foemineis ramorutn fuperiorem, înafculis inferiorem occupan-
tibus locum. Cæteroquin pedunculi flores fuftinentes funt
dichotomi, folia obfcure viridia, permultis tenuibus pun-
genribus aculéis obfita ; eciamfi eadem attaéla levem tantum
excitant dolorem : Hæc g H RET.
Cum iam ex multoties citati EHRETI défcriptìone &
delineatione animadveriii non fit difficile, plantam noftram are-
liquis cognitis eius congeneribus fpeciebus potiffimum differre:
quod pedunculi, fiepius fe difpefcendo in duos minores divaricatos,
qui in fummitate tandem absque ordine folvantur in mínimos,
fuftentantes flores fuperficie fere æquali, efforment cymas,
flofculorum vel mafculorum tantum, vel foemineorum feraces:
quæ, quum fint mafculæ, teneant inferiorem ramorura locura
foliorum plane expertem, fæmininæ vero fuperiorem, foliis?
iisdem interfertis, quodammodo teélum :' Hinc & charaéle-
rem fpecificum defumere, nullus dubitavi, infuper addens
foliorum figuram & fitum mutuum, nec non ferratam margi-
nem, quo inter congeneres fpecies filo in loco locari poffit.
TAB. LXXIX.
CROTALARIA foliis tematis lanceolato - o va -1
tis , caule lsevi herbaceo, racemo terminali,
LINN. H. Qif. 499- sPec- lo°6- Lugdb. 375.
A N O N I S caroliniana perennis non ipinoià, folio-
rum Trtarginibus integrò, floribus in thyriò can-
didis Mart. rar. 44.
Nota. Crotalaria noftra carolina; eli incoia, cuius delineationem
& quidem coloribus vivis omatam, pianta perbelle refpon-
dentem, exhibuit MARTYN in HifioriaPlantarum rariorum
(qua prodiit Londini 1728 ) p. 44- in tabula proxime ad-
ftante, quum p. c; eius nomen iam fupra recenfitum, & de-
fcriptionem tam pianta ipfius, quam cultura, fìlleret.
Eques de LINNE eius in borto Qiffortiano, dein in
fpeciebus plantarum ed. alt., Claffi diadelphia, Ordini Decan-
dria & Generi Crotalaria adfcripta;, differentia fpecifica fupra
expofita, cognomento alba, mentionem Fecit. Eandem &
ROYEN in Prodromo borti Lugdmobatavi, nomen generi-
cura & fpecificum, a LINN/EO inditum, retinens & legu-
minnfis fuis irregularibus accenfens, reeenfuit.
Cum iam a MARTYNO eius imago & quidem ad
nativam effigiem fuerit defignata, noftra certe ab EHRE-
TO ante plures iam annos communicata non fuiflet adornata
publicatio, nifi noftra icon Marcinianam adhuc pracelleret,
& charafter frùélificationis illic, fi filiquam & femina excipias,
omiffus, fuiflet hic exade & feorfim reprafentatus ; etfiamfi
in noftro adhuc defiderari poffit, quod petala corolla non
fuerint fólitarie exhibita, prafertim cura iuxta MARTI-
■ NVM in Vexillo corolla ad unguem flavicantem fint pun-
élula purpurafcentia confpicienda, praterea & carinam dipe-
talam effe oporteat, quum Corolla a diéto MARTYNO
defcribatur pentapetala. Quod Martiniana vero noftra fit
inferior, non Tolum ex charaélere frùélificationis, maxima ex
parte deficiente, fed edam ex coloribus, vivam pianta fa-
ciem refe'rentibus, colligi inprimis poteft. Nam tum perianthi uni
ex viridi albo & rubro variegatum, tum folia fupra Ia;te viridia
infra glauca, tum legumen extus cmrulefcens, intus ro-
feum eiusque femina flavicantia minus accurate in eadem exprimi
eli facile vifu; quamvis & infiiper ex ipfius infpeélione &
còmparatione cum noftra pateat, in pianta; imaginem ipfam
eiusque partes nitide, exprimendas, tantum opera & cura,
quantum in noftram, non fuiffe infumtum.
