nibas fere pagmis'huiiis affertioais «tempia inveniee&figìllatiai
obfervabit, non folump. 49°* Cedro conifera? feu Libani
hoc noraen datum effe, fed etiam p. 488. Thuya? leu Arbori
vita?, ilirpi peculiaris piane generis, & p. 4.87* ftirpibus bac-
ciferis, quas alii Oxycedri, aliique reétius Juniperi
nomine diilinxerunt ; fic etiam alia Pini ipecies dicebatur
Pinafter, alia Picea, alia Mugo, aliaque Xaeda ibid.
Ve fpecies eiusdem nominis genetici diftinguerent, iape eas
fine {ufficiente ratione in mares & ferainas diviferunt, ftequen-
tius autem notam a patria vel loco natali defumtam petierunt.
Hinc Cedrus conifera appellebatur quoque Cedrus Libani, Pa-
leftin®, Syria; Cedrus baccifera vero Phoenicea &!.Lycia, quo
epitheto LOBEL1VS Thuyam quoque falutavit, De
Pinu 1. c. p. 491. pariter conftat, eius fpecies diftinéfcas fuiffe
in urbanam, fativam, domeiticam, Italìcam, filvellrem, Ge-
nevenfem, montanam, maritimam, Idaam &c, unde patet,
fapius laudati SCHVLZII diftinéìionem noftr® Hill. p. 23* in
Aeres fimpliciter ita diétam & Aeres Libani fatis fuperque
fundatam effe : videturque 4 XXIX. v. 5. idem indicare, dum
ibi legitur : vox Domini confringit Cedros, immo Dominus con-
fringit Cedros Libani. Nemo fané ante CONR. GESNE-
RVM & ANDREAM CAESALPINVM Cquifsculo
XVI. vixerunt_j de certis atque naturalibus generum aque ac
ipecierum notis propriis cogitavit, & ne hos quidem mox alii
, fecuti flint, immo hoc faculo demum ftatutum eft: quemadmo-
dum non convenit, ftirpes, iisdem charaéteribus gaudentes,
diverfis Ugnare nominibus genericis, ita etiam non convenire,
ftirpes charaéteribus differentes uno comprehendere nomine generico,
quibus addendum, prò nominibus fpecies diftinguenti-
bus nunc etiam certas regulas prceferiptas effe.
Ceterum in hac controverfia haud quaritur, an Aires
Libani vocari poffit Abies vel Pinus, fed qua?nam ea
fic huius vel illius fpecies, illaipfaarbdr, qua a SALOMONE
ad templi ’aliorumque palatiorum conftruétionem ex Libano
petita fuerit? Eam effe Cedrum vulgo fic diétam, absque
ambagibus probari nobis faltem videtur ex eo, quodwAires
Libani SALOMO e'regione alius territorii petierit & magnis
iumtibus e longinquo afferri curaverit, quum tamenl« Aeres
fimpliciter fic diéhim, feu Pinum, e proprio territorio vel
faltem longe propius reperire potuiffet: tefte namque ìpfo
CELSIO L_c^p. 125. 116.127. & i32- non folum ubique,
verum étiàm in ipla Judaa p. 127» 133* proftant pineta. Ad
hoc argumentum fententiam novam tenentes refpondere quidem
poffent, in monte Libano vetuftiores & hinc grandiores tunc,
temporis reperiundas fuiffe, quara in aliis regionibus : fed an ;
hoc probari & ad hanc controverfiam tollendam fufficerepoffit, !
aliis diiudicandum relinquimus.. Spes eft, peregrinatores illos
Danicse focietatis fupra laudata?, aliquando hanc quoque controverfiam
obfervationibus fuis foluturos effe.
Cónfiderato fruétificationis partium charaétere, nemo |
negabit, Cedrum & Pinum (ad quam LINNZE VS
Gen. Plant. edit. V. ». 956. & Syfi. Nat. edit. X. p. i*74*
Laricem & Abietem quoque retulit ) iulorum feu florum
ftamineorum charaétere omnino inter fe penitus convenire ; fed
negandum eft, in reliquis partibus nullam patere differentiara.
