mucronatæ , albo-membranaceæ , nervo dorsali carina-
tæ, nunc ipso flöte paulo breviores, nunc ilium saquantes,
aut quidquam superantes. Foliola perigonii qtrin-
que , ovata , acuta , aut acuminata , nec tamen mu-
cronata, in reliquis similia bracteis . Stamina tria .
Stilus simplex. Stigma trifidum . Pericarpium utricu-
lus membranaceus , albidus , tenuis , fragilis, stilo persistente
terminatus, perigonii longitudine. Semen con-
tentum lenticulare , nigrum , minutissime tuberculatum
. Tota planta ludit glabra, yel hue illuc , præ-
sertim iri caule, puberula .
Hæc spæcies variât plurimum tenuitate, vel crassitie
partium, ut aliam faciem sæpe ostendat 5 at formæ
utrinque extremæ formis intermediis conjunguntur .
Quam habuimus ex Pedemontio ab Ignatio Molinerio
çaule tenuiore, et foliis prorsus filiformibus plenissi-
me congruit cum planta Berolinensi , quam obtinui-
mus a Doct. De Philippis ; utraque respondet figuris
duabus inferioribus tabulæ 365. Jacquinianæ superius
allatæ. Ut tamen verum fatear , frequentior in Italia
est planta crassior , foliisque crassioribus , et longio-
ribus prædita , qualis exhibetur a figura superiore
ejusdem tabulæ Jacquinianæ, nec non a figura Gus-
soniana a nobis indicata.
Polycnemum recurvum Lois. Deslongch. Notic. p. i 5i .,
quod plantam in macriore statu repræsentat , bonam
speciem non esse liquet ex ipso auctore, qui eam sup-
pressit in editione secunda Floræ Gallicæ .
Auctores quidam afferunt pro synonymo hujus speciei
Anthyllidem alteram Italorum Lob. Ic. 4°4-’ fi11® qui-
dem, si reapse ad eam pertinet, exhibet formam ejus
luxuriantem . Atqui Linnæus traxit hoc idem Lobe-
lianum synonymon ad Camphorosmam acutam Sp. pl.
178., cui Italiam præter Tatariam pro patria assignat,
et de qua botanicis Italicis nihil hactenus constat .
An igitur forma crassior Polycnemi arvensis habenda
pro vera Camphorosma acuta L. ? At sunt, qui hanc
Linnæanam plantam, licet dubio, vindicant Polyene-
mo erinaceo Pallasii, ut videre est in Röm. et Schult.
Syst. vej*. 1. p. 453., et in Spreg. Syst. veg. 1. p. 181.
Ergo Camphorosma acuta L. planta dubia erit, et e
specierum censu delenda?
CAMPHOROSMA •
Lin. Amoen. Acad. 1. p. 392., et Gen. pl. p. 64- Juss.
Gen. p. 84. Lamk. Illustr. 1. tab. 8 6 . Vent.Tabl.
z .p . 256. Goertn. Suppl. Cent. 2.. p. 175. tab. 213.
Camphorftta Tourn. in Acad, des scienc. ann. 1705.
p. 238. tab. 4-
Perigonium simplex , monophyllum , urceolatum ,
quadri-qninquepartitum , laciniis alterne mino-
ribus . Stamina quatuor-quinque , sita contra
lacinias perigonii. Stilus simplex , filiformis ,
bi-trifidus , stigmatibus setaceis . Pericarpium
utriculus monospermius . Semen lenticulare ,
le v e , nitidum.
Habitus. Suffruticuli, vel herbæ . Caules decum-
bentes , aut erecti , teretes , ramosi . Folia alterna
, subulata , ve l lanceolato-linearia , vel
e llip tica , in ramulis abortivis , axillaribus dense
fasciculata, et breviora . Flores minuti , siti
in spicis terminalibus , lateralibusque , interfo-
liatis . Genitalia utraque demum in anthesi
e x e r ta .
Ord. nat. Ut in Polycnemo pag. 200.
1. C amphorosma monspeliaca: suffruticosa j caulibus flo-
rigeris procumbentibus , foliis subulatis, hirsutis j flo-
ribus spicatis , terminalibus , lateralibusque .
C. monspeliaca Amoen. Acad. i. p. 392.,e t Sp. pl. 178.
Allion. Fl. Ped. 2. p. 210. n. 2062.* Ab Ucr. Hort. reg.
Panorm. p. 76. Guss. Pl. rar. p. TJ*> el Fl. Sic. Prodr.
i.p . 195.* Jan. Flench.p. 3. oar. sicula*. Ten. Fl. Nap. 3. p. 162., et Syll. p. 76. n. 1. Lamk. Illustr. x. tab. 86.
Gærtn. De fruct. et sem. suppl. cent. 2. p. 175. tab. 2i3.
Desf. Fl. Atl. 1. p. 144. De Cand. Fl. Franc. 3.p. 398.
n. 2279. Host. Fl. Austr. 1. p. 218.
C. monspeliacum Röhl, cum Mert. et Koch. Deutschl.
Fl. i.p . 824.
C. perenne Rom. et Schult. Syst. veg. 1. p. 462-
Camphorata hirsuta Tourn. in Acad, des scienc. an.i'jo'ô.
p. a38. Cup. Hort. Cath. p. 35.