Cüm fuprá iara promiñinus, nos rátiónés ampttüs ex-
pfonaturos effe, quare Melanthium Virginicum effe
autumemus: iam noftrum erit hoc exequi. . Prius vero quam
proferatn raciones, qu® me perpulerunt, ut Melanthium
Virginicum putaverim, dicenda eft ratio, quare Melanthium
habqerim. Cui in totum quidem fuperfedere poffem,
nifiLINNAEVS neftarium, quodfingulispetalis ineffc
folet,Cuius alioqui fedulus fuit indágator & accuratus defcri-
ptOr, & unde bic ipfe fspius charaélerem eíTentialem defúmfit,
tam in charaèlere generico, quam extra eundem. puta in ob-
fefyacione, quam in id fapius annexit, ut fupplerec, qù® in
chara etere ipfo pratermittenda erant, omnino reticuiffet, -&
nifi EHRET VS iti icòne iba tale indicaffet nomen, uiíde ¡n
verum éius conclùdere non liceret. Ideo vero pro Melan-
thio hábui, cum nullum aliud reperire potui genus, cuius
Character melius in nollrum quadret, &accedat ad hoc, quod
quamvis in generibus plantarum diéti neétarii ne verbo
quidem iniiciatur mentio, tamen idem tale, quale fere in
noftra eft, in defcriptione & delineatione M. Sibirici,
quarum utraque in Aimriiti Acad. Volm. 11 p.320. 11. t.
4./. i l . a. exftat, ab eodem exhibeatur , & talker edam in
ipfo Virginico abHILLIO, quieius charaélerem gene-
ricum in Hiftoria plantar. univerfal. p*391. ftetit, defcribatur.
At nunc iddem. mihi ' exponend® veniunt radones, quare
Virginicum putem, etil & huic fuperfedere. poflem labori,
dummodo ungues petalorum, quibus a Sibirico diftinguitur,
clarius in oculos incurrerent.
Radones vero, qu® mihi hocprobant., pracipue funt:
primum , quod ungues, edamfi minus elongati & attenuati
lielineari. videantur, tamen non defint; ut ex icone noftra
attentius infpeda iam conftat, & ex ftaminibus & nedariis,
non bafipetalorum, fed laminarum, feu fupra ungues inferds,
porro patee. Dein, quod PLVKNET1I figura cum noftra
non pefiime congruat; unde eandem iam lupra ample defcri-
pfimus. Turn quod charader getiericusi ab HILLIO dehac
planta exhibitus, a noftro, excepds unguibus, minus abludat:
.pracipue vero GRONOVTI defcripdo brevis, quam in
Flora Virginica dedit, optime cum noftra icone, cònve-
niat: ' nam noftra quoque funt Folia perlonga, gramínea
figura tritici vei hordei; praterea tenuia, debilia, integerrima
ftrida. Caulis culmo analogus, pedalis. Flores • paniculati
five podus, quantum ex noftra icone & illa PLVKENE-
TIANA perfpicere puto, compofite racemofi. At quod
Flores fint fexu diftinctì, uc ab eodem perhibentur, noftr®
iconi minus refpondet, ubi omnes pinguntur hermaphroditi,
nifi hi fine pro femininis habendi, quod ex HILL IO I. c.
pracipue colligo, qui titulo foemineorum nullos alios defcri-
pfit-, quam noftros hermaphroditos, inde vero, alia pianta mere
mafculos ferens ut exftet, rieceffe eft.
Iam lubiungere placet deferiptionem plant® todus,
quam ad iconemnoftram delineavimus, ut ulterius conftet,quibus
notis a Sibirico, ipfi valde affini, diftinguatur.
RADIX? Herbagramínea. CAVLISftriélus, pedalis,
nonnumquam bipedalis, fimplex, gracilis, cylindraceus
lffivis. FOLIA gramínea,lineada, enfiformia, feffilia, carinata,
ftriéla, ’ in acumen fubulatura definentia. Radicalia
conferta,ut plurimum decumbentia, fere longitudihe caulis.
Caulina rara,.alterna, fluitanria, amplexicaulia, quoaldora,
eo minora. Modus florendi compofite racemofus. RACEMI
plures : ujius terminalis maximus : alii laterales,
PERIPLOCA (Cynanchùm) folüs cordato-
• oblongis.