Vt enim taceamus, foliorum diipofitionem & coni figuram effe
piane aliam, coni quoque ftruétura notabiliter differt: in
Cedro & Larice coni fquam» funt tenues, fimplices &
plana vel Gdtem parum excavata; ih Pinu equidem etiam
font fimplices, fed craffa & angulares; in Abiete a^a &
rubra vero funt eaiterumquidemtenues&planavelleviter excavata,
fedduplices, quas differentias in AStis Ac., Caf. & noftr a
Cedrorum bijloria figuris illuftravimus. Solum ergo modo
Cedrus & Larix foliorum difpofitione & coni figura atque
ftruétura eadem gaudet. Hinc TOVRNEFORTIVS
Cedrum Laricis generi adfcripfit, nos vero putamus; fi coniun-
ganda fint, Laricem reétius vocandam effe Cedrum,
quia nomen hoc antiquius & magis celebratum eli.
Qua ad probandam noftram fententirm allatis foper-
addere poffemus, refervamus auétiori D. V. noftra Cedrorum
Libani hiftoria editioni vel, fupplemento, ubi etiam affertum
noftrum de Pini vulgaris, vel confertim vel folitarie crefcentis,
habitu vario, figuris iamparatisilluftrabimus, fimulquedemon-
ftrabimus, & pariter figuris ad ipfam naturam faétis probabimus,
DAPPERI relationem(Syriadefer, edit.Bat. litigu. Amftél. 1678.P.
45. b. & Gem. Ungu. ibid. gg§gg 38. b.) de Cedri Libani radi-,
cibus debilibus per terra fuperhdem difperfis & plerumque
nudis, intelligendam effe tantum de radicibus lummis & late-
ralibus, ñon autem de inferioribus in profundum.defcendenti-
bùs (quas obfervare haud potuitj) eodem plane modo, acin
Pinu & Abiete formatis, unde illud quoque CE LSI I argumentum,
quod ex comparatione radicum harum arborum p. 110. &
p, 1 18. formavit, robur foum amittit..
TAB. LXII. & LX1II.
MAGNOLIA foliis ovato-oblongis, ad baiin &
apicem anguftis, utrimque virentibus.
Magnolia ampliffirao flore albo, fruétu coccíneo Catesb. Car. 11.
p. & t. 80.
Magnolia foliis ovato - lanceolatis Linn. H Cliff. 22. Spec. 53$.
varietas. í.
Magnolia foliis lanceolatis, petalis exteribriBus dependent»»!
Lim. Syft. efit. X. T. IL í : I08e-
E.pof. Tai. LXIi. *. ». ». peed» tria eaterioia, S. A ft plwa interiora, '/■ fru-
ftificarionis partes in Gtu.
Exbai. Tab LXI1Í. 1 .1 , i . a. Gemmae involucrum, 3. 3. poft huius involucri cafum
f fe manifeftantia duo punita elevata feu gianduia: peholi folli, 4. hispunflis ad-
huc adhóerens gemma involucrum, afoln petiolo folutum, 5.■ »devn invoiucrum
a petiolo feparatum, 6. gemma nondum aperta, 7. flons afabaftnis denudatus,
8.8. floris fpatha, 9. fpathx adhaifíonis veíligium, 10. io.pun&a albapedunaih nons,
11. floris alabaftrus expanfioni proximus, is . 12. 12. flons pétala tria exteriora
' calycem mentientia, a. ovarium feu pencarpium ovata: hgura: cum t . p. namim-
bus & e. e. piítílli«, d. flamen feparatum a facie externa, c. a facie interna cum
duábus antheris /. lateraliter adhsrentibus, g. ovanum verticaliter dilleOum ,
b. piftiilorum axis, i. i. punfta feu veftigia ílaminum delapfovum, k. Mwi pi'
(Hila feparata, /. /. eorumílyli, » . germen transverfe, ». verticaliter dilleaum ,
o. ». a. esdem partes, u t*. /. 1». ». lenteopticaauGai. r. femuium feu baccarum
rudimenta/r. fruftus feu ftrobUus maturus cum bacas. . Huius tabula expofitio
conferenda eft cum ípfius D. E H R E I I defcnptione not* fequenti
inferta in qua tamen qu*dam, ad floris feu eius gemma involucrum pertinencia,
nobis videntur obfcura, qua aliter exponerenon aufi fumus.
Nota. Arborem hane, qu$ fpecioíiffirao flore fuperbit, floresque foos
in Anglia d. 31. Maji 1760. primum curioforum fpeétaculo ex-
hibuit, Dn. EHRETVS invenit inDn. IAC, GORDON,
hortulani curiofiffimi, horto in Mile End haud procul a Lon-
dino fito, cuius deferiptionem cum floris fruétusque partium
expofitione nobiscum communicavit hisce. verbis latine reddi-
tis : Hac arbor habitu fuo ovatam figuram referens, inter 7.
