variis obfemtionibus & neceffariis fìguris illuftratam,
itemque huius generis charatteres, fufius expofuimus.
TAB. xxxm.
MAGNOLIA foliis oblongis iùbtus ferru-
gineis, flore ampliilìmo candido, baccis ru-
bellis.
Magnolia maximo flore, foliis fubtus ferrugineis Rand Hart.
Cbelf.p. 123.
Magnolia altiffima Lauro - Cerafi folio flore ingenti candido
Catesb. Tom. IL p. 61.
TAB. XXXIV.
HVRA Linn. H. Cliff-, p. 48 6. tab. 34. van Roy Prodr.
FI. Leyd. p. 232. Van Wacbend. Ind. H. Ultrai. p. 383-
Hura, the Sand - box tree, Hughes natural bi/lory of
Barbados p. 114.,
Hura, the Sand-box tree, Iamaica Walnuts,
Warnelia, Havelia Mill. Gard. Di£t. app.fecund, edit.
Germ. edit. />. 4x0.
Hura Americana Abutili Indici folio Commel. H. Amft. II.
p. 131. tab. 66. Rand. H. Cliff, p. 98.
Baruce ex Hura celfa arbore Cluf.exot.p. 47.
Baruce ftuttus ex pluribus nucibus arboris Hura I. Baub.
Hift. T. I.p. 333. Sloan. Cat. PI. lamaic.p. 214. Itinerar..
Vol. lip. 186.«. VIII.
Qvavhtlatlatzin feu arbor crepitans Hernand.Hift.
Alex. p. 88.
TAB. XXXV.
Fig. I. HVRAE Tab. XXXIV. floris fruftusque partes.
Expof. <*. floris mifculi feu ftaminei iulus cooiformis & fquamofus cum ftp pe-
dolo in naturali magnitudine & forma, qua primum prope florem fe-
mineurn in confpeàum veait; b. idem iulus adulti or cum fquamis magis
iam diftin&is atque cumveftigiis coccineorum corpufculorum prorum-
pentium; c. idem iulus integer, ex cuius parte fipcriori fub fquamis
magis evoluds iam prodierunt hate corpufcula ; d. idem iulus per lon-
oitudinis medium diiTeftus, ubi fquamarum & corpufculorum nexus
cum petiolo, feu potius receptaciuo, apparet ; e. fquama cum adhse-
rente corpufculo feparata in magnitudine naturali ; f. eadem lends ope
aufta, ut darius appareat fabrica corpufculi ex-fingulis fquamis oricntis
cylindracei feu potius ovalis, duobus apicum feu antherarum ordinibus
onufti & in extremo bifurcari ; g. fquama reflexa auftae magnitudinis
interius concava; b. eadem ab exteriori facie vifa cum fitu apicum in
magnitudine autla i. naturali; k. eadem ab interiori facie vifa; /. flos
femininus integer a facie fuperiori m, laterali ». per longitudine™ dif-
fcftus: 0. pedunculus cum calyce; p. ovarium a calyce denudatum, q.
pedunculus & calyx, remoto ovario, per longitudinem diflcftus, ».locus,
ubi ovarium adJiaret, r. ovarium transverfe s. longitudinaliter dif-
fetlum, f. fruftus maturus ex multis capfulis compofitus a facie fuperiori
cum eius umbone perforato, ». captala feparata a fade intenori in
duasvalvas dehifcens, i. una valva a facie interna, 2. altera a fade externa,
3. huius fuperficies plana vicinze capfuls contigua, 4. margo ele-
vatus, 5. pars libera quadantenus convexa & involucro membranaceo
adhuc teàa, 6. foramen, x. eadem valva feparata, 7. eius pars; convexa
denudata, 8- involucrum membranaceum feparatum,j 9. incifiira pro
formando foramine fuperiori. y. eadem valva a fade interna, 10. in-
cifura, 11. margo planus, qui cum altera valva committitur, 12. nucleus
jn fitu, z. utraque valva adhuc.conjunfta transverfe diflefta, 13.
craflitudo partis convex®, 14. naargo elevatus, 15. latera contingentia,
16. foramen fopremum, «• vafa feu infìgnes fibra involucri extemi ad
valvarum commiflùras, /3. fulcrum captalarum, x. eius corona fuperior
foramina obtegens, 2. axis, cui capfula adharent, 3. corona inferior
capfulis fubiefta, 4. pedunculus, y. nucleus feparatus, 5. eius cortìds
margo compreflus, S. nucleus transverfe difleftus.