PERIPLOCA prior DO DON. Pcmpet,p. 408.
APOCYNVM III. latifolium CL VS. Hiß. Lp. 125.
patentes,breviorei;*' Pedioliparvi, patentes, magnitudine,
& diftanria proportionate, uniformi. Bra&ea? parvai lan-
ceolat®, lineares,acuminata, colorata, pediolis fingulisfubieft®,
FLOS egrege liliacearum coronariarum. COROLLA hexa-
pètàla, nivea, erèdi e patens: Petàlis obovatis, unguicularis.
Ne&arium unicum in fingulo petalo a tergo ftaminis, cordatura
húmido luteo fplendicante madidum. STAMINA
fex,petalis fupra ungues inferta, arcuatim ereèla, (perfiftenda^)
petalorum magnitudine. Filamenti’’ fubulata. Anthcrae
iutea/ubrotund®. PISTILLI Germen Wgóttò-ova-
urn. Sty li tres, recurvi. - Stigmata fiinpfieia. PERICARPI
VM?-SEMINA?-
Unde iam clarum erit, noftrum pracipuè a Sibirico
fqliis feffilibus, longioribus, conferdoribus, decumbendbus,
Caulinis pluribus, Floribus compofite racemofis, Petal is
unguiculatis, Staminibus perfiftentìbus ("autore L1NNAE0 ,
in obfervadone Sibirico fubiunfta) & ut ex HILLIO &
GRÒ N OVIO colligo, Floribus polygamis differre.
TAB. LXXXII.
CYNANCHVM (acutum) caule volubili, fo-
liis cordato-oblongis glabris LI NN. Hort. Gif. 79-Upf- 54. ROTEN Lugdbat. 409. HILL. Hift.-^io.
PERIPLOCA Monspeliaca, foliis acutipribus. TOFR-
NEF. Inft. 93. BOERH. Lugftb. 1. 315.
ASCLEPIAS (APOCYNVM) fcandens, foliis convolvuli
, purpurascente flore Hort, Carlsrub. FABRIC.
Helmft.p. 255.
APOCYNVM latifolium amplexicaule BAFH. Htft,
II- P> 13,5 *
VIÑCETOXICVM volubile-foliis acutioribus.
RWP. Im. 28.
SC AMMONI AE, monspeliaeæ affinis, foliis acutio-
ribus B AFH. Pin. 294,
SC AMMONII monspeliaci varietas. LOB. Hiß.
341»
Nota. Huiuspiant®prima, ut puto, icon apud DODONAEVM
in Hiftoria fiyé Pemptatibus Stìrpmm nòmine Periploca?^
prioris exftat, qu® cum noftra convenir, nifi quod eius
floribus fit foliolùm adpiélura, quod neque in pianta ipfa nec
in icone noftra confpicitur; csterum radices, càulis, folia,
fed non dum aperti, vel denuo claufi, non male exprimunturl
Tum dièta icon a L0 BEL10 in Hiftoria Plantarum vel
Stirpium (pag. fupra citat.) exhibita eft. Dein a CLVSIO,
1. c., qui ipfi nomen indidit Apocynum HI latifolium
&■ accomodavit delcripdonem haud inconcinnam, primam de
hac pianta hoc titulo dignam. Unde tranfiit cum defcriptione
in IOH. BAVH1NI Hiftoria Platit. univerf. Tom. II.
pae. 13s nomine fupra indicato. Plant® porro HERMAN-
NVS, TOVRNEFORTIVS &BOERHAAVIVS 1. 1.
fupra cc. & no minibus ibidem enumeratis , meminerunt.
Poft LINNAEVS eandem in Horto Cliffortiano p. c. memo,
ravit nomen proprium, & genericum, & ipecificum illi
indens, quod utrumque in Horto Upfalienft & in Jpeciebus Piantarmi
retinuit. Utrumque edam RO YE N V S, dum in Prodromo
Flora Lejdenfis diétam plantam enumeraret, tum HILL.
& MILLER, dum uterque,prior in Hiftoria Plantarumuniver-
fali, alter in Diffionariò bortulanorum, charafteri generico pra-
miffo ipfius deferiptionem adneèterenc, adoptaverunt. Eam
infuper in Catalogis fuis SIEVERT&FABRICIVS,. prior
fub nomine generico Apocyni, alter Asclepiadis, uterque
eodem fpecifico narrarunt, cui pofterior partium fruélificationis amplam fubiunxit deferiptionem.