8ve pedes alta, in immo 6. circiter dígitos circumferential craffa,
totaque ab humo ad cacumen usque ramis inftruéta eft,
quorum i3.florigerierant. Primus ramus, ad pedem fupra
humum egreffus, unum proferebat florem, fecundus feptem,
tertius tres, quartus iterum tres, quintüs quatuor, fexcus, fe-
ptimus, oétavus, nonus, dccimus &undecimus, finguiiunum,
duodecimus duos, decimus tertius feu ultimus, ex latere cacu-
minis ortus, -iterum unum, infumma 27. flores, omnes ramum
terminantes. Rami vediti funt cortice ex bruno ruffefeente,
hinc inde albis punétis confpurcato. Lignum in ramis abfeit
fis aromaticum ípirat cdorem faporemque habet Myrto non
abfimilem, & medulla gaudet magna albaque.. Folia, qua
hieme cadunt, omnia ex ramorum proveniunt extremitate,
varia magnitudinis; maximorumquorundamlongitudo quindecim
& latitude feptem ferme foperabat dígitos. Eorum figura
ex oblongo ovalis & petiolum verfus anguftior eft ; medium per-
currit cofia infignis, ex qua multa egrediuntur vena laterales,
quarum in uno latere a petiolo usque ad apicem viginti fex numeravi
: omnia folia hieme cadunt. Vt floris omniumque eius
partium charaéterem obíervare & accuratis filiere potuiffem figuris,
bis intravi hunc hortum. Prima vice die 27« Maii 17^°»
quo tempore florum globi tantum apparebant. Sciendi cu-
pidus, quomodo hi globi membrana exteriorifeu gemma involucro
veftiri fint, omnia hac gemma involucra iam delapfain-
veni, unico globo excepto, cuius gemma hoc tegmine adhuc
teéla erat, quern fig. i. reprafentat. Omnes reliqui rami,
nullis florum globis prediti, tales offerebant gemmas, quales
fig. 2; oftendit. He, quando dehifcunt, priflium a petiolo
tantum fe feparant,& quando cadunt, in petiolo relinquunt duo
punéta fig. 3. glandulis ferme Umilia. . Figura 4. reprafentat
eiusmodi gemmam a petiolo folutam, fed punétis adhuc
adharentem. Figura 5. oftendit delapfam & fig. 6. nondum
apertam gemmam. Hac gemma delapfa demum adparet ipfe
floris alabaftrus fig. 7. quern ambit involucrum feu fpatha, qua
oblongo- ovatum folium refert, alabaftro tumente fe folvit,
cadit & ferme gemma formam habet, uti fig. 8. docet. Hoc
involucro, delapfo, eius veftigium fig. 9. reliquum manet.
Omnes florum pedunculi albis punétis fig. 10. denfe congeitis
obfiti funt, Figura 1 w reprafentat floris alabaftrum perfe-
étum & paullulumjam explicatum. Hi alabaitri tribus gaudent
petalis externis, qua tripartitum quail conftituunt calycem co-
loris ex rubente viridique mixto amoeni: hac petala non, ut
docet D. LIN N A E V S PI. Gen. ». 61 o. f quam notam vero
in Syfi. Nat. ed. X. p. 1082. omifit) cadunt. His meas
abrumpebam obfervationes & difquifitiones ulteriores usque ad
d.3 l.Maii-, quo tempore hanc arborem denuo adii & duo deci m
penitus explicatos flores fimul reperi, quorum unius imaginem
mitto. ( vid. tab. LXlI.y In his floribus novem - duodecim
& plura numeravi petala , a quibus calyx colore facile diftingui
poteft (jvid. tab. LX1II. 11.) Diameter perfeéte expanfi floris
novem, immo in nonnullis decem & undecim digitis re-
fpondet. Propius addanti interdiu affiant hi flores odorera
gratum, qui vefpere fuperveniente pedetentim augetur ita, ut
ad viginti pedum diftantiam fortiter perfentiretur : tunc temporis
aura erat tranquilla , alias ulterius adhuc percipi potuiffet.
Odor fimilis eft magna? copia? Liliorum alborum.