Hot a. Stirpis huius rariffima fruttus Baruce nomine diu iam
Europais notus & a CLVSIO atque ex hòc a IO.
BAVHINO fatis apte deferiptus atque delineatus eft;
ipfius autem ftirpis primam deferiprionem, fed imper-
fettain, fuppeditavit, & rami fimul figuram, fedvalde
imminutam, exhibuit HERNANDEZ absque tamen
flore & fructu : hunc quidem fatis dare defcripfit, illius
vero ne quidem mentionem fecit, gemmas tamen in
icone levitér indicavit. In Europa ex nucleo enatam
flirdem vidit, defcripfit & delineavit CASP. COM-
MELINVS, ubi edam fruttus integri, utriusque pu-
taminis capfuls & nuclei fatis laudabilem figuram & ex-
attam deferiptìonem addidit. Poftea huius arboris eiusdemque
fruttus mentionem edam fecit SLOANE, fed fine
defcripdone & icone. PHIL. MILLERVS unicam vidit
ftirpem florentem in horto D. Baron PETERS alibi iam laudato,
ex qua procul dubio defumfit floris feminini deferiptio-
nem in charatteris explicatione; fed mafculini nullatn adhuc fecit
mendonem. Addit porro in defcripdone, arborem adfur-
gerc ad 14.16. pedum aìtìtudinem, folia seque ac iuniores ramos
iùcco ladreo turgore, patriam eius novam Hifpaniam, inde
femina in iniùlam Barbados delata, & ex his arbores progna-
tas in curioforum hortis poftea cultas effe. Anno 1737. accurata
eius delineado comparuit curante LINNAEOinH. Clif-
forriano, ubi edam delineati funt flores feminini eodem anno
in arbore 6. pedum menfe Ottobri primum obfervatì : additur,
hanc ftirpem atatìs provettioris acúleos affumere, quos edam
icon indicat. Secundum hos flores generis huius charatteres de-
finivit idem Gen. PI. Ed. I. no. 933. II. ». 1013. ex hoc van
Royen Pr. FI. Leyd. p. 232. Ludvv. no. 1045. ^ adhuc im-
perfettos. Anno fequente Londini in horto Chelfeano idem
flos menfe Novembri provenir, quo ipfo anno noftram imagi-
nem EHRETVS paravit & nobiscum commtinicavit. Quura
hac, prater flores hos nullis ftaminibus nulloque ftylo praditos,
peculiarem adhuc iulum indicaret, ftatìm nos fufpicati fumus,
flores hattenus obfervatos femininis affecuros, iulum autem
mafculinos produtturum effe, id quod edam D. EHRETO
fignificavimus, eumque fimul excitavimus, ut in hos aeque,
ac illorum ftylum, ulterius follieite inquireret. Feliciter acci-
dit, ut eadem hord Chelfeani ftirps anno 1745. jam menfe Au-
gufto flores excluferit, propterea facilius perfecerit & expetta-
tioni fatisfecerit eousque,' ut iuli flores omnino mafculinos ad
perfettionem quoque perduxerit, quospariter ab eodem depi-
ttos paullo poft aecepimus, utrosque ipfe vero fimul in tabula
Operis fili XII. publico iam expofuit. Tàndem huius ftirpis
icon & deferiprio inferta reperitur operi illi, quod fuperiori
demum anno Londini in folio maiori prodiit hoc título : the
natural biftory of Barbadas by M. GRIFFIT HVGHES,
p. 114. tab. 5., quae continet iconem rami cum unico flore fe-
minino & iulo mafculino, ut & fruftus integri pariter a noftro
EH R E TO , ut fubferipdo docet, delineatam & fculptam,
quid ? quod fecundum exemplar ab ipfo publicatum fattara,
omiffa analyfi fruftus & utriusque floris; cuius defcripdo brevis
pariter ex EHRETI podus quam propria obfervatione
deiumta videtur. Singulare autem eft, quod colorem floris
mafculini rubeolum (reddish) feminini vero rubrum (red-) defi-,
niat. Memorabile porro eft, quod idem de celeri & ingentí
augmento craffitudinis & altitudinis huius arboris, pracipue
ad locum umbrofum & udofum plantara, refert & tribus ex-
emplis illuftrat, ceterum edam brevium, attamen crafforum
aculeorum, quibus truncus copiofe obfitus eft, meminit.
