s° Stipula literales, magna?, linearí-
ianceolatæ, acuminata;, patentes.
PEDVNCVLI petiolís laterales iísdemque
maiores, Angulares, umbelliferi:
Pedicelli parvi, ísepíus 5, uni - fiori,
P E R IA N T H IV M monophyllum, íemi-
quinquefidum,angulatum,perfìfiens.
CO ROLLA pentapetala: petalis bafi coalitiá,
obcordatis, oblique, præmorfis,
patentibus.
STAMIN VM filamenta numeróla, unguibus
corolla? inferta, inferne in cylindrum
coalita , íiiperne folata. Antbera
fubrotunda?.
PISTILLVM intra vaginam ftaminum.
Germen iùbrotundum, orbiculatum.
Stylus cylindraceus , multifidus.
Stigmata capitata.
PERICARPI VM fubrotundum, turbina-
tum, hirtum, multiloculare,in lóculos
triquetros, compreifos, retror-
fum acuminatos, introrium uncia-
tos &dehifcentes,polyfpermos iolu-
bile.
SEMINA plura, fubrotunda, pedicellata.
Ex defcriprione modo exhibita nunc radones non tantum
perfpici pofle autumo, quare eandem LINNÆI
generi Sid®, & quidem ordini mülticapfularium, alioqui Abutilón
ditto, adcenfuimus, videlicet quod ipfi fit calyx
fimplex, angulatus, & ftylus multipartitus, præterea. fruttus
multi-capfularis, numeram capfularum 5 exçedens, cujus ca-
pfulis infimt fenjina non fingularia, led plura: Verum etiam ex
eadem iam rurfus liquere arbitror, quare eandem pro incognita
vel minus cognita habuimus, nimirum quum pedúnculos fingu-
gulares, umbellatosgerat & folia fubrotundo-cordata; quibus
coniunttim fumtis a fingulis LINN Æ A NIS Sida fpeciebus
ex ordine multicapfularium, præterea vero &ab aliis,a MILLERO
aut aliis Botanicis indicatis, differre videtur.
TAB. XC.
M A L A C H E fiabra
ABVTILON foliis ovato-cordatis acuminatis rugofis,
floribus in thyrío terminalíbus. MILL. Abridged. 5.)
A B V T ILO N americanumpaluftre,fpica florum pyrami-
data, flore parvo exalbido. PLVM. Spec. 2?
AL CE A fruticofa, aquatica, folio cordato fcabro,
flore pallide luteo SLO ¿iNA Catal. 97. Hiß. L 221.
t, 139. f.a.
Nota. Planta, quam tab. XC. iuxta EHRETI imaginem, ad ficcum
exemplar fattam, deUneandam curavimus, ob id publia
1 iuris facere deçrevimus f cum eius nulla adhuc exftet icon ,
unde planta vere cognofci poffit, & tamen fît planta cognitu
præprirnis digna, cum fub generibus, quibus hattenus accenfa
eft, locum fuutn tueri nón poffit, nam proprium genus conlU-
tuere vidétür, uti poftea perfpieuum facere anmtar.
Hans SL0 ANE fuit haut dubie primus, qui in Catalogo
Plantarum Jamáicenfium p. c. èius mentionem fecit, idem-
que fûît itidem primus, qui diftæ plant® propriam eamque
nitìdam'in infima, quam-poft Catal ogum- promulga vit, 1. f.O
condimavit défcriptionera, unde noftram pofteà addendam maxima
ex parte décérpfimüs', idquè inprunis, dum raelior
nondum exftet, cæterumque fît admodum adcurata. Præterea
vero & in ditta Hiftoria- eius' ifonèm, raCemum floridutti
terminalem & alium lateralem huic infertura fiftentem, dedit,
qiiamvis noli optimam & perfetta«, tamen a noftra non ab-
ludentem. Ab hoc MILLER VS eandem in Epitome Dittionarii
Hortul.namne fùpra indicato, enumeravit pariterque eius, fed
brevem, fubiunxit deferiptionem. Præter hos vero,qui eius
meminerit, neminem novi.
Iam vero Plant® îpfiüs deferiptionem, iuxta iftatn
SLOANI fattara, fubiungere placet, ut primum clarumfiat,
quomodo ipfà fit comparata, .dein, quare eandem noe Sidis vel
Abntilis, nec Alceis,-nec Althæis adoumerari poffe auturaem.