Cateroqùin nec reticendum puto, quod (lamina inno-
ftra fint filamentis nequaquam, uri in claffe & genere alias
fieri folet, coalita, fed potius fecundum EHRETI obferva-
tìonem & delineationem ab exorcu difcreta ; tum quod calix
non fit trifidus fed quadrifidus, uri a MARTYNO & EHRETO
tam defcriptus quam delineatus eli; dein quod vexillum
corolla fit profunde incifum, quod Martiniana defcri-
ptioni & dclineationi eli itidem conforme; tandem quod &
legumen fit longiufculum & ad rhombeam figuram non nihif
aecedat, Unde generis Crotalaria cum Ononide, ab eodera
perianthio quinquepartito, filamentis in cylindrum integrum
connatis, legumine rhombeo, villofo, leffili, feminibus re-
’ niformibus recedente, perfpicitur affinitas & Natura ad va-
riandum proclivitas.
TAB. LXXX.
BYTTNERIA icabrà? Lofi. It. 313. Linn. Spec. 284*
Jacq.HiJl. Amer. 76.
Nota. Pianta, cuius delineationem ab EHRETO defignatam tabula
LXXX. exhibuimus, eft America incoia ', cuius vero
regionis me fugit, cum ab EHRETO in icone originali non
fuerit indicatum, & littera Eius hue pertinentes fuerint amiffa,
Quantum ex brevi relation©, imagini adfcripta, intel-
ligere potui, eadem florens adiéto EHRETO, plantarum
rariorum caufa fingulos celebres perquirente horros, in Caldario
horti lib. Bar. de PETER, plantarum rariorum, inprimis
americanarum y quarum erat amantiffimus, inftruéliffimi,
reperta, ibidemque depiéla eli.
Quamvis in pianta; huius icone examinanda, cum in
emendo eius llruéluram & charaéleres inde petendos, tum
in conferendo cum aliis iam cognitis plantis haud vulgarem
locavimus operam, nuttam tamen offendimus, quæ noftram ex-
aéle referret: Nec mirum, cum ex litteris ab. TREWIO
eonceptis ad EH RETV M datis, & ex aliis fchedulis.ab ipfo
reliétis haud difficile fuerit intelleélu, quod ipfe ignorarit, an
cognitis iam, an incognitis .fit accenfenda ; qui .tamen haud
vulgari plantamra cognitione proeditus effet, & cæteroquin li-
bris botanicis omnis generis, quorum erat pergnaius, circum-
flueret.
Interim tamen, quum de hac pianta, ad femitas for-
fan, aliarum farmentaceamm more, polita, nec adeo parva,
fit vix credendum, quod a Botanicis neotericis, plantas americanas
in folo natali conquirentibus, fuerit prætervifa, & An-
gliæ alumna fa&a, a Botanicis eiusdem non animadverfa:
hinc incidi in opinionem an forte Byttneria fcabrq effet?
Quam LOEFLINGIVS primo per Regis Hifpani® americanas
ditiones iter faciens detexit, & nomine fupra recenfito
delcriplit, delcriptione eius Itiaeri hifpanico, a LINNÆO
poli mortem ipfius edito, app. ult. p. 313. inferta. Quam
dein IACQVIN .1760. in Enumeratione fyílematica, filíente
plantas americanas vel piane novas vel non fatis cognitas,
in Infulis Caribæis yel Americæ continente vifas, Cbataa acu-
leata nomine, p. 17. exhibuit, in JHiftoria vero, quam poít-
hinc edidit, cumpriusrefciret, quod LOEFLINGÍI Byttneria
fcabra effet, cuius antea fuerit nefcius, nomine eius ad-
optato ,■ fuo. miffo, denuo accuratiffime defcripfit una chara-
éleremfrùélificationis accuratius, quamaLOEFLINGIO
fáélum eft, extricans. Unde & LINNÆVS charaélerem
genericum in genera plantamm noviflima transfumfit, nomen
. genericum & fpecificum a LOEFLINGIO inditum tum in
diélis generibus, ubi genus exhiberet, tum in fpeciebus, ubi
fpeciem indicaret, tum in fyftemate Natura novilfime edito,
ubi utrumque fiíleret, retinens.
Idèo vero in hanc potilfitnum adduélus fiim opinionem,
cum ex memoratis fcriptoribus perfpicerem, quod noftra ab
ipfius habitu, magnitudine & fruélificatione ñon multum ab-
luderet. Nam ad trium pedum & aliquot unciarum altitudi-
nem, in Caldario alta exfurgit. Sarmentofarum mote caule
& ramis gaudet angulatis, fulcatís, aculéis brevibus, fecurvis,
undiqué muricatis. Rami prodeunt altematim foliis laterales.