Quod porro ad noftram imaginem atdnet, folia eius tenedora
& in ambitu minus crifpa apparent, quam in tabula Ehretiana
citata, procul dubio ob atatem iuniorem, quare edam totus
caulis viridis adhuc eft, cuius maxima pars ibidem fufco iam
corrice obdufta & a reliqua herbácea parte diftinfta confpici-
tur : aculei autem in neutro exemplari apparent, quos tamen
Commeliniana figura ftirpis uniusanni iam depinxit, pracipue
ad fingulos petiolos foliorum, qua in ifta figura laciniata podus
quam incifa reprafentantur. An corpufculum, cui adherent
anthera, primum viride fit, ut monftrat fig. b. k. deinde vero
rubrum evadat fecundum imaginem e. f , ab EHRE TO
explicatum haud accepimus. Tres antherarum ordines indicat
EH R E TV S in defcripdone, duos tantum in ipfa imagine,
quot etiam numerat HVGHES, qui addit, has antheras continere
farinam albidam. Femininus flos, referente EHRETO,
folitarius provenit ex rami vertice, & prope hunc iulus, ambo
absque involucro, capituli acicul® magnitudine; geram® vero
foliorum obduft® funt ftipulis dilute ferrugineis, quarum duas
prope pedunculum floris feminini provenientes indicat tab.
XXXIV. Femininum florem omnespro corolla monopetala declarant;
quum vero is nullo plane ftylo inftruftus fit, ut certio-
res nos reddidit EHRETVS iterum iterumque interrogatus:
tubus hie infundibuliformis, feu potius fecundum TOVR-
NEFORTIVM hypocrateriformis^ nil aliud eft quam ipfe
ftylus, adeoque femininus hie flos apetalus. Oras eius in 12.
fegmenta divifas definir LINNAEVS, 13. indicant figura
Ehredan® & 1 j. vel i<S. numerat HVGHES in defcripdone.
Fruftus capfularum numerus pariter varius videtur : MILLE-
RV S& LINNAEVS 12. defcribunt, 12. & plures HERNANDEZ,
13, COMMELINVS, 14. EHRETVS,
cuius imago a facie fuperiori, demta receptaculi corona fuperiori,
Commeliniana vero cum hac corona reprafentata eft. Quum
nobis
nobis ad manus fit eiusmòdi fruftus capfulis fuis tamen iam
folutis, complementi gratia adpingendam curavimus fig. z.
utramque valvam transverfe diffeftam, nec non pedolum
ß unacum axi huiusque corona fuperiori & inferiori,
quibus comprehenduntur & firmantur capful®. Harum
putamina craffa & vere lignea fig. z. 13.13. colligantur
membranaceo involucro eadem obducente fig. tjU.^x. 8,
qu®, ubi contiguas inter fe funt capfuls, fibris nervofis
& craflioribus gaudent, quarum unam pariter depiftam,
fig.«. addidimus.
Secundum omnes fruftificadonis partes nunc obfervatas
charafterem huius plantarum generis integrum hifce
definimus :
Flos maiculinus & femininus in eadem ftirpe prope fe
invicem proveniens.
Flos ftamineus ieu maiculinus.
CALYX: fulusconicus {quamatus,fquama imbricat® concav®
iiibrotund®, uniflora.
COROLLA nulla,
ST AM, Sub fingulis fquamis prodit corpufculum ovatum in
extremo bifidum coloratum , duobus vel tribus antherarum
ordinibus ornatum: Anther a minudffimai.
Flos piftillatus ieu femininus.
C A L YX : Periantbium breve monophyllum canaliculatum
truncatum integerrimum.
COROL. nulla, nifi ftylum pro corolla agnofcas.
PIS T. Ovarium fubrotundum fulcatum, ßylus magnus infiin di-
buli-feu hypocrateriformis coloratus, corollam referens:
Tubus oblongus cylindraceus, ftigmata plura (12-16)
foliácea ob tufa ajqualia brevia piano-convexa, in lim-
bum orbiculatum colletta.