Vt plenum huius floris charaéterem examinare potuiffem,
Dn. GORDON ramum florigerum abfeindebat, quem
IcGtus domum portabam & fequentia obfervabam. Tab. LXIII
a. repraifentat ovarium feu pericarpium ovale, floris medium
occupans f coif. tab. LXII. c._) in quo oétoginta ftamina b.b.
& quinquaginta piftilla feu capfularum feminalium germina c.c.
numerabam. Duo ftamina feparata, unum d. a facie externa,
alterum e. a facie interna, oftendunt, & in hoc, anthera-
rum loco,, duos longos traétus laterales fif. qui farinam feu
pollinem continent. Ovario feu pericarpio g. a vertice ad
bafin-difciffo, omnia confundebantur ita, utnibfl diftinéte ob-
tulerint?, quare fingula piftilla feparabam ab axe h. qui axis
coniformis eft, fuperius paullulum acuminatus. Inferiori eius
parti, punétis i. i. Agnate, inferta erant ftamina, que omnia
flore accrefcente cadunt; k. k. funt duo capfularum rudimenta
feu piftilla cum fuis ftylis /. I. & germinibus m. m. feparata ;
unum horum germinum »." fuperius ad capfuls initium transverfe,
unumque 0. perpendiculariter diffeétum depingitur. Sunt
hsc germina non camofa, led interi us cava, feminumque pri-
mordia p. adhsrent eius parti fuperiori, quorum quatuor diftin-
éta reperì. Multas pari modo examinavi eiusmodi capfulas,
ut de feminum numero certus fierem, & Temper inveni eun-
dem. Has ipfas partes lente optica auélas fiftunt q. r. s. t. v.
x. quibus antea expoflts clarius reprsfentantur, uti etiam ftylus
affurgens & lateraliter reflexus, multis punétis feu globulis iplen-
dentibus & cryftalli quail in modum pellucidis obfitus. His
iungo, quando hs capfuls feminifers in latere ftyli per capfols
dorfum t. leniter deorfum ffiffecantur, tegumentum earum
facile extendi poffe & quatuor feminum rudimenta perfpicue
adparere. Fruélum maturum feu ftrobilum obtinere haud
potui ; reprsfentat autem ilium Dp. CATESBYinfoa hiftoria,
cui titulus : the natural Hifiory of Carolina, Florida and the Bahama
Islands Vol. II. t. 80.. Haétenus Dn. EHRETVS.
Haud incongruum erit, ex citato Dni CATESB Y
opere iungere hiftoriam eiusdem ftirpis, quam in eius patria leu
loco natali p. 80. annotavit his verbis latine redditis:
Hsc arbor ("Anglice Umbella T r e e nominata )
altitudine afeendit ad fedecim vel viginti pedes, cuius truncus
raro 5. digitos craffitudinis fu® diametro excedit; cortex albus
eft, lignum molle & fpongiofum, folia plerumque triginta digitos
longitudine & quinque circiter digitos in latitudinis medio
»quant, circuii in modum ita difpofita, ut umbellam quandam
repr»fentent. Ex medio eiusmodi foliorum circuii provenit
flos, qui eft albus ex decem vel undecim petalis compofitus,
ex quibus tria exteriora font pallide viridia, & , antequam
flos explicatur, reliqua petala includunc; flore autem penitus
explicato dependent mòdo v hie -(tab. nofiree LXIJl.fig. y.)
reprsfentato unde LINNAEVS huius lpeciei nomen formavit.
Struétura ovarii , capiiilarum feminalium &c. adeo
conveniunt cum iisdem partibus Magnolia? altiilìmée,
(vid. nofiram tabulam XXXIII.) ut mihi videantur figura cali-
ter, qualiter hie (tab. nofiree LXIILfig. z.) fiftuntiir, fine
prolixiori deferiptióne fufficere, ad ideam inde formandam.
In Virgìnia nullibi vidi plures, quam duas vel tres harum arborum
in uno loco crefcentes; in Carolina autem frequentiores re-
perjuntur, in folo pinguiori (in rich Land) provenientes: ad-
propinquante hieme folia deiiciunt.
Qui Dn. EHRETI & CATESBY defcriptiones &
figuras inter fe confért, deprehendit notabiles differentias in
corticis colore, foliorum magnitudine, & floris petalorum trium
exteriorura colore fituqvie.
