Usus. Radix Valerianae officinalis L. prsstat viribus me»
dicis contra nevroses , et prascipue contra epilepsiam ,
ut de se ipso periclitatus est Fabius Columna Phytob.
p. iso .j item valet contra vermes, ut pluries obser-
vavi, cum medicinam facerem. Haec eadem planta olim
putabatur esse <J>oa Dioscoridis, ideo poliere viribus a
Dioscoride plant® sus tributis; at Sibthorpius per
Graciam, et Asiam minorem iter faciens detexit,
Dioscoridis esse diversam stirpem, tune temporis ad-
huc ignotam bptanicis, quam descriptione , et figura
declaravit in Flora Graeca sub nomine Valerianae Dioscoridis
, de qua paulo supra loquuti sumus . Forte
utraque stirps viribus convenit , sed gradu diverso .
Quidquid sit veteres tribuebant Valerianae officinali L.
virtutes tonicas, recentes vero medici eidem assignant
virtutes contrastimulantes. Nobis satis sit cognoscere
morbos , in quibus utilis .
7.Valeriana Phu : foliis radicalibus indivisis , sectisque,
caulinis pinnatifidis, laciniis integerrimis; floribus her-
maphroditis , triandris .
V. Phu Sp.pl. 45. Vahl. En. a. p. 3. Rees. Cycl. v. 36.
7z. 7. Plenck. Ic. pi. medic, i .p . i 5.tab. a8. Birol. Fl.
Acon. 1. p. i i . Pollin. Fl. Ver. i.p . 40.' Nacc. Agg. alia
F l. Ven.p. 6 .f et Fl. Ven. i.p . ai.* Desf. Fl. Atl. 1.
p . ag. De Cand. Fl. Franq. 4. par. 1.p. a34- n. 33i 6.
Dufr. Hist, des Valer.p. 40. n. 3. Schrad. Fl. Germ. 1.
p. 86. Röhl, cum Mert. et Koch. Deutschi. F l. 1. p .388.
Host. Fl. Austr. i.p . 34. Gaud. Fl. Heia. 1. p. 76.
V. hortensis fl. albo Riv..Mon. irr. tab. 3.
V. quam optimam cognominant Ccesalp. De plant, lib. 4. cap. a. p. 148.
V. major odorata radice J. Rauh. Hist. pl. 3. lib. aq.p.
309.
V. maggiore Anguill. Sempl. p. a8.
Phu maggiore Matth, ed. Valgr. ann. i 585. tom. i.p ./ß .
Phu magnum Fuchs. Hist. pl. p. 856.
Ital. Phu . Amantilla . Valeriana maggiore . Valeriana
ortense. Valeriana Phu Targ. Tozzett. Dizion. bot. a.
p. a3a.
Offic. Phu ( Valerianae majoris) radix, herba Lin. Mat.
med. p. 8. n. aa.
Perenn. Habui ex hortis Fossae Clodiae a Prof. N a c c a -
Rio . Floret Aprili, Majo .
Caulis teres , striatus , erectus , bi-tripedalis , fistulosus ,
glaber, viridi-glaueus. Folia inferiora petiolata, obtusa,
171
radicalia prima indivisa, ovato-oblonga , • successiva
pinnatifida, lacinia impari maxima, lateralibus pau-
cis duabus-quatuor, oppositis , in costam communem
cuneate deeurrentibus ; caulina pauca , opposita , inter
se remota, pinnatifida , laciniis lanceolatis , acutis,
impari vix majore , suprema. sessilia . Foliorum , et
foliolorum omnium margo passim integernmus, subm-
de tamen suberenatus, aut subrepandus , pagina re-
ticulato-venosa . Petioli dorso carinati , supra canali-
culati. Corymbus terminalis , compositus , brachiatus ,
cujus ramuli secundarii, dichotomi . Bracteæ lanceola-
to-lineares , oppositæ . Flores in rachide partiali sessi-
les, alterni, sursum secundi, et imbricati , suaveo-
lentes ; in dichotomia solitarii . Corolla alba , iauce
ad basim hinc paululum saçcata , linibo subinæquaii ,
laciniis oblongis , obtusis . Stamina tria , exerta , alba
. Stilus staminibus subæquabs . Stigma tnhdum .
Achenium generis , in latere unicostato linea pilosa
utrinque ad oostam instructum. Tot;a .herba glaberri-
Usus. Tribuuntur huic speciei vires medicæ præcedentisj
at has profecto sunt debiliores} ideo planta in ofncinis
8. V a l er i a n a elongata : foliis ovatis , radicalibus longe
petiolatis , integerrimis , caulinis angulatis , superiori-
bus sessilibus ; racemo elongato , interrupto , noribus
triandris •
V. elongata Sp.pl. 166/^. Vahl. En. a. p. i 3. Jacq. Vind.
p. ao5. tab. 1., et FI. Austr. 3. p. n . tab. 319. Schrad.
FI. Germ. i .p . 9a. Rohl. cum Mert. et Koch. Deutschl.
FI. i .p . 39a. Host. FI. Austr. i .p . 38. Scop. FI. Cam.
ed. a. tom. 1. p. 35. Dufr. Hist, des Voler, p. 45. n. ao.
Nardo celtioæ similis alia, sive Valeriana alpina minor
Lin. Aman. Acad. 1. p. i 54■ n. 94-
Ital. Nardo celtico angoloso • Nardo alpino minore.
Perenn. Habui ex monte Davoi in Valle di Fassa pro-
pe Vigo in Tyroli Italico a Parolinio , M ajero , et
M eneghinio ; habui etiam a Prof. Brignolio , qui
locum natalem non indicavit . Floret Julio, Augu-
sto.
Caulis teres, erectus, vel ascendens , etiam spithamæus.
Folia radicalia ovata, obtusa, integerrima , longe petiolata
-, caulina angulata, vel subrepanda, acutiuscu-
la , inferiora magis subrotunda, breviterque petiolata,
superiora magis ovata , sessiliaque : suprema subinde