PERIC. Nux globofa depreffa angulofa, compofita ex multis
capfulis (12-14,) communi involucro membranaceo
. colligatis & ad ütruraque apicem corönatis; capßla tora
lignea, lunulara, extrorfum convexo -obtufie, intror-
fum compreff® uniloculares, fuperius föramine pertufa,
inferius elaftice diflilientes in duas valvas.
SEMEN: Nucleus folitarius, fere orbicularis magnus compref-
fus marginatus,
FÍS.II.MAGNOLIAE T A B . xxxm. floris
fruftusque partes.
Expof i. Floris gemma, 2. involucrum commune totam gemmam involvens
" cum peculiari lingula, 3. alabaflrus poft incrementum captum fpathafua
adhuc teihis, 4.Ídem expanfioni proximus cum fpatha iam filia, ».rami
extremum, quod terminat floris pedunculus, b. foliorum petioli abfcifli,
y. eadem fpatha feparata a fade interna, 6. alabaftrus peni tus denudatus,
a. b. h. eadem indicant ac in 4. figura, 7. ovarium feu fruftus rudimentum
cum.ftylis fingulorum loculorum & ftaminum axe d. feu receptáculo,
8. flamen feparatum afacic interna cum duobus)locul:s farinacds lutcis,
antherarum vices praftantibus9, idem a fade externa, 10. fruftus
maturus feu ftrobilus multilocularis cum aliquot bacds maturis adha:-
rentibus & ftylis c. perfiftcntibus d. receptáculo ftaminum & e. petalorum
ac perianthii, n.iloculus feparatus & iam hiulcus fmplicem baccam
continens, 12. alius loculus cum bacca ex filo fuo pendente, c. ftylus
Serfiftcns, /. eius infcrtio ad bafinloculi, g.cavitatispellicula, 13.bacca;
•men ab utraque facie.
Nota. Elegantem imaginem fpeciofiifimi huius floris uijacum
defcripdone exhibuit CATESBY 1. c., fed absque
pardum anatome, hac vero auftiorem & totam emen-
datam arique pariter incifam & vivis coloribus illuftratam
anno 1737. publicavit ipfe nofter EHRETVS,
vid. Commerc. litterar. Norimb. a. 1738. p. 225. quai ob
magnitudinem inter tabulas fuas colleftas non extat.
Noftram imaginem propterea tamen non effe fuperva-
caneam ex collatione fatis patebit. Fatta autem eft
ad naturale exemplar, quod D. CAROLI WAGERI
hortus in Parfons Green prope Fulham anno 1737.
aluit & cuius mendonem etiam fecit MILLERVS l.c,
Floris diametri amplitudinem EHRETVS comparavit
undecim pollicibus, & petalorum numeravit decern:
CATESBY reperir quandoque undecim & duodecim.
Ceterum filentio preterire haudpoffumus, in illafpecie,
quam nos tab. IX. iam reprafentavimus, DILLENIVM
FI. Eltb. p. 207. tab. CLXVJII. accurate depinxiffe &
defcripfiffe prater pétala (otto plerumquej ealyeem
trifolium a petalis hoc podflimum differentem, quod
eius partes pallide virides fint & poft fecundam floris
expanfionem cadant, dum pétala perfiftunt & arefcunt
LINNiEVS Gen.PI. Ed. II. ». 546. huic refpondet,
excepto petalorum numero, quorum novem definit.