Folia funt glabra, ovata, acuta, ad apicem fubferrata, petiolata:
petiolis & foliorum' colla media dorfüali aculeatis. Axillæ ful-
ciuntur aculéis ('velílipulis) duobus furfum arcuatis. Pedunculi
unus,duo,forfan & plures ex axillisfoliorum feu ad eorumlatera,
& uti
uri videtur, ex mmorom fummîtatibus provenîunt, divifi in
plures minores, qui bafi cinguntur foliolis inftar umbellutarum,
& qui gerunt flores, quorum1 Charaéler frùélificationis iuxta
EHRETI ddinearionem & defcriptionem ficfehabet.
G A L . periantbium quinquepartitum, iùb-
coloratuin: lacinìis patenribas, lan-
ceolatis.
C O R O L L. vel nulla, vel coalfta cum fila-
mentis.
S T AM I N. fiiamenta lata, brevia, connivenza
» apice obtufe j retrorjum terminata
in jetas purpuraicentes fubcrafìùlas,
erefto patentes, calyce fere lon-
giores j antrorjum irt antberas duasfi quatuor,
bifidas, purpureas.
N E C T A R , monophyllum quinqueparti-
tum: laciniis iagittatis.
P I S T IL L . Germert iìibrotundum, pentàgo-
num. Stylus brevis. Stigma acutunr.
Unde potiffimum cuique, noftram cum fupra ci taris
LOEFLING1I & IACQVINII delcriptionibus conferenti,
liquebit, noftram imaginem ab Eorundem delcriptiom-
bus potiffimum differre : quod aculei 'itti maiores, axillis
adllantes , tantum in noftra adfint, petala define,
ftamîna, præfertim eorum antheræ, & neélaria,horum deferiptis
minus refpondeant, loco pedunculorum plurium & aegrega-
torum animadvertantur unicus, ad' fumraum duo, & hi non
racemorum,ut IA C Q V IN afferit, fed ut LOEF LI N Gl V S
pucat, umbellarummorefubdivifi; & quæfuntreliqua diferimina.
Unde propemodum, & in genera diftingui debere, videri poflet.
At vero hæc memorata diferimina etiamli noftram a diéh
dirimere videantur, tamen eius delcriptionibus aliquatenus
conciliaripoffe & debere autumno: & quidem debere, cum
nulla hute propinquior adhuc fit cognita, prseterea & cotus
habitus nec non floris ftruélura, fingulari Byttneriæ analoga,
id fuadeant: itenique poffe, cum plurima & maximi moment?
diferimina in floris tninoribus partibus obveniant, & hæ diélæ
partes ob floris intricatam ftruélurara eiusque parvitatetn &
nexum difficile iam poffint difplicari, difficilius vero adhuc
depingi. Nam præfertim petala, neélaria & ftamina, quæ
Ungula perparva funt, lie inter fe cohærent, ut LOEFL.IN-
GIVS, ad id probe inftitutus, in iisdem deferibendis halluci-
natus effe videatur, quid inde mirum, fi EHRETVS m
iisdem depingendis offendiflet, ut petala & (lamina pro ftami-
nibus tantum delineaffec? Nec ideo diferimen, quod ab an-
therarum nümcro, ut videtur, multiplicato defumi poffet,
attendendum effe cenfeo, quum diélæ antheræ cum aliis partibus,
quibus cohærent, ut per lentem vitreara confpiçiuntur,
fint delineata indeque magnitudine adauélæ , & propterea,
quamvis harum binæ tantum finguloinfideantfilamento, tamen,
quum hærurfùsex deferiprione IACQVINII fint bifidæ, &
accedat, quod fint rotundæ, quatuor quin plures, cum partes
rurfus in plures forte loculos difpescantur, videri poffent.