Vt hsc magis peripicua fiant, Ehretians tabuls LXIII.
addimus figuram Catesbianam turn floris, turn fruétus maturi feu
ftrobili ? illius fig. y.huius fig. z.. cum baccis partim cellulis
adhuc inclufis, partim ab illis fblutis & ex filis fuis pendentibus,
de quo conferatur noftrs tabula XXXKfig. 2. & defcriptio p. g.
illius fpeciei, quam CATESBY fuperius citat in fuahiftoria.
Ehretiana floris figura tab. LXII. multum recedit a Catesbyana,
fecundum quam hscftirps a LINN IE O Syfi.' Nat. edit. X. p.
182.Z).vocatur Magnolia foliis ovato - lanceolatis,
petalis exterioribus dependentibus, & nomine triviali
tripetala, quo nomine eam iam antea Plant. Spec, p. 53.6, inter
Magnolis foliis ovato-lanceolatis varietates J recenliiit.
TertiahsceftMagnolis folio ovato lanceolato fecundum
LINNACVM varietas (coif. tab. fuper. 1X.&XXXIII.) dum-
modo ftirpes conftantis charaéfceris fpecifici appellare decet
varietates. Huius prsterea folia oblongo-ovata & in utroque ex-,
tremo paullulum tantum acuta font.
TAB. LXIV.
M O N A R D A floribus capitatis 8c verticillatis, caule
acute angulato, foliis lanceolato-ièrratis , glabris
Biittn. Enamer. Plantar. Horti Cun. p. 22 6.
Monarda floribus capitatis fubdidynamis caule acutangulo Unn.fpec.
p. 22. ». 2. Mitt. G. Dm. Ed. VII.
Monarda caule acutangulo capitulis terminalibus Linn. H. Qi/f.
49
Exptf. a. Flos feparatus, b. eius calyx, c. corolle tubus, i. litnbus ringeos, *. labium
fuperius integrum, anguftatum, crcGum, ftamina & ftylum obtegens,/ duo
ftamina, squalia, corollx tubo longiora, g, ftylus longitudine ftamina fuperans,
b. eius (ngma bifurcatum, «. labium infenus rcticxum, *. labium fuperius feparatum,
a rade interiore, ob latera revoluta concavum, in apice emaroinatum, /.
labium inferius feparatum & explanatum a fade intenore, trifidum, ladnia me^
dia longiore, anguftiore in apice emarginata , ladniis lateralibus brevioribtis
latioribus & obtufìs, cum bims ftaminibus tubo adhxrendbus , », ambo ftamina
a tubo feparata, cum antheris fubdidvmis fibi invicem contiguis in magnitudine naturali
, », auGa, 0. ùnum ftamen'cum antheris fubdidymis, p. in magnitudine
aufta, f. cum antheris iam hianribus & pulvercm feu femen explodentibus, r.
calyx feparatus cum ftylo ovario adhuc infiftente, s. idem calyx verdcaliter diue-
Gus & explanatus, cum quinque denticulis fuis, uno fuperiorimaiori, quatuor
lateralibus minoribus, t. ovarium fundo calyds adhxrens, v. ftylus feparatus ab
ovario j x. ovarium a calyce feparatum, y. quatuor ovarii femina, duo perfeGa
totidemque abortiva in magnitudine naturali, a. auGa} p transverfe difleGa,
a. femen perfeGum & maturum a fade cxteriore, 3. interiore, 4, vertidllu*
calycum perfiftendum, 5. eiusmodi calyx feparatus.
Nota. Elegantìffima h®c pianta Virginia feu America feptentrionalis
indigena eft, ubi incoi® foliis £ qua trita gratum reficientemque
lpirant odorem) utuntur loco The®, quam .Oswego Tea
appellant, quo nomine vero etiam falutantur folia'alterius fpeciei,
Origani Canadenfis nomine nota. Radix eft per-
ennis caulis annuus, ut MILLER VS I. c. docet. Laudatus
BUTTNERVS in Catalogo citato indicat, cl. GRONO-
VIVM hanc plantam, ex Penfilvania acceptam, Europa
alumnam reddidiffe, eamque in eius horto 1739. primum flo-
miffe: qpibus addit eundem Auélorem illam aliasque plurimas,
quas nondum vidit curiofa Europa, in nova Flòra fu® editione
defcripturumeffe; fed altera Flora Virginian» editio Lugd. Bat. 1762. in4torecufa, noncontinet memorata, immonequidem
inter Monardas huius & prions edition» a. 1743; in 8vo
H % excufa?