CATESBY T.I pag. ,& tab. 39, eiusmodi calycem pariter, ipfa
yero pétala claufa depjngit & in defcripdone eorum caducorum
fex numerar, calycis vero nullam mentionem facit. Hasc ergo
calycis tria folia in noftra citata imagine iam ante delineationem
delapfa & propterea non indicata, eorum tamen, feü potius
receptaculi, veftigia infra pétala confpicienda funt. Preterea
CATESBY T. II. pag. & tab. 8. fiftit aliam fpeciem nomine
Magnolia? ampliilìmo flore albo, fruftu coccíneo,
cui pétala decem vel undecim tribuit, ex his vero tria exteriora
ita diftinguit, quod fint pallide viridia & reliqua ante floris
expanfionem tegant, poft eam vero ultra longitudinis dimidium
fe refleftant atque deorfum pendeant. Num ergo huius tabul®
XXXIII. fpecies petalorum parem ex colore, fitu, magnitudine,
& duratione cognofcendam diftinftionem expofcat, aflirmare
haud poffumus, quum ñeque ex hac ñeque ex Catesbyana
figura, utraque ab anteriori tantum facie reprafentata, id
cognofci queat, hic etiam eiusmodi differentiam in defcripdone
haud indice.t. - Manifeftat autem noftra imago e contrario
quasdam partes , involucrum nempe illud gemma comraune
fig. i. 2, ft fpathain floris propriam 3. 4. 5., quas auftores
citad filentio pratereunt, nifi quod DILLE NI VS 1. c. thec®
membranacea mentionem faciat, qua ab initio albicans, dein
ubi abfcedit fufea, tam folia quam flores, ubi primum prodeunt,
obvolvit, quacum comparanda erit noftra fig. 1.2. atque etiam
gemma ferruginea fuprema tabula antecedentis XXXIII. folia
tantum, uti videtur., includens; Quid fit fibra ifta ex loculo
fig. ri. 12. c. furfum porrefta atque etiam ad fingulos locólos
i fig. 10. confpicienda, dubii íumus: fi ftylus perfiftens fit, uti
, primo afpeftu videtur, figure ha docenc, eam imo loculi
fundo /, inplantatam effe & cum fruftu, qui peculiari filo
alligatus ex loculo,fuo, relitta hac fibra, tandem cadit, non
coharere. Illuftrationis cauffa examinavimus duos ftrobilos
ficcos, quos ad manus habemus, atque invenimus non folum
has fibras pari modo in omnibus loculis prafentes, veruni
edam easdem duras rígidas & omnino ligneas, paullulum tamen
flexiles, ceterum autem non tam ex loculis, quam ex ipfo
eorum receptáculo feu axe provenientes & hinc vere continuas,
id quod ftyli officio neutiquam refpòndet: an ergo potius pro
loculi valvarum fibula habenda? Dolendum fané, D. EHRE-
TVM non examinaffe & depinxifle ftylorum loculorumque
adhuc tenerorum condidonem, quam ab externa tantum facie
& in nexu inter fc fig.7. reprafentavit. Addimus his, examen
, hoc praterea nos edocuiffe, loculorum fubftanriam duram
quidem, fed potius fungofam & fuberis corrici fimilem, quam
ligneam, ipfam vero eorum cavitatem pellicula dura polita
fplendente & facile feparabili veftitam effe, quam fig. 1 x. 12.g.
indicai. Baccam ficcam pariter examinantes reperimus in illa
contentum femen unicum durum & corrice polita atque fplendente
veftitum ea magnitudine & forma, quam fig. 13.14. ab
utraque facie fiftit. Tandem ex CATESBY huius ftirpis
defcripdone monemus, folia adulciora tantum fubtus ferruginea
reddi.,. iuniora vero ab utraque facie viridia effe.
TAB. XXXVI.
ACACIA non ipinoià, flore albo, foliorum pinnis
' latiuiculis glabris, filiquis longis glabris Houli. Cat.
Mfcript. Hort. Cbelf p. 3. ». 11. Alili. Gard. di£t.
■Nota. Ab aliis iam depittam aut deferiptam effe hanc ftirpem, nos
latet,
TAB- XXXVII.
Y V C C A foliis lanceolatis acuminatis integerrimis
margine filamentoiìs Gronov. Flor. Virg. P. II. p. 152.
Yucca flore albo, foliorum marginibus filamentofis. Silkgrais
Clayt. ibid.
Yucca foliis ferrato-filatnentofis Limi. Spec. plant. p. 319. «. 4.
Yucca Virginiàna foliis per ambitum apprime filatis Pluk. Almag.p. 395.
Yuca foliis filamentofis Adori/, Hift, Ox. T. Il, p. 419,fe6t. IV. tab. 23.
Alili. Gard, di6t.
Yuca Americana filamentofa Munì. Befcbr. der Aerdgevv. p. 66$.
Nota. Scapum florigerum quinqué ferme pedes altum produxithac
ftirps in fapius celebrato horto Collinloniano. Flos decerptus
& figillatim in magnitudine naturali depittus ftudio expanfus,
alias, ut in reliquis fpeciebus, cymbali inftar femi-apertus eft.
C TAB.