Et hinc pariter illud forte diferimen*, quod a neélarii diverfa
figura peti poffet, ortum duxiffe putandum eft, quod itidem
ut microfcopioconfpicitur, fit delineatum, unde aliam prorfus
induere potuit figuram, oculis nudis obparvitatem non àgno-
feendam. Quanquarà id, quod facile fateor, nondum ihtro-
Ipicere potui, quomodo a ftaminibus feparàri potuit, ut ftamina
petalis incumbenoia permanerent, cum eius laciniæ fimt
his mediancibus ad dimidium usque concretæ Adeline hinc
forfan præter- vulgate deferiptum adhuc aliud minus figura no-
ftrum referons : an differt hæc noftra pianta ab altera deferipta,
quod abnuere plane nom veliera, fpecie? Idcirco vero fetulas
illas duasmaioribus in fümmitate adnatas, quæ in noftra
icone deeffe videntur, & unde itaque itidem differt, piane
omino-, quod'facile potuerint, propterea quod fint reflexæ
& forfan .maioribus apprefiàt, prætervidi, aut ob varias cauias
nondum adefle,. vel piane deelfe, unde & a LOEFL IN G10 ,
ut opinor, memorata; non funt. Nec hæreo de iftjs duobus
aculefe, foliorum axillfr adftantibus fiirfhmque flexis. quotum
apud IACQVINIVM & LOEFLINGIVM nulla fit
menno : Quod poffint forfait» cum tota pianta tninoribus
horreat, & tpfi m iunioribus plantis fine mìnores, demummte
ad hanc magnitudinem aderefeentes, minus incursere oculos,
vel idcirco omitti, quum fuerint ftipul» lineares, ereéls pa-
tentes, quales in Rubo Cajìo L. confpiciuntur. Quod poilerius
mthi porro exinde prohatur» cum his analoga foliol» flores adhuc
tenellos nondumque- evolutos,. quales in fummitatibus
ramulorum conlpicìuntur, ièpiant, qua,iisdem evolutis,defluere
mdentur. Multo minus adhuc angor de reliquis dilcritninibus
qua ex Byttneri® deferiptìonibus & noftra figura inter fe collatisadvertuntur,
o b id , quod maxima ex parte referri poffint
vel ad atatem, qua plantam, ut ex folns patet, mirifice mutare
videtur, vel ad culturam , eum noftra in foto alieno
a patrio, ut facile perfpicitur, cotocmlo differente aita &
calore ignis intra Caldarium fota» adoleverk, & tandem eru-
perit in fiorem; unde itidem fuarn nonnihil mutare notuit
faciem. ^
TAB. LXXXI.
MEL\NTHIVM CVIRGINICVM)
petalisunguiculatis. LIMfr. Sfa. 482. n. r.
M E L A N TH IVM foliis linearibas integerrimis ,
longiffimis j ftoribuspaniculatis. c r ONor. yirg. J9’
A S PH O D E LO affinis floridana, ramolò caule, floribus
ornithogali obfoieris. PLVK. Almth. 40. c , , ,
/. 8. , .V . ,
Nota. Pianta, cuìusimaginem, ab EHRETO delineatam, & ab eo-
dem b. TREWiQ transmiflàm, in tabula LXXXI. exhibuimus
hauc dubie M E L A N TH IVM Virgìnicum eft'
quamvis nomen, ab EHRETO imagini adferiptum, hue re-
ferri non poffit; nam pro Ornithogali fpecie fiabùit- Ve-
rum quod diéium MELANTHIVN fit PLVKNETi
icon , nomina, defcriptiones & ali® eircumilantiae»tnfra uberius
explicanda, iatis fuperque probant.
Huius haud fpernendam delineationem PLVKNE-
T IVs in Pbjtograpbia t 434. fig. 8- nomine fupra indicato,
primus dedit, exhibens caulem floridum, aliquantum fupra
radicem abruptum, nollri, quantumvidereeft, non diffimilem.
Terminatur enim in plures racemos unum maximum termi-
nalem, & alios laterales minores, quorum pedioli funt reél-
angulares proporcionaliter magni, dillantes, fulti bra&eis
parvis, lanceolatis, acummatis. Flores, qui his fólitarie
infiftunt, funt patentes ; Petala lanceolata; & horum
ungues attenuati : Sed foliola caulina, quorum aliquot tan-
tutn ob parvicatem caulis delineantur, qua fune verfus bafin
& in medio hinc inde contraéliora, quemadtnodum & caulis, qui
modo crafielcit,modogracilefcit,ea noftr® figura minus fimulanc.
Hanc dein G R O N O V IV S ex Virginia ipfa a Clajtonio nomine :
NigeUa fiore objoleto-.fìavo,fmitie alato,foliis gramineis acceptam, 1. c.
nomine fupra propofito, tanquam eius regionis incolam indi-
cavit. Inde LINNAEVS eandem in Jpeciebus plantarum,
differentia fpecifica & nomine triviali iupra nominatis, exhibuit.
Cuius modo diélam differenriam fpedficam etiam
GR 0 NO V IVS, in Flora Jtta virgimea editione fecunda, qua
prodiit per filium (Laurent. Theodor.') 1762. proprium feponens
nomen ulurpavit.
At vero cum horum nullus haélenusnec aliusquisquam,
quantum novi, eius accuratam dedit vel defcriptionem, vel
delineationem ; hinc non erit, quod excufem, cur icònem
hanc noftram non peffime, ut videtur-, delineatam, publici
iuris facere decreverim; quinirao fperare poffim, me eo apud
Batanophilos: inìturum. grariam,
* Cum