ex quibus frondes annorutn præteritorum prodierant. Noduli n o v i, frondes
emiffuri, teguntur fquamis fCariofis anguftis & ferrugineis. Stipes teres, an-
tice fulcatulus, plus minus biuncialis. Frons fupradecompofita*, circum-
fcriptione triangularis, a tribus ad quinque uncias longa totidemque lata ,
faturate viridis, in divifione principe tripartita fie , ut rami duo laterales ah-
tice adfcendentes frondem cucullatam uti in geranio cucullato reddant. ■ Pin-
nulæ ultimæ funt feffiles, alternæ, etiam oppofitæ, fpathulafo - lanceolatæ,
apice retufo - bifidæ cum lacinia interiore breviore. Infra ipfam hapic "pin-
nulæ incifionem in dorfa ejusdem fru&ificatio locatur fùfca, quæ confiât ex
calyce communi membranaceo campanulato, & ex plurimis inde elevatisfila-
mentis capillaribus tenuiffimis, terminatis in capitulum fubrotundum’, hori-
zontaliter tandem dehifeens, & veluti bivalve, feminaqùe dimittens, globo-
fa & minutiffima.
CLXIIL
LYCOPERDON POCULIFORME. Tab. 4. fig. %
Initio Maji in dorfo foliorum Berberis vulgaris macula flava prodit,
tandem in faciem ufque penetrans; hie lemper plana, illic vero in verrucam
convexam magis minusve elata; ex qua emergunt'funguli aggregati minutifli-
mi aurantiaci, in principio fubrötundi, dein, dum augentur, magis ôvati a,
rarius obverfe o v a t iF , turn oblongi cum aperto. apice c, & tandem cylin-
drici cum margine crenato & pallente d; figuris hifee in icone äd lentem
auélis. Ad hune ufqué marginem fungulus impletur fubftantia folida & au-
rantiaca, qum maturata folvitur tota in pulvërem fubtiliflimum concolorem
excuffum ex cylindris folia ipfa opplentem. Rariflime illos in foliorum facie
proprona
obfervavi ; nonnunquam pedicellos & ealyeem denfo agmine circum-
dare vidi. Solitarium dumtaxat unum alterumve inveni. In fola Berberi
hue ufque occurrit, nec in alio ullo vicino fnitice. Maturefcunt menfe Ju-
nio. Valde accedit ad Lycoperdotr'penicilliforme Floræ Danicæ.
In ejusdem tabulæ figura altera folium depiftum fifiitur Polygalæ ma-
joris, in dorfo gerens fungulos prioribus fimiles colore & ftruftura, hoc iolo
cum diferimine, quod ex verrucis non nafeantur, fed diflinfti omnes fint &
folitarii, lic e t totum denie folium occupent; turn quod fint brevifîimi pezi-
z am que référant, quamvis vera lycoperda. Nec aliter fe habebant reliqui,
per totam plantam obvii. Non aufim fpecie a priori lycoperdo feparare,
CLXIV.
HIBISCUS VIRGINICUS. Linn. fyjl. pag. 63?,
Hibifcus foliis inferioribus cordatis acuminatis, fuperioribus haftatis. Gron,
mrg. pag. 10 2 .
Crefcit elegantiflima, dum floret, planta in Virginia; paludofis falfis,
initio Augufii florens ; in caldariis noftris primo jam ætatis anno floruit Ofto-
bri & Novembri, nec proximis etiam annis prsecocius; unde fruftum ad ma-
turitatem nunquam apud nos perduxit. Radix perennis, fufiformis, poll!
tern & ultra craffa, carnoia, alba, fibris five ramis aufta lateralibus, cala"
mum craffis. Caulis primo .anno unicus, fubfequis annis plu-«»'> a quinque
ad feptem pedes a lti, erefti, teretes, virides, albido tomento obfiti, viri-
di medulla farcli, fuperne ex alis foliorum ramofi- t olia alterna, petiolata,
cordata, acuta, ferrata, utrinque virentia & tomentofula, fuperiora magis
Q 2 - ma