Partes vero ipl® plant® iàin deferiberid®: qu® eft .frutex’& e
gregeMalvacearvira, quod p'Vamonehdum duxi, fequentem in
modum fe habenù Radix filàmerìtofa. Caules ptùtì»,
5 pedes alti, digitiim craffi, ftritti, dbicantes, læves.
Rami plures fupra fòiiofi. Folia , cordata, bafi rotundata,
acuminata, ferrata, hirta, quarta parté longiora quam latiora,
luteo-viridia, venolà: vetìis radfatis; petiolata: petiolis foliis
quarta parte brevioribus.
Flores racemofi, terminales. Calyx fivePerian-
tbium duplex, perfiftens, squale, corollabrevius: exterius de-
caphyllum; foliolislinearibus patentibus: interius quinquepar-
titum campanulatum ; laciniis ovatis acutis. Corolla
pentapetala: petalis calyce duplo longioribus, erefto-patulis,
oblongis, fubintegris: unguibus ut videtur longis & infra forfan
coaiitis. Stamma coalita? Piftillum, ut memorat SLOAN
E, piftillo analogum: hinc Germen fubrotundum, Stylus
cylindraceus , Stigma capitatum. Perianthium 1.
Capfula fubrotundo- quinquangularis, turbinata, obtufe quin-
quecornuta, quinquelocularis, folubilis in loculos daufos.
Semina fingularia obovata.
His præmÜHs, iam noftrum erit rationes reddere, qua-
re ex hac noftra pianta novum condere genus non addubita-
vimus. Incitavit inprimis Calyx, qui hic eft duplex & quorum
^exterior eft decapbyllus, alter vero interior monopbyllus,
(emiquinquefidus ; præterea vero & capfula, qu® diffolvi videtur
in '5 loculos claufos, cui unicuique ineft Jemen unicum. Unde nulli
hucusque cognito columniferarum generi adnumerari pofle
autumo. Ob calycem équidera variis generibus, puta Althaa,
Alcea, præcipue vero Htbifio, accenferi-poflet, nifi impedimento
effet fruttus fingulariter conftitutus. Forfan vero & impedii
Piftillum, cuius ftylus, ut fufpicor, non dirimitur in laci-
nias, fed eft fimplex. Rurfus, diim ob hunc & fruttum Ste-
«ouarfKcaddere volumus,pr®pedimurduplici calyce. Undeneceffe
videtur proprium inde condere genus, cui antiquum nomen
Mdlacbe, olim plant® e tribu Mal varum iam inditum, imponete
placet.
TAB. CXI.
ACER (Platanoides) foliis quinquelobis acu-
minaris acute dentatis glabris, floribus corymbo-
fis. LINN. FI. Jùec. 303. 924» Spec. 1496. MILL,
Ditt.
ACER foliis palmatis acute dentatis, floribus corolla
ipeciofis corymbofis. LINN. Hurt. Gif. i43» FOT.
Lugdb. 459.
ACER foliis quinquangulis, acutiflimis, raro dentatis.
HALL. Heh. 422.
ACER platanoides MVN7. Phytogr. f. 11. TOVRN.M.
615. PAILL. Parif. a. RFPP. Jen. 148. IVE IN M.
I t. 1S.&17. ACER
ACER montanum, orientalis platani foliis atro viren ti- I
bus. PLVK, Alm.p. 7. t. 252. f i.
ACER acutioribus foliis, R A l Syll. ext. '.49.
ACER montanum tenuiflìmis 8c acutiflimis foliis C. B.
Pin. 431.
A CE RI S maioris multis falfo platan: altera varietas.
I. B AFH. Hifl. T. I. P.U. p. 168.
ACER maior. CAM.Epit.63.(us) germanicum. ZfFING.
Tbeat'. 189. ’
ACERI congener altera in frequentior. LOB. Adv. 443.
le. il. p: 199. f.' 1.
ACER IS genus oxypbyllum, , Lynbaum GESNER.
Fafc. fedente Scbmidelio) p. iy. t. 7. ». 17.
ACERI S fpecies montana, vulgo Lynbaum. G ESN.
' Hòrt. 289.. b.
.LETNE CRAMER T.. 7.
