834. Gorter, Flor. Belg. p. u ‘s, M 346. Roven, flor; Heid. p. 4.53
N. 6. & p. 454. N, 1,
Tournefortii operibus deftitutus, neque alpina- Scheuchzeri itinera
præ manibus habens, de Saxifraga eorumdem mufcofa trifido folio, judicare
haud poffum; minus vero adhuc ex Tripode loqui. Plantam illuftro, quam
copiofe circa Chaufe fontaine prope Leodium inveni; nondum in Carinthia
vifarn; nee tarnen propterea filentio pratereundam ; ex eo cumprimis C3pite,
ut Saxifragæ demum illæ, quæ partim integris, partim trifidis funt foliis,
quæque paffim apud Autores, etiam primos, ita inter fe promifcue permixtæ
leguntur, ut Oedipo omnino opus fit, ad easdem extricandas, duin juxta fe
invicem velut pofitæ cernuntur, facilius inter fe deinceps diftinguantur, Hæe
itaque Saxifraga, quam non male Linnæus hypnoidem vocari voluit, ut ut
quam maxime a reliquis diffideat omnibus ; cum plurimis tarnen earum confu-
fa fuit, ab iis utique, qui éamdem ne,viderunt quidem. Paucos, qui eam
recenluerint, novi ; qui genuina illuftrarint defcriptione , nullum. Sola,
quod fciam, apud Oederum, loco citaro, exflat ejusdem icon ; eaque boni
Amplis, hypnorum adinflar cefpitibus, qui perenni , gracilique cæterum,
de radice ad terræ luperficiem, magna in copia effunduntur ftolones, eam-
dem infternunt. Ii non uno omnes, eodemque a radicis capite , verius 1
ex- eadem in viticulam, farmentumve continuata, diverfisque ejusdem, &
alternis, fed tarnen contiguis orti centris, libere quaquaverfum decumbunt
foliofiffimi, fubereftis modo extimis apicum capitibus, ex aggeftis nimis quam
conferte foliis, in fediformem velut rofam erefto - patentibus; pullulantes«,
que ex inferiormn foliorum.axillis novos novorum ftolonum ramulos; ut adeo
dici .ftolones hi poffint quam veriffime ramofi ; funtque teretes, v ifcidi, fnb-
pnbentes, & foliis obfiti per omnem frequentibus longitudinem. Duplicis ea
genegeneris
in eadem omnino funt ftirpe: ea etenim, quae ad radicis addenfata
confpiciuntur caput, quaeque infimam fingulorum ftolonum obfident partem,
cuneato - trifida, (interdum & quinquefida) inque planiufculum magis atte-
nuata magisque funt petioluro. Ea contra folia, quae inde, ad apicem usque,
fat ftipate, alterno tamen fitu, ftolones fuos femiamplexando occurrunt femi-
cylindracea, etfi lineari - lanceolata fimpliciter dici poflint, ob fupinam tamen
eorumdem partem nonnihil teretiufculam, lineari potius fubulata dicas,
apice brevi cufpidula fubariftata. Tam vero haec, quam ilia , faturate vi-
rent, vifeidaque primum, & per marginum oras pilofo - font ciliata, ciliis
longiufculis, albis, leviter hsrentibus, tandem deciduis. Trifida ea dixit
Royenus, quse fummos occupant ftolones, pinxitque Oederus etiam; at ego,
prster paucula trifida, pleraque nonnifi fimpliciilima ea inveni; forfitan,
quia nondum id temporis plene excreverant evoluta? circa medium eniin Ju-
nii earn legeram : aut forfan talia nonnifi feriores, qui de inferiorum foliorum
axillisenafeuntur, ftolones poffident? utcunque fit; caules annul, non folum
de fummo radicis capite, fed & de inferioribus ftolonum lateribus erumpunt
fimplices, ad quinque fexve pollicum altitudinem, graciles, erecli, teretes,
v ifc id ip u b en te s , nudiufeuli five foliolis nonnifi quatuor, aut quinque, ut
plurimum fimplicibus, anguftiflimis, longa per intervalla disjunftis, obfiti,
apicem verfos e pluribus, longisque, parlim mono - partim bifloris peduncu-
li s , fobpaniculato - ramofi. Pedunculi in corymbum velut e r e a i, vifcidi,
villofuli, aphylli, ex axilla brafteolas parvas alias lineari - fubulatae, alias,
contra ad bafin usque tripartita;. Flores majufeuli, erecli. Calyx, viridis,
vifeidus, villofolus, foperus (utpote infima fua parte germini adnatus) quin-
quepartitus, lacinulis integris, ovato - acutis. Corolla duplo triplove caly-
altior, patens,, pentapetala; petalis ovato - acutiufculis, flavis, integris,
0 0 3 ^ta'