincanos, foliofos; Folia lanceolato-ovata,alterna,
ferrata, rubro-marginata, acuta; lùpra glabra1, fubtus venofa,
pallida,petiolata: petiolis parvis rubentibus;Flores comun&im
terminales racemofos; Racemis erettis,longis, fubverticillatis
an ut refert GRONOVIVS fecundis? fingulatim parvos,
albos, primum cylindraceos, dein patentes ; Calycem
monophyllum, fondo ampliatum, parvum, perfiftentem, quin-
quedentatum : denticulis acutis, rubicundis ; Corollam
pentapecalam, albam, primum ereétam, dein patentem
calyce multo maiorem: petalis lanceolato-lincaribus, acutis,
canaliculatis, calyci inferas ; Stamina quinqué,calyce
maiora, corolla minora ; Filamenta eretta, fubulata •
Ahtheras incumben tes; Piuilíum ftaminibus longius,
tamen corolla brevius; Germen ovatum ; Stylum cylin-
draceumperfiftentem; Stigma iuxta iconem noftram &
LINNoÉI charatterem genericum obtufum, ex deferiptione
O 2 du