Verum enim vero cum ex hispraemiffis conftee,quodeius
nulla ali® adhuc extentìcones,pr®terquam ills,quas publicarunt
DODON^EVS, LOBELIVS,CLVSIVS & IOH. BAVHINVS;
& h® omnes pro una tantum fint habepd®, cum trium illorum,
quos prius nominavimus, icones exi v erint exTypographia Planti-
niana ad eandemfculpcam imaginem fivearchetypum faèt®,&illa
BAVHINI, quem ultimo raempravimus, fit ad ectypum,
quod Clufius fiftit, imitatione exprefià, unde penitus inter fe
conveniunt; praterea vero &h®, quamvis fpemi non poffint
dum habitura plant® belle referant, tamen cum breviòres &
rudiores fine, quam ut plant® partes, pracipue minores, rite
inde cognofci poffint, prater hac nec coloribus vivis pièfce,
nec character fruélificationis feorfim exhibitus: hincnec mutile
nec fuperfluum putavi, noftrara promulgare imaginem, qu®
etiamfi totam non fiftat plantam, fed tantum ramulum, tamen
prater eum & feorfim exhibeat pedunculum, ffores explicatos
ferentem, icemque folia folitaria, utraque nili in magnitudine
adauèta, tamen e pianta vulgati maiori, (forfan e tali, qu®
quatuordecini pedum altitudinem ateigit, quod in ea-
dem pianta nonnumquam fieri,EHRET refert;) quibusporro,
quod omnium caput eft & attentìone praprimis dignum, fru-
ftificationis charaéler, pratér fruèium, fecùndum omnes fuas
partes nitidiffime & veriffime, uti 'florem plant® viv® exami-
nando didici, delineatus acceffic, & id quidem, ut partium
floris. intricata compages earumque vera ftruètura non folum
dare inipici poffint, quapropter edam partes minim® oculo
fere fubterfugiences, per microfcopiura auèt®, exhibit® funt,
fed edam ut praconceptam de eodem ideam corrigat ac emen-
det, cura non illum Cynanchi, ledalius, &, ut ego puto,
Periplocae vel eius valde affinera reprafentet. Nam EHRET
iara .probe perlpexit, quod flores noftr® plants, pro
Cynanchifpecié habit®, cura eius charaèlere generico, a
LINNJ2 0 in generibus plantarum dato, minus congruant,
quare edam hanc totam pinxit imaginem, & in delineandis &
extricandis floris partibus tantam adhibuit diligcntiam & accu-
ratlonem. ' Ipfum vero, ut ftatueret quod Cynanchi
generis non fit, potiffimum permovere gianduia ili® quinque,
Sdgtnari infidentes, pro antheris ob fimilitudinem, & quod
Veras caffas putaret, ipfi habit®, unde eandem LINN2EI
Cynandris potius quam Pentandris acccnfendam exi-
fiimavit, & inde itidem dignam, qu® novumconftituerét genus;
prafertim cum plurim® reliqu® floris parces iisdem Cynanchi
non refpondeant. Et h®c varians floris ftruètura iam b.
TREWIVM, ut puto, parduxic, ùt'icònem feponeret, nos
vero, ut prs aliis feligeremus, quo his feleètis iconibus inter-
mi(ceretur; equidem non ea mente, quali novum conftituere
genus’ putaremus, fed potius quod eius Characterera fruètifica-
tionis non Cynanchi fed Periploc® affinem intelligeremus.
Quo noftram vero ea de re magis diludicare poffimus fenten-
tiam, hinc Charaèterem ftuètifìcarionis feu potius floris, cum
fruètus delie, qualem noftra icon cxhibet, & qualem ex plant®
Viv® floribus cognovimus, nunc delineabimus.
CALYX ièu Periantbim parvum, planum,
quinquepartitum : laciniis linearibus,
iubacutis.
COROLLA monopetala, rotata, plana,
quinquepartita : laciniis lanceolato-
linearibus, fubacutis
Necìarium parvum, bafi Corolla? circumma-
tum iubcylindraceum, quinqueden-
tatum: dentibus utrinque uno minori,
Se ex adverio & ab intus alio
cuspidato prseditis.
