lerum, &Jacquinium, magnos artLs magiftros ; fie inquam Dyckius, fic Allio-
nius, qui nimis quam variabilem in Pedemontio, & Tyroli viderunt, cen-
fuere! Longea me fit, tantorum fidem autoptarum in dubium revocare. Li-
ceat tarnen & Cafinthiacam quoque varietatem, intermediam inter extremas
Barrelierii & Allionii, proximam Scheuchzerianæ helveticæ, tum 8c Clufia-
næ ex Etfchero, liceateam, inquam, qualis in Leontinis alpibus, fummo-
que Pontebanarum alpium Trügel, crelcit exhibere. Altiore ea eft càule,
minusque firmo & rigido, quam ille Arnicæ glacialis; fed tarnen & multo
humiliore fimul, & æque molliter herbaceo, ac ille , quem Arnicam fcor-
pioidem habere vidimus. S e x , feptemve, aut & ofto circiter attingit is pol-
lices, teres, ftriatus, fiftulofus, flefti facilis, h irfu ta, dilute viridis, fern
per monoflorus tantum. Folia per eumdem pauca, tria quaternave, eaque
alterno fitu ordinata, 8c ipfa dilute virentia, non firma rigidave, imo mollia,
fleftique facilia, & hirfuta. Alla, ego née tarn angufta, & linearia apud nos,
ut Barrelierius in Appenino, fed neque tarn ampla, fortiaque, & inagnis
caulem auriculis amplexantia, ut Jacquinius in Auftria, vel Allionius in Sa-
tiaudia magnis ultra oras. exftantibus circumfcripta dentibus, inveni. Carin-
thiaeæ ftirpi oblongp-funt lubovata, æqualiter fere a lanceolatis, 8c ovatis
p a rtic ip an t, integra, & ne integerrima omnino fint femper, rariter per
oras fparfi, remotique ab invicem faciunt denticuli. Cæterum, fi infimumcau-
lis folium vere petiolatum demas, reliqua aut omnino feflilia, aut fubfeffilia,
in petiolum yelut decurrentia , bafin verfus nonnihil angufiata, nullis tarnen
auriculis liberis caulem ampleftentia, femper contra , illa , quse ipfa de ra-
dice enafeuntur folia complura, longiore hirfutoqe nituntur/petiolo, reliquis
estera, cnm proportione, fimilia; primordialibus modo , magis non nihil ro-
turjdatis. Flos terminahs, isque unicus apud nos femper,; parum aut nihil ab
eo Armes fcorpioidis di verfus, nunc faturatius, nunc minus faturate flavoauaureus.
Calycinorum foliolorum ordinas duo præcife ; foliota ipfa lanceolata,
integra, hirfuta, patentia, radio floris breviora; exterioribus bafi tantifper
gibbis. Corollæ difei hermaphroditæ tubulofo - quinquedentatæ ; radii fa mines,
ligulatæ, tri - aut bidentatæ etiam; harum tubulus extus villofülus~,
nulla tarnen antheris deftituta ftamina ; in iis vero ftamina, antherarumque
cylinder, ut in Glaciali aut Seorpioide. Id em d e fty lo , ftigmatibusque co-
rollarum omnium intellige. Radix perennis horizontalis, plus quam anferini
calami craffitudine, teretiufcula, rugis annularibus fubgenionlata, eomata inferne
funiculis teretibus craffiufculis fibrofis, extus fufco -nigricans, an aluto
duntaxat adhærente ? intus alba ; dulcedinis expers,
IUud adhuc fubtexendum hic habeo: Plantam hancLinnæo cognitam
fuiffe nunquam; quo non obftante, eamdem tarnen ex Clufio .ad Senecionem
fuum Doronicum citavit. Fecit ea viri authoritas, in Botanicis fumma, ut
error fubinde ille , & in Elenchum Krameri, & in Jacquinii Enumerationerrt
etiam lubintraret. Primus, quem erronea hæcfynonymiaadverterit, Jacqûi-
nius fuit, correxitque in flor. Auftr. Vol. I. p. 57- eamdem, fubftitutû pro
Senecionis Doronici (qui in Auflria inventus nondum fuit) nomine, eo A rnicæ
Doronici. Sed neque Doronicum radice dulci C. B. neque Doronicum
III. Auftriacum II. Clufii hift. XVII. inter fynonyma Senecionis Doronici Lin-
næi pertinent (ut tarnen, infeio me, faftum eft, in Appendice Vol. V . flora:
Auftriacæ) verum, uti paulo dixi ante, ad Arnicamfeorpioidem L. Hæc
eo duntaxat diéla fine, ne ex erroneis citationibus alpins confondante, sut
& permutentur plantas.
"mm .. . - . ■ ' ■
G g 2 LXXVElL