Nota. Primus, qui huius plant® dedit iconem, nec peffimam, fuit
fine dubio CAM ER ARI VS, turn in MATTHÆOLI Epi-
me, tum in eiusdem libro,-qui inferibitur Kroeuterbuch, utro-
que ab ipfo. accurato, & Gesnerianis maxime & propriis plan-
. tarum nitidis iconibus aufto. Icon vero ipfa, quam C. GES-
NERO debeinus, & qu® ramulum foliis aliquot præditum,
præterea & fruttum utrimque alatum fiftit, non peffime, ut
iam diximus, delineataeft. Eamdem & ZWINGERViyiin
Hiftoria fua, e MATTHIOLI Epitome maxima ex parte
concinnata, exMbuiffe, eandemque pariter & I. BAVHI-
N VM in Hiftoria iconi Lobeliance adpofuiffe, unicuique utrius-
que cum ifta Camerarii conferenti ' patebic. - Plantam rurfus
delineavit LOB ELI VS, fed peius, tum in AdverJariis p. 443.
tum in Iconibus ( II. p. 199. f. .2.) . Delineayit earn porro
3MVNTINGIVS 1. c. fads nitide; nifi id forfan fit repre-
hendendum quod ramum florigerum & foiiis, & friiftu, medio
corymbi florum pedicello innato, iam maturo ornatum,
depiftum dederit, cum & fruttus & folia poft flores demum
apparare,foleant.' PLVKNETVS 1. c. aliam eius denuo,
fed pro more parvam, accuravit iconem, quæ fiftit ramulum
floridum,. folia fads bene, ("nifi quod fint iuniora, &hincquoad
lobos nondum excreta,) & flores cætéris dittis melius & accu-
ratius exjirimentem. Earn, rurfus depittam dedit WE IN-
MANN VS, & quidem , ut videtur, in diverfis tabulis,
nempe 15 & 17, & fub diverfis nominibus , cuni utramque
aliam Aceris fpeciem putaret: ob id potiffimum lapfusj.utfuipi-
cor, quod icones fuas non iuxta plantam ipfara , fed alteram
falcem ad illam Muntingii delineaverit. Aliam denuo ico- ;
nem dedit MILLERVS in Iconibus tab. 8, pro more colo-
ribus vivis ornacam, fed nec comtam nec accuratam, No-
viorem, licet antiquiffimam, qu® adhuc exftat, accuravit 111.
SCHMIDELIVS, Fautor. & Amicus nofter perbenevolus,
dum Gesnerianarum icomrn vivis fuis coloribus pittarum, quas
b. TREWIVS fervabat & communicabat, primum ederet.
fafciculum, hinc noviorem dicere potui, etfi antiquiffima fit,
cum fecundum prototypum C. GESNERI, Principis Bota-
nicorum fui temporis, fit fattum, unde CAMERARI VS
iam, qui olim earn cum reliquis Gesnerianis poffidebae, fuam:
diminoratam, in MATTHIOLI Epitome exhibitam, defuni-
fit. Noviffimam denique, quam novi, publicavit CRAMER-
in libro, »cui titulus eft: Anleitung zum Forfitoefen, tab. 7;
quam vero videra nondum obtigit.
Reliqui, quos citavimus vel citabimus, Botanici,
dittam plantam vel tantum tanquam Flor® fuse civem indicarunt,
vel in nomihibus eiusponendis, vel in defcribenda eadem,fuam
potiffimum commodarunt operam. Inter quos præcellunt LIN-
NÆVS, HALLERVS, &, quem iam nominavimus,
SCHMIDELIVS,'nec non noviffime Amicus.nofter I)»
RÓI: LINNÆVS, cum in horto Cliff ex propriis legibus:
huic. aptaret nomen, quod in Flora juecica,. ubi incolam eius.
f i
regionis fiftcret, abbreviavit', cum Jpecierum plantarum vero
altera editioneimmutavit & melioravit, tale transferens in ditt®
Flor® alteram editionem, ubi eius ufum oeconomicum copio-
fe, fed breviter, quem aliquando amplius in Flora oeconomica
n. 303. expofuerat, adnexit: HALLERVS, cum in Ena-
meratione ftirpium bclveticarum eius iam proprium exhiberet nomen,
quod in Hiftoria dittarum ftirpium plane immutatimi &
correttum reddidit dum plantara noftram nuncuparet; ACER
foliis quinquelobis , dentibus acutis, intervallis
lunatis, racemis ereftis ; ubi & foliorum & floris amplam
& accuratam, in Catalogo Goettingenftex parteiam datam, exhibuit
deferiptionem : SCHMIDELI VS, quem idcitco repetimus,
quod n. 17, ubi commentatus in GESNERI figuram de hac
planta, &ineam.ipfam, dederit floris bonam deferiptionem Sc
n. 18, ubi aliam Aceris Ipeci’em illuftravit, iuxta Gesneri imaginem
itidem delineatam. earn foliorom, quo hæc ab iisdem
alterius comparando diftingueret : tandem du ROl, cum in
libro, qui inferibitur: Qarbflfcíje tttlbe S3aumjud)f p. 11,
nomine noviori Hallen, nonfolura flores & folia, fed criara
femina, furculos, gemmas durante hieme quoad colorem,
eiusque indolein, cultum & ufum oeconomicum cum folo,' cui
fupercrefcere cemitur, deferiberet.
Iam vero ex his, qu® memoravi, tantum fequi puto,
huius plant® iam plures exftare icones & deferipriones, ut
unam vel alteram denuo dare fuperfluum fere videatúr: fed ex
priorum comparatione inter fe, has plures propterea in paucio-
res reduci poffe, cum haud pauc® ad eandem imaginem fint fa-
tt®, &, dum fpettes accurationem & plenitudinem, vel hac vel
illa deficere, ita ut ipfa Muntingii, qu® reliquis Ipeciofior eft,
accurate delineata non fit, cum in ramo florido foliá, iam excreta,
& in medio ragemi'fruttum, iam adultum, exhibeat.
Nec meliorem Cramerianam effe, licet eamdem nondum con-
ipexerim,ex eo præcipuecolligo, quod duROI icones cita-
tas ex dignitate locare pollicitus, hanc MiHerian®' poftpo-
fuerit. Unde fupervacaneum videri omnino non poffit eius
ñoyam dare, præfertim fi, qu® defiderantur in prioribus,
per eandem fuppleantur corriganturque. ' Et inde præcipue
eft, quod noftram püblicaverim,' qu® fiftit ramulum floridum,
fed absque foliis, uc natur® confentaneum eft, & alium folio-
fum fruftiferum, nec non feorfim fruttum , fed non itidem
fingulatim flores, in partes fuas folutos, quos fupplere ftudui-
iem, fi pittor ad manus fuiffet, & nifi racemi flores fic ex parte
fuiflent . depitti, ut tota eorum (trattura fed ftaminibus
& petalis parunì luxuriantium, perfpectu iam faciíis effet; præterea
nifi totus fruttificacionis charafter a du HAMELIO
Trattata de Arboribus T. l.p:27. in tabella, generi pramiffa, fuiffet
accuratiffime delinearas, isque fic, ut illum noftr®'fpeciei
quam proxime referat. Nec dubito propriam eius daré deferiptionem,
etiamfi eius itidem plureà iam a Celeberrimis Botanicis
fint dai®, quod totam plantam fibi non1 fanferine deferi-
bendam, fed eius tantum nobiliores partes, quin & ipfe du
i?0/, qui plenius earn defcripfit, propria annotata in pluri-
mas plant® partes communicans, ali qua adhuc reliquerit mo-
nenda. Hinc meam nunc fubiungam in earn colletturus,
qu® a dittis celeberrimis Viris iam funt de eadem annotata.
Noftram Acer, ut plurimum in mediocrem arborera,
quantum ego & alii animadverterunt, excrefcit, Truncus
eius eft fimplex, fubtotundus, ftrittus, albicans, lævis, licet
parum rimofus. Eius lignum albidum, leve, compattum,
tenerum, fed minus quam A. Pfeudo-Platani, & eodem magis
tenax & fibrofum. Hic idem Truncus fupra in ramos difpe-
feitur virgularos, ramulofos, læves, albicantes, undique proportionate'
le fpargentes, afcendentes: ramis & raraulis gemmis,
per hiemem rubicundis, terminatis. Ha funt foliifer® &
floriger®, &, dum vere expanduntur, dehifcunt in 5 utplu-
. rimum fquamarum paria, florefcentia peratta vel iam ante de-
flua. Quorum intima duo fune reliquis maiora j oblonga,
rabicunda ,& externe fericea, lente vitrea inipetta cèu pel-
licea, (qualiper & fequens nonnumquam effe foiet, ) &duni
decuffatim locentur & reclinentur, référant fere calycem tetra-
phyllum, cuiusbafm circumfident ficcaram, .coriacearum,fub-
rotundaram fquammarum alia tria p?ria, ■calycultfm. eiusdem
conftituentia &'ipfum arttantia, ,qu® funt reliqua paria.
. Ex his gemmis primavere enafcuntur Floces ■ racemo pluries
N t parti