STAMINA ex bafi neftarii quinque.
Filamenta craflìuscula, arcuata, Stig-
mati appreflà. Mera dua?, mem-
branacege (lateralcSjUt puto): apici-
bus inflexis, iùmmitatem Stigmatis
fere, obtegentibus.
P IS T IL L I Germina duó, oblongà; Stylus
vix ullus. Stigma unicum,capitatum,
quinquanguläre j in ambita neSlariolis
quinque coloratis, antberarum ana-
Ingis, oblongulis, bifidis; m medio
apiculis duobus, (qui flint, utopinor,
vera Stigmatat pra?ditum.
Iam vero ex charaèlere floris, quem modo dedimus,
patere puto, quod omnino eius fruélificationis Charaéler pro-
pius ad illum, a LINNjEO de Periploca datum, quam
ad hunc, ab Eodem de Cynancho exhibitum,accedat; cura
nec calyx nec corolla admodum abludant, neélarium fit perfi-
mile, (lamina non diffimilia, & piftilla analoga, pracipue vero
ltigma, in hoc genere fìngulare, mihi loco charaélerìs efien-
tiahs , admodum relpondens: puta orbiculato-quinquangulare,
glandulis quinque fubpetiolatis, oblongulis obfefium; praterea
nec penitus defint filamenta illa quinqne incurva, intra neéla-
rium locata, a ftaminum filamentis diftinéla & laciniis Corali®
alterna, quum vicem gerant comiculailla 5, e bafi neélarii
exferta, fitìi diétis refpondentia, forfan in eiusdem generis aliis
pluribus lpeciebus itidem taliter conftituta. Unde nunc porro
?uc?» ^uare eiusdem nomeii generiaum, a
LINNAlO ipfi inditum, fed definitioni eiusdem minus re-
fpondens, cum diélo, cuius charaéler prapius ad noftrum ac-
cedit, permutare coaéìi fimus.
111. FABRICIVS, quem olim Praceptorem venera-
bamur, nunc Fautorem ac Amicum, iam itidem perfpèxit,
quod pianta, cuius imaginem ftetimus, neutiquam ad genus
Cynanchi, fed ad aliud pertineat, unde eidem in Enumera-
tione Snrp. Hort. Helmft. p. c. aliud nomen genericum impo-
fuit, & amplum floris fubiunxit deferiptionem: VerUm non
generi Periploca fed Asclepiadi adnumeravk; ob id
potiffimum ut puto, quod antherarum inflexos & inter Xe fere
contingentes apices pro corpufculo truncato, antheras dupli—
ces membranaceas aréle ftigmati inicumbentes prolquamis rimis
fatifeentibus, neélariolaipatiolis, iisdem interieélis, non num-
exferta pro veris antheris, & neélarium corali®, ob parvita-
tem difficile extricatu, & ob apiculos illos multum cum cor-
pufculis illis auritis, corniculum exerentìbus, affinitatis alenti-
bus pro iisdem haberet. Unde perfacile fuit diélo genere
confundere, &propemodum ancoriate VIRI exaéliffimi per-
motus, meam abieciifem fententiam, & ad Eiusdem abiiflem,
prafertim, cum ficcata pianta eius affertioni mire verificaretur,
nifi ex plant® viv® fiore adhuc pemoviffem, quod frùélifica-
tionis Charaéler ita fe haberet, quemadmodum in icone noftra
depiéta eft.
tab. lxxxiii.
PONTEDERIA foliis cordatis, floribus ipicatis.
LINN. Spec. 412. MILL. Di£t.'
Pontederia floribus ipicatis. LINN. Hort. Gif I33t
GRONOF Ftrg. 37. ROTEN Lugdb. 37. COLD. No-
veb. 69.
G L A D IO L V S lacuflris virginianuscceruleus, Sagitta-
ria?folio. PET1F. Gazopb. I. p. 4. n. 12. t. 1. f. 12.
SAGITTARIA fimilis planta paluilris virginiana
fpica florum ca?rulea. Baniß. M O RIS O N. Hift. 3!
p. Ö18./ 15. t. 4./. 8.
PLANTAGINI aquatica? quodammodo accedens,
foliorum auricufls amplioribus retufis, floribus
cseruleis hyacinthi ipicatis. PLFK. Mata. 15«. t. 349.
fault,
M * Nota.