P t, A N T Æ R A.R I 0 R E S
la , calyce major; petalis inæqualibos; întermediis binis majoribus, dilu-
tioribus, hneatis, barbatisque; reliquis midis five glabris, infimo (quod
fuinmum effe deberet) minima, bafi in corniculum breve, obtufum, nefta-
riferum, inter bina calycis foliola, prominente; omnibus cæternm fubovatis,
rotundatis, integris. Staminum filamenta quinque parva fubulata alba; an-
theris faturate aurantiacis, circa piftilli ftylum, | Conum, pyramidemve
leviter cohærentibus. Germen ovatum, nudum ; ftylus . filiform« ultra an-
theras tantisper prominens; ftigma fubcapitato-umbilicatum, villofulum. Pe-
ncarpium calyce duplo triplove majus, oblongo-ovatum, obtufe trigonum,
apice dçhifcens in loculamenta tria navicularia univalvia patentiflîma nuda/
fubtus longitudmaliter teretia, fupra rima longitudinali hiantia, lateribus
fubcomprpflis, plurimis farta feminibus fubglobofis aurantiacis.
CXSII.
CONVOLVULUS ALTHÆOIDES.
Convolvulus petiolatis, fericeo - tomentofis ; radicalibus rotundato cordatis,
crenato - dentatis ; caulinis palmato - digitatis ; lobis oblongis, an-
gullis, criipato - dentatis; pedunculis axillaribus, fubbifloris.
Convolvulus foliis cordatis palmatis fericeis; lobis répandis; pedunculis
fubbifloris. Lirai, fp. plant, p. 2 2 2 .^ . i 9. Gerard, gallopr, p. 3 r 8,
N.. 4 " AUion. fiirp. Niaz. p. 19. j 1 . 6 flor..Menant.. Torn. 1.
p. 107. IV. 390.
Convolvulus AÏthææ folio. Ouf. hifi. p. XLIX. Dalechamp. p. 14 * 5 .
Convolvulus peregrinus Clufii. Lobel. Obf. p. 343.
Conyolvulus peregrinus pulcher Betonicæ folio. Joh. Bauh. II. p. 150.
' * Con-
Convolvulus Betonicæ, Althææque folio, repens argenteus, flore purptireo.
Barrel. Tab. 3 12 .
Scammonium minus Plinii II. Tabermmont. p. 12 6 9 ..
. Perelegans hæc Convolvuli fpecies, nulli fere Veterum nota, unum
fi demam Clufium, a quo omnes, & figuram, & defcriptionem mutuati funt;
non adeo pertinaciter Lufitanicis, Bæticæque Hifpaniarum in collibus pro-
.priam fixit fedem ; ut nufpiam præterea alibi effe, vivereque voluerit. Eam-
,dem certe & per Italiam paffim , & per Galliam. Pedemontlumque inde-
feffi ex Recentioribus detexere vegetantem Barrelierus, Gerardus, Allioni-
nius. Sed neque a maritima noftra veteris Noriçi parte exulat penitus,
quando fat imo frequens per adfitos Adriatico , Iftriæ, Liburniæ , Dalma-
tiæque.montes, fterilesque procumbens vifitur colles ; digna, quant exafîiore
paulum illuftrem delcriptione. Radice eft modica; attamen perennante,
fublignefcente ; teretiufcula, fibras paflim quaquaverfum emittente ; extus
fuica. A b h a cu n a , qùam gracilis cætera eft, & caules per terrain fufi,
plures; & r a d ic a lly , ut dicimus, foliorum copia; atque præter folia, cau-
lesque, fumma etiam fub terræ fuperficie, ftolones per intervalla foecundi,
viticularum, aut larmentorum evagantium inftar, exeunt. Plane enim, ut
jam Claufius innuerat, verum eft, graciles, fili duntaxat ferrei craffitudine,
fummis fub cefpitibus ferpere viticulas, easque lentas, fublignefcentes, te-
retés , extus bruneas, five fufcas, nullis five v illis , five fibrillis adfperfas,
atque per intervalla præcife, absque demiffis radiculis, novos rurfus caules,
novaque, ut dicunt, folia proferentes radicalia, Sunt hæc a b iis , quæ per
caules fparfim occurrunt interpolata, non parum diverfa. Longiufculis nixa
petiolis, rotundata - aut certe oblongo-ovata cordis figura; obtufa femper,
integraque; numquam in lobos, laciniasque diffe&a, nec nifi per oras cre-
